شوق و عشق و پنج

۱) یک پرسنل خوب و شایسته چه خصوصیتی دارد؟ یک مدیر خوب چه مشخصاتی باید داشته باشد؟ خیلی موارد را می توانیم ردیف کنیم و بگوییم ولی شاید انچه از همه مهمتر باشد حس همبستگی سازمانی و یا حس شهروندی است . اینکه فرد خودش را از سازمان بداند و دل بسوزاند . وقتی در جلسه ای در مورد میزان تولید و کیفیت بحث می کنید آنکه با شور و حرارت سخن می گوید و یقه می دراند و رگ گردنش بیرون می زند و از نکات ارزشی سازمان دفاع می کند و یا حتی نظری مخالف می دهد حس شهروندی قوی تری دارد تا آنکس که با آرامش و خونسردی ضایعات و میزان و تولید کم را عادی می داند و فقط گوش می کند و می نشیند تا ببیند جمع به کدام سمت میرود . شغل را با شوق و عشق و هیجان آمیخته کنیم .
۲) بهترین و مطمئن ترین اطلاعات از کف کارگاه بدست می آید . مدیرانی که خود را از کف کارگاه دور می کنند از اطلاعات ناب خود را محروم می کنند . باید از جاری شدن امور بنحو صحیح در بخشهای مختلف اطمینان حاصل کنیم و این اطمینان از کاغذ ها و صفحه مانیتور بدست نمی آید . تا زمانی که به این اطمینان نرسیده ایم باید برویم و از نزدیک ببینیم که چه اتفاقاتی در محل وقوع فرآیند اتفاق می افتد . در گزارشات می خوانید توقف بعلت آماده سازی در ابتدای شیفت کاری . می توانی بپذیری و ان را موجه بدانی و می توانی بروی یکروز ابتدای شیفت در خط . از خواب ناز بگذری و ببینی چگونه کار اغاز می شود . و در این مشاهده است که چندین نکته می یابی که زمینه بهبود دارند . هر روز در جستجوی راه های کوچک برای بهبود باشیم .
۳) همه روز اول صبح
سکه مهر و محبت را
از قلک دل برداریم
و ببخشیم به اول نفری
که به ما می تابد
اولین عابر امروز
که از کوچه ما می گذرد
و صمیمانه بگوییم:
“سلام” مجتبی کاشانی
۴) در یک سازمان آنچه مهم است اینکه نگذاریم عادات و روشهای غلط پا بگیرد و عادی شود . جاری ساختن یک روش صحیح بسیار آسانتر از تغییر یک روش غلط است . روشهای غلط شبه حقیقت می شوند و باید کلی انرژی صرف کنی تا بفهمانی که این روشها واقعیتهای غلط هستند نه حقیقت .
۵) من معتقدم عشق لوازمی دارد ،لوازمی که می تواند آنرا زنده و پایدار نگاه دارد . من معتقدم عشق اغاز یک رنج بزرگ و لذت هایی بزرگ است . اگر این همراهی و همسانی لذت و رنج میان عاشق و معشوق نباشد ،پس دلیل اینهمه خواستن میان عاشقان و معشوقه های شان چیست؟ این همه رنج را اینهمه عاشق و معشوق چرا دوری هایشان تحمل کرده اند ،به امید اینکه سالها بعد بهم می رسیم و چه بسیار بودند که نرسیدند ،نمی رسند ،نخواهند رسید و عکس موضوع همچنان چیز با شکوهی است ،اشتباه نکن . نه . با شکوه بودن دلیل خوبی یا درست بودن چیزی نیست. چه بسا عشق زیبا که می تواند بد یا غیر منطقی باشد. “

منبع : خاطرات یک مدیر