سازمان ملل راستین

خرده‌گیران اغلب سازمان ملل، خانه ۱۹۲ ملت و جایی که به شیوه‌ای فراموش نشدنی گفته شده هیچ مساله‌ای برای بحث پایان‌ناپذیر کوچک نیست را دکان حرافی می‌نامند. سازمان ملل متحد راستین که تقریبا برای عموم مردم ناشناخته است، سازمان مللی اقدام محور است.
این سازمان ۹۰ میلیون انسان را در بیش از ۷۰ کشورتغذیه می‌کند، بیماری‌های ناتوان کننده مانند آبله و فلج اطفال را نابود کرده و ۴۰ درصد کودکان جهان را واکسینه می‌کند.
سازمان ملل سالانه ۲ میلیارد دلار برای کمک‌های اضطراری بشردوستانه هزینه می‌کند و دومین ارتش بزرگ جهان یعنی نیروی جهانی پاسدار صلح متشکل از۱۲۰ هزار نفر از مردان و زنان شجاع که به جاهایی می‌روند که دیگران نمی‌توانند بروند یا مایل نیستند، بروند را در اختیار دارد.
غالبا در سفرهایم به دشوارترین مناطق همواره تلاش می‌کنم چهره‌های پشت این آمار و ارقام را ملاقات کنم. اخیرا در جشنواره فیلمی در جکسون هول ایالت وایومینگ آمریکا تعدادی از آنان را به فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان هالیوود معرفی کردم که مایل بودند بیشتر درباره سازمان ملل فرا گیرند.
یکی از آنان زنی جوان از کانادا بود که در یونیسف کار می‌کرد ، آژانسی از سازمان ملل متحد که متعهد به حمایت، رفاه و حقوق کودکان جهان است. نام او پرنیل آیرونساید و شغلش رفتن‌ به تنهایی با تیمی کوچک به مناطق جنگلی شرقی جمهوری دموکراتیک کنگو است.
او در آنجا از جنگ‌سالاران می‌خواهد کودکانی شامل پسرها و بعضی اوقات دختران بین ۸ تا ۱۰ سال سربازگیری شده یا ربوده شده برای نبرد در جنگ‌های طولانی چریکی در آن کشور را رها سازند. غالبا وی موفق می‌شود.
طی چند سال گذشته ماموریت سازمان ملل در جمهوری دموکراتیک کنگو موفق به رهاسازی ۳۲ هزار از تقریبا ۳۵ هزار کودک سرباز شده است. پرنیل امیدوار است بقیه را تا پایان سال رهایی بخشد.
ماریاتو کامارا، زن جوانی از سیرالئون نیز داستان زندگی خود را بازگو کرد. در سن ۱۲ سالگی شورشیان والدین وی را می‌کشند و همانند بسیاری از کودکان هر دو دست وی را قطع می‌کنند.
با کمک سازمان ملل او نجات پیدا کرد و در حال حاضر با خانواده‌ای کانادایی که وی را به عنوان فرزند خوانده پذیرفته‌اند در تورنتو زندگی می‌کند و به کالج می‌رود. او به شکل دوره‌ای به کشورش می‌رود و داستان زندگیش را برای افزایش آگاهی در مورد فعالیت‌های یونیسف در سراسر جهان بازگو می‌کند.
گاه با تعجب به این فکر می‌کنم چگونه امکان‌پذیر شد که من به عنوان جوان فقیر کره‌ای اهل روستایی که به خاطر جنگ نابود شده بود و نمی‌دانستم وعده بعدی غذای خانواده‌ام از کجا تامین خواهد شد، روزی بخشی از این تشکیلات اصیل بشوم.
همانند مقر سازمان ملل متحد که به نوعی «دکان حرافی» است؟ اجازه دهید به یاد داشته باشیم که حرف گاهی اوقات دستاورد نیز دارد. حرف، پاسداران صلح سازمان ملل را در ۱۸ کشور در ۴ قاره قرار داده است. حرف موجب می‌شود پول جمع‌آوری شود و برنامه‌ها برای تغذیه بسیاری از گرسنگان جهان تدارک دیده شود.
حرف باعث برداشتن نخستین گام‌ها برای حل مشکل تغییرات آب‌وهوایی، بحران جهانی غذا و بحران‌های روزمره انسان‌دوستانه می‌شود. امروزه سازمان ملل به عنوان قدرت نهایی در جهان همه را به صلح فراگیر دعوت می‌کند.

بان کی مون

منبع : روزنامه جام‌جم