ری - RAY

سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هوارد بالدوین، کارن الیز بالدوین و هکفورد
کارگردان : تیلر هکفورد
فیلمنامه‌نویس : جیمز ل. وایت، برمبنای داستانی نوشتهٔ وایت و هکفورد
فیلمبردار : پاول ایدلمن
آهنگساز(موسیقی متن) : کریگ آرمسترانگ
هنرپیشگان : جیمی فاکس، کری واشینگتن، کلیفتن پوئل، اونجانو الیس، هری لنیکس، ترنس دشن هوارد، لارنز تیت، رجینا کینگ، شارون وارن، کورتیس آرمسترانگ، سی. ج. ساندرز، رابرت ویزدم و ریچارد شیف
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۲ دقیقه


فلوریدا، سال ۱۹۴۸. ̎ری چارلز رابینسنِ̎ هفده ساله (ساندرز) با اتوبوس به سیاتل می‌رود و در آن‌جا، به‌عنوان پیانیست در کلوبی شبانه مشغول به کار می‌شود. او خیلی زود پی می‌برد که از او سوءاستفاده می‌کنند و بااستفاده از قراردادی که با نام ̎ری چارلز̎، با ̎جک لودردیل̎ (ویزدم) از کمپانی صفحهٔ سویینگ تایم می‌بندد، از کار در آن کلوب فرار می‌کند. پس از مدتی، کمپانی ̎آتلانتیک ریکوردز̎، ̎ری چارلز̎ (فاکس) را زیر پروبال خود می‌گیرد و مدیران آن ̎احمد ارتگان̎ (آمسترانگ) و ̎جری وکسلر̎ (شیف)، او را مبدل به یکی از شخصیت‌های موسیقی جاز و راک‌ اند بلوز می‌کنند. ̎ری چارلز̎ با ̎دلا بی̎ (واشینگتن) آشنا می‌شود و با او ازدواج می‌کند و بچه‌دار می‌شود، ولی هم‌چنان به استعمال مواد وخدر و دوستی با ̎مری آن فیشر̎ (الیس) یکی از زنان گروه کُرش ادامه می‌دهد. وقتی کمپانی صفحه‌پُرکنی رقیب، ABC/ پارامونت، معامله‌ای پُرسودتر پیشنهاد می‌کند، ̎چارلز̎، ̎ارتگان̎ و ̎وکسلر̎ را رها می‌کند. ̎ری چارلز̎ با شهرت، ثروت و نفوذی که به‌دست آورده، زندگی حرفه‌ای را جان دوباره‌ای می‌دمد و با آمیزه‌ای از موسیقی کلیسائی، بلوز و ریتم اند بلوز ـ که به خاطرش در کشور شهرت یافته ـ وارد میدان می‌شود. این جسارت او با موفقیت‌های تجاری جدید، ثمر می‌دهد. اما وقتی از کنسرت سود‌آوری در ایالت نژادپرستِ جرجیا سر باز می‌زند، برای مدتی از اجرای کنسرت در آن ایالت منع می‌شود. موقع پرواز از مونرآل به بوستن، ̎ری چارلز̎ را به خاطر حمل مقداری هروئین بازداشت می‌کنند و کارش به دادگاه می‌کشد و زندگی حرفه‌ای‌اش به خطر می‌افتد. ̎چارلز̎ متأثر از رنج و دردی که ̎دلا بی̎ سال‌ها به خاطر اعتیادش کشیده، می‌پذیرد دورهٔ ترک اعتیاد را پشت‌سر بگذارد و پس از آن، از لحاظ عاطفی و جسمی نیرو می‌گیرد و سرانجام خود را از زیر بار سنگین احساس گناه و درد و غمِ مرگِ برادرش، خلاص می‌کند.
● سرگذشته خواننده/ نوازنده‌ای نابینا که از هیچ به اوج رسیده باشد قطعاً دست‌مایه‌ای قدرتمند برای یک فیلم هالیوودی است. ری، با بازی‌های درخشان، کارگردانی عالی، داستانی جذاب ،و البته قطعه‌های موسیقی شگفت‌انگیز، همهٔ مواد لازم را برای به تصویر کشیدن یک درام برندهٔ اسکار دارد. اما این فیلم صرفاً به منظور بزرگداشت ری چارلز رابینسن ساخته نشده، چون با کاوش در تقریباً تمامی ابعاد شخصیتی و زندگی شخصی و حرفه‌ای او، از کودکی تا زمان مرگ، به مشکلات اعتیاد و روابط نامقبول او با زنان مختلف هم می‌پردازد. و فیلمی که تمامی این عناصر را در بر دارد و می‌خواهد آنها را بی‌عیب و نقص به یک‌دیگر پیوند بزند، کاری دشوار را به‌عهده دارد. مطمئناً هکفورد می‌خواسته مطمئن شود که تماشاگر همه‌چیز ا در مورد زندگی ری چارلز دریافته است. به همین منظور بخش عمده‌ای از روایت او مبتنی از نوعی تفکر و طرز تلقی‌اش از اعتیاد به مواد مخدر است ـ که این البته به طولانی شدن و از دست رفتن ریتم هماهنگ آن منجر شده است. فاکس که به خاطر بازی فوق‌العاده‌اش اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد، آن‌چنان در این نقش فرو می‌رود و با چنان عشق و احساسی نسبت به ری چارلز، او را بازآفرینی می‌‌کند که در باورپذیری‌اش تردیدی باقی نمی‌گذارد. به عبارت دیگر، هر کسی که ̎ری̎ را روی پرده می‌بیند، با او می‌خندد، می‌گرید، و زندگی می‌کند. علاوه‌بر اسکار بهترین بازیگر مرد نقش اول، اسکار بهترین صداگذاری هم به این فیلم تعلق گرفت و نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین تدوین (پل هرش) و بهترین طراحی لباس (شارن دیویس) هم بود.