علل و عوامل زمینه ساز جداشدگی رگماتوژن شبکیه در بیماران عمل شده

● هدف:
تعیین علل و عوامل زمینه ساز جداشدگی رگماتوژن شبکیه در بیمارانی که به همین علت تحت جراحی باکلینگ صلبیه یا ویترکتومی قرار گرفته اند.
● روش پژوهش:
از مجموع ۱۴۷۵ پرونده بیمار مبتلا به جداشدگی رگماتوژن شبکیه که از مهر ۱۳۶۸ تا مرداد ۱۳۷۵ در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد توسط یک جراح تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند؛ پرونده ۳۶۹ بیمار(۲۵ درصد بیماران) به طور تصادفی مورد بررسی قرار گرفت.
● یافته ها:
بیماران مورد بررسی در ۵۲ درصد موارد زیر ۵۰ سال و در۴۸ درصد موارد بالای ۵۰ سال سن داشتند و جداشدگی شبکیه در ۲۰ درصد موارد همراه با آفاکی و سودوفاکی، در ۱۸.۴ درصد مواردهمراه نزدیک بینی و در ۱۰ درصد موارد به دنبال تروما ایجاد شده بود و دربقیه موارد، بیماری چشمی همراه با جداشدگی شبکیه مشخص نشد. در ۷۰ درصد موارد، بیش از یک گسست (break) مشاهده شد که در ۸۰ درصد آن ها، فاصله گسست ها از یکدیگر کم تر از ۹۰ درجه بود و در ۳۰ درصد بیماران فقط یک گسست مشاهده شد که ۴۰ درصد موارد در ربع فوقانی - خارجی، ۳۰ درصد موارد در ربع خارجی – تحتانی - و ۳۰ درصد در دو ربع دیگر بودند. در ۱۰ درصد موارد، جداشدگی شبکیه به دنبال مصدومیت ایجاد شده بود و ۱۸ درصد بیماران، نزدیک بینی بالا و ۲۲ درصد بیماران آفاک یا سودوفاک بودند. در ۴۶.۲ درصد بیماران، بیماری همراه مشاهده نشد. انواع گسست شامل ۸۱ درصد موارد پارگی، ۶ درصد موارد دیالیز، ۳.۵ درصد موارد سوراخ محیطی شبکیه و ۳.۵ درصد موارد سوراخ ماکولا بودند. در ۷۶ درصد موارد، ویترورتینوپاتی پرولیفراتیو (PVR) با شدت درجه C یا شدیدتر مشاهده شد.
● نتیجه گیری:
علل و عوامل زمینه ساز جداشدگی شبکیه و محل گسست در شبکیه تقریبا مشابه موارد ذکر شده در سایر کشورهاست. چنانچه این بررسی در سایر مراکز چشم پزشکی ایران نیز صورت گیرد؛ نتیجه گیری کاربردی تر خواهد بود.

مجید ابریشمی
فرشید صفایی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی