شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

مخلوقی از تالاب سیاه - Creature From The Blak Lagoon


مخلوقی از تالاب سیاه - Creature From The Blak Lagoon
سال تولید : ۱۹۵۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ویلیام آلاند
کارگردان : جک آرنولد
فیلمنامه‌نویس : هاری اسکس و آرتور راس، برمبنای داستانی نوشته ماریس زیم.
فیلمبردار : ویلیام اسنایدر و جیمز هاونز.
هنرپیشگان : ریچارد کارلسن، جولیا آدامز، آنتونیو مورنو، ویت بیسل و ریکو برانینگ.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۷۹ دقیقه.


در آمازون، یک گروه اکتشافی از دانشمندان زیست‌شناس با مخلوقی هراس‌آور (برانینگ) برخورد می‌کنند که ترکیبی از انسان و موجودات دریازی (دارای آبشش و فلس) است. کوشش‌ها برای به دام انداختن مخلوق و تحقیق درباره او به نتیجه‌ای نمی‌رسد. تعلق خاطر مخلوق به یکی از اعضای گروه (آدامز)، عواقبی وخیم به‌دنبال دارد و به شبیخون‌های متقابل گروه اکتشافی و مخلوق به یکدیگر و در نهایت نابودی مخلوق می‌انجامد.
٭ فیلم، نمونه بارز ژانر فرعی "هیولائی" دهه ۱۹۵۰ (فیلم‌های دو قطبی با موضوع هیولا) است که در اواسط دهه ۱۹۴۰ پدید آمد و یک دهه بعد به اوج خود رسید. آرام‌آرام جایگزین فیم‌های سنتی با موضوع هیولا (کینگ‌کنگ، گودزیلا، فرانکنستاین) دهه ۱۹۳۰ شد. "جنگ سرد" در قوام یافتن این‌گونه آثار نقشی کلیدی داشت. در سال‌های دهه ۱۹۵۰، که هنوز تا تصور "هم‌زیستی مسالمت‌آمیز" سال‌های بعد، فاصله‌ای بعید بود، آثار هراس‌آور دو قطبی با مضمون محوری برخورد بین دو زیست‌محیط "انسان" و "هیولا" محمل مناسبی برای پوشش دادن هراس‌های آن زمان به شمار آمدند. از دیگر نمونه‌های شاخص این جریان، روزی که جهان به پایان رسید (راجر کورمن، ۱۹۵۶) و موجود (کریستین نایبی، ۱۹۵۱) قابل اشاره‌اند. در فیلم مخلوقی... جامعه در قالب یک گروه اکتشافی وارد منطقه می‌شود و مؤلفه‌هائی چون تکنولوژی و خصایص تمدن زیست محیط خود را (یک کشتی کوچک و تجهیزات فنی) همراه می‌آورد. به‌زودی اختلاف بین دو زیست محیط آشکار می‌شود: هیولا نمی‌تواند در سطح خشکی به زیستش ادامه دهد و انسان‌ها نیز نمی‌توانند مدت زیادی زیر آب باقی بمانند. پیروزی نهائی انسان‌ها به‌صورت پیروزی زیست محیط سالم (خورشید، طبیعت و هنجارهای جهان بالای آب) بر زیست محیط تیره، هولناک و نابه‌هنجار زیر آب است. ادامه‌ها: انتقام مخلوق (آرنولد، ۱۹۵۵) که هراس فیلم اصلی را با فرستادن مخلوق در میان ماگام برمی‌دارد (جان شروود، ۱۹۵۶)، که در آن انسان‌ها سعی می‌کنند با انجام جراحی پلاستیک به مخلوق ظاهری انسانی ببخشند. اهمیت کار آرنولد (سازنده مردی که به‌طرزی باورنکردنی کوچک می‌شد، از بهترین افسانه ـ علمی‌های دهه ۱۹۵۰)، تأثیر حضور اسکس فیلم‌نامه‌نویس که دیگر کارش مشترکش با آرنولد، از فضای خارج زمین آمد (۱۹۵۳)، با تلاش در زدودن تصویر منفی "بیگانگان"، یک فیلم نمونه‌ای ضد مکارتی است، را کم‌رنگ نمی‌کند.