شهروندان عبوس ،شادی را گم کرده اند

به خیابان های شهر که رفت وآمد داشته باشید، کافی است تنها کمی دقت خود را زیاد کنید تا قیافه های عبوس و در هم مردمانی را ببینید که در اغلب جاها هستند. پیاده روها، تاکسی ها، اتوبوس ها و حتی مغازه ها و فروشگاه ها که بسیاری از شهروندان عصبی و گاه غمگین در آنها آمد و شد دارند بشکه های باروتی که تنها به یک جرقه احتیاج دارند تا خود و اطرافیانشان را بسوزانند.شاهد این ادعا این است که بیشتر شهروندان تهرانی با کوچکترین حرف و حرکتی با هم گلاویز می شوند و حرف های رکیکی نثار هم می کنند.
شاید این روزها صبوری که نشانه آرامش درونی است در هیاهوی پر تزاحم شهر گم شده باشد. آرامش درونی که با شادی و خنده می تواند همراه باشد، گوهر کمیابی است که جویندگان بسیاری دارد.شهروندان تهرانی دلایل بسیاری برای شادنبودن دارند.
تورم، گرانی، بیکاری، سختی تحصیل، دغدغه تامین معاش، قیمت اجاره خانه ها، ترافیک، بی قانونی و علاوه بر همه اینها آلودگی هوا و آلودگی صوتی که مزید بر علت شده اند و حتی اگر هیچ کار فیزیکی صورت نگیرد .استنشاق گازهای سمی و تحریک سیستم شنوایی خواه ناخواه اثرات نامطلوبی را بر روان انسان ها می گذارد.
اما جامعه سالم جامعه ای است که در آن افسردگی و خمودگی وجود نداشته باشد و شادی و امنیت روانی برقرار باشد. اغلب مردم در جامعه احتیاج به محرک ها و جشن هایی دارند که انگیزه آنها را برای ادامه زندگی و فعالیت تامین کنند.
دکتر«محمد آیتی»،روان پزشک می گوید؛ همان طور که انسان ها بیمار می شوند جوامع هم بیمار می شوند و بیماری هر جامعه با جامعه دیگر متفاوت است.او در ادامه می گوید؛ به همین نسبت تاثیر فرد بر جامعه و در مقابل جامعه بر فرد نیز موثراست و اگر افراد رفتار ضداجتماع داشته باشند جامعه نیز رفتار ضداجتماع خواهد داشت.
این روان پزشک می افزاید؛ خنده الزاما به معنای شادی نیست، بلکه شادی یک واکنش فیزیکی به احساسات درونی است. حتی ممکن است این احساسات، خشم یا علایم افسردگی نیز باشند که در قالب خنده بروز می کنند.دکتر آیتی تاکید می کند که تعریف دقیقی نمی توان از شادی ارائه داد. وی می افزاید؛ شادی هیجانات درونی است که انسان می تواند در قالب آن احساس خوب و مفید بودن را داشته باشد که گاه می تواند با خنده نیز همراه شود.
او ادامه می دهد؛ شادی باید از درون احساسات برخیزد. فردی که غمگین باشد یا بیمار روانی اگر با شادی و خنده بخواهد بیماری خود را پنهان کند بیشتر باید به وضعیت نابه هنجار او دقت کرد.اما شادبودن انسان ها ارتباط مستقیمی با افزایش توانایی فردی و کارکردها آنان دارد. دکتر آیتی می افزاید؛ افرادی که شاد باشند و احساس امنیت روانی و درونی کنند از نظر اقتصادی و فردی می توانند بسیار پیش از سایر افراد مفید باشند.
این روان پزشک با مسری دانستن شادی، غم و استرس و به طور کلی عواطف و هیجانات می گوید؛ اگر یک نفر افسرده در خانواده وجود داشته باشد همه را متاثر می کند همین طور اگر انسان شاد و سرزنده ای هم درخانواده باشد باعث طراوت روحی همه می شود. همین امر را می توان به کل جامعه هم تعمیم داد.

مرجان حاجی رحیمی

منبع : روزنامه کارگزاران