منبع الهام - THE MUSE

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هرب ناناس
کارگردان : آلبرت بروکس
فیلمنامه‌نویس : مانیکا مک‌گاوان جانسن و بروکس
فیلمبردار : توماس ا.ایکرمن
آهنگساز(موسیقی متن) : التن جان
هنرپیشگان : بروکس، شارون استون، اندی مک‌داول، جف بریجز، سی‌بیل شپرد، مانیکا میکالا و مارنی شلتن
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه


̎استیون فیلیپس̎ (بروکس)، فیلم‌نامه‌نویس یک کمپانی هالیوودی به علت این‌که فیلم‌نامه‌هایش دیگر ̎اثربخشی لازم̎ را ندارند، اخراج می‌شود. ̎جک̎ (بریجز)، یکی از دوستان او که فیلم‌نامه‌نویس بسیار موفقی است، ̎استیون̎ را با الاهلهٔ الهام خودش، ̎سارا̎ (استون) آشنا می‌کند. او یک الاهلهٔ زمینی و فرستادهد خدای خدایان زئوس است. ̎سارا̎ موافقت می‌کند که به ̎استیون̎ در مقابل برآورده شدن خواسته‌های پُرخرجش کمک کند. همسر ̎استیون̎، ̎لارا̎ (مک‌داول) نیز زن کم‌هوشی نیست و به ماجرا پی می‌برد. ̎سارا̎ به خانهٔ ̎استیون̎ نقل مکان می‌کند و منبع الهام ̎لارا̎ در شیرینی‌پزی می‌شود. روزی دو پرستار آسایشگاه روانی به سراغ ̎استیون̎ می‌آیند و می‌گویند که ̎سارا̎ یک بیمار روانی چند شخصیتی است که از تیمارستان گریخته است. ̎سارا̎ ناپدید می‌شود. فیلم‌نامهٔ ̎استیون̎ توسط همان کمپانی که از آن اخراج شده بود، پذیرفته می‌شود و او با مدیر جدید کمپانی آشنا می‌شود که همان ̎سارا̎ست.
● دست‌مایهٔ آشنای آثار بروکس یعنی حرکت از سمت اسطوره به فضائی کمیک، در این‌جا ملغمه‌ای بی سروته را موجب شده که تقریباً غیرقابل تحمل است. از یک‌سو شوخی‌های به اشتراک نوشته‌ شده توسط خود بروکس با همراهی جانسن اصلاً پرداخت نشده‌اند و از سوی دیگر بروکس در مقام کارگردان/بازیگر هیچ ظرافتی در اجرا به خرج نمی‌دهد. فیلم سعی دارد از ̎کاریزما̎ی استون در مقام یک الاهله بهرهٔ کامل را ببرد ـ که نمی‌برد ـ و تلاش فراوانی می‌کند که غیرزمینی بودن ̎سارا̎ را به تماشاگر بباوراند ـ که این‌گونه نمی‌شود ـ و اتفاقاً در بسیاری از صحنه‌های اثر، می‌توان نشانه‌های مختلفی از نقص غرض خالق را در این اهداف مشاهده کرد.