حلقه های مشتری

مشتری، حلقه های كم نور و تیره ای دارد كه از قطعات كوچك سنگ و گرد و غبار تشكیل شده اند. این حلقه ها، در سال ۱۹۸۰، توسط فضاپیمای ویاجر۱ ناسا كشف شدند. هنگامی كه ویاجر۲ به مشتری فرستاده شد، این حلقه ها بیشتر مورد بررسی قرار گرفتند. قدرت بازتاب این حلقه ها، ۰۵/۰ است. آنها مقدار زیادی از نوری را كه جذب می كنند، باز نمی گردانند.
حلقه هاله: حلقه ای عریض و تیره است كه به شكل نان گرد می باشد. عرض آن حدود ۲۲۸۰۰ و ضخامت آن حدود ۲۰۰۰۰ كیلومتر است. این حلقه از ۱۰۰۰۰۰ كیلومتری مركز مشتری آغاز می شود. لبه خارجی هاله،‌ به حلقه اصلی محدود می شود.
●حلقه اصلی:
عرض آن ۶۴۰۰ كیلومتر و ضخامت آن كمتر از ۳۰ كیلومتر است. جرم این حلقه بسیار نازك، ‌حدود ده به توان سیزده كیلومتر است. پهنای حلقه حدود ۷۰۰۰ كیلومتر است. این حلقه از ۱۲۲۸۰۰ كیلومتری مركز مشتری آغاز می شود و لبه خارجی آن ۱۲۹۱۳۰كیلومتر از مركز مشتری فاصله دارد. دو قمر كوچك آدراستا و متیس،‌در حلقه اصلی می چرخند و احتمالا منبع گردو غبار این حلقه هستند.
●حلقه گوسامر:
حلقه ای بسیار تیره و عریض است. این حلقه خود دارای دو حلقه می باشد، یكی از حلقه ها در دیگری فرورفته است. این حلقه از ذرات بسیار كوچك وخرده های میكروسكوپی دو قمر آمالتا و تب تشكیل شده است. حلقه گوسامر، از ۱۲۹۰۰۰ كیلومتری مركز مشتری آغاز می شود و تا مدار قمر آمالتا ادامه می یابد.

منبع : سایت مفاهیم