پرچم

یک پرچم ملی، علامت در اهتزاری است که به‌وسیله باد در جنبش و حرکت است. پرچم دارای رنگ‌های درخشان و طرح‌هائی قابل توج برای هر سرزمین است و پرچم مردم آن کشور، حکومت و ایده‌آل‌های مردمانش است. پرچم یک کشور می‌تواند مردم را به شادی، دلیری و فداکاری برانگیزد. هرکس می‌داند که چگونه پرچم میهن خویش را به پیروزی برساند. در کنار پرچم ملی، پرچم‌های دیگری وجود دارد. برخی از کشورها پرچم‌های کشورهای خود را به فراز سفارت‌خانه‌ها و ساختمان‌های دیگر دولتی در میهن و در خارج از کشور بر می‌افرازند، رؤسای جمهور، شاهان، ملکه‌ها یا رهبران دیگر حکومت، پرچم‌های خاص خود را دارند برخی پرچم‌ها برای سازمان‌های بین‌المللی (مانند NATO) پرچم‌های استان‌ها، ایالات و شهرهای بزرگ نیز پرچم‌های خاص خود دارند. پرچم‌های دیگر علامت و نشانه گروه‌های جوان مانند پسران یا دختران پیشاهنگی است. هنوز پرچم‌هائی به علامت مسیحیت یا صلح و غیره وجود دارد. برخی از پرچم‌ها پیام‌هائی می‌فرستند.
مصریان عهد باستان در هزاران سال پیش علامت‌هائی شبیه پرچم داشتند که شاید نخستین پرچم‌ها در تاریخ باشد. آنان پرچم باریک و خوشرنگی برفراز تیرهای چوبی سربازان می‌بستند. سربازان این پرچم‌ها را به میدان جنگ می‌بردند. امیدوار بودند. که خدایان به آنان کمک خواهند کرد تا در جنگ پیروز شوند. مردم آشور و بعدها یونانیان و رومیان علامت‌هائی به همین منظور و جلب نظر خدایان خود پیروزی در جنگ حمل می‌کردند. علامت‌هایشان را معمولاً برای خدایان یا فرمانروایان خود به همراه داشتند.
پرچم‌ها در جنگ‌ها نقش مهمی داشتند. جنرال‌ها به پرچم‌های خود در میدان‌های جنگ نگاه می‌کردند تا جائی‌که سپاهیانش مستقر و در حال جنگ بودند به بینند. این پرچم‌ها بر اثر وزش باد در اهتراز بود و به سربازان کمک می‌کرد تا به هدف‌هائی که به‌سوی آنها نیزه پرتاب می‌کردند به بینند. این پرچم‌ها در کنار هر بخش از میدان جنگ برافراشته می‌شد و جنگاوران معمولاً اغلب بدور پرچم کشور خویش تمرکز می‌یافتند. اگر سربازی که حامل پرچم بود کشته یا زخمی می‌شد سربازان دیگری برای بلند و در اهتزار داشتن پرچم کشور خود می‌شتافتند تا از دسترسی دشمنان خود به پرچم خویش جلوگیری می‌کردند اگر این پرچم به چنگ دشمن می‌افتاد، سربازان بسیاری برای پس گرفتن پرچم خویش، با دشمنان پرچم ربا به‌جنگ می‌پرداختند.
علامت‌هائی در پرچم‌ها به‌کار می‌رفت که از هزاران سال پیش به‌کار می‌رفت. سپر حضرت داود یک نشانه و علامت باستانی یهودیان است که احتمالاً همین ستاره شش پر داود از آن روزگاران بجا مانده و اکنون علامت کشور فلسطین اشغالی است. صلیب علامت مسیحیت روی پرچم بسیاری از کشورهای مسیحی دیده می‌شود. هلال ماه نو و ستاره بر پرچم برخی از کشورهای اسلامی نقش بسته است که نشانه صلح و زندگی است. معمولاً ستاره‌ها روی پرچم‌ها به علامت شماره و اتحاده یک کشور است. پنجاه ستاره که بر پرچم ایالات متحده آمریکا نقش بسته به‌معنی پنجاه ایالت این کشور است.
پرچم‌های بسیاری از کشورها یک یا هفت رنگ دارند. این رنگ‌ها سرخ، سفید، آبی، سبز، زرد، سیاه و نارنجی است.
این رنگ‌ها (علم) به‌عنوان نشانهای نجابت خانوادگی و این طرح‌ها از روزگار قرون وسطی به‌کار می‌رفت بود. طرح‌ها روی بسیاری از پرچم‌ها علامت و نشانه نجابت خانوادگی فرمانروا بود. مانند خط باریک سفید یا زرد دورنگ را از هم جدا می‌کردند. چه شاه والدمار فاتح دانمارک یک صلیب سفید در زمینه سرخ‌آسمان پیش از آنکه بجنگ برود دید. ازینرو از آن پس صلیب سفید را روی زمینه سرخ از حدود ۱۲۱۹ میلادی پرچم دانمارک شد.
افسانه‌ها و داستان‌های بسیاری که اغلب شرح اینکه چرا پرچم‌ها به رنگ‌های خاصی درآمده وجود دارد. پرچم کشور اتریش تارخیش به‌نظر می‌رسد که به سال ۱۱۹۱ میلادی می‌رسد همان زمانی که آتش سومین جنگ صلیبی مشتعل بود دوک لئوپولد پنجم که در جریان این جنگ‌ها قرار داشت در میدان جنگ روی لباسش به‌جزء زیر کمربندش از خونش خونین شد شکل خاص پرچم کنونی اتریش در سال ۱۹۱۹ داد.
چندین کشور ممکن است همان رنگ‌ها را در پرچم‌های خود به‌کار برند. آبی و سفید در پرچم‌های پنچ کشور از کشورهای آمریکای مرکزی به‌کار رفته این کشورها روزگاری از یک شکور تشکیل شده بود و روی هم هر یک ایالتی ازین کشور بزرگ را تشکیل می‌داد. چهار رنگ، سیاه، سبز، سرخ و سفید بر کشور اتحادیه عرب نقش بستهای پرچم را در کشورهای عراق، اردن، کویت و سودان و امارت متحده عربی و یمن (صنعا) ـ سربازان روم باستان پرچم نظامی مربع شکلی را بر تیری می‌آویختند.

منبع : مطالب ارسال شده