نسل سومی‌ها از دفاع مقدس می‌پرسند ـ قسمت چهارم

● علت ادامه جنگ پس از باز‌پس‌گیری و فتح خرمشهر چه بود؟
پاسخ: برای پاسخ دقیق به این سوال بهتر است به اظهارات سرلشگر پاسدار دکتر رحیم صفوی مشاور مقام معظم رهبری در نیروهای مسلح اشاره کنیم که دلایل زیر را برای این علت ذکر کرده‌اند.
۱) گرفتن زمان و امتیاز از دشمن:
پس از خاتمه عملیات بیت‌المقدس، جمهوری‌اسلامی ایران در برتری آشکار قابل ملاحظه‌ای از قدرت رزمی نسبت به عراق قرار داشت، آهنگ شتاب‌دار دوره تناوب عملیات‌ها و موفقیت‌ها تصاعدی عملیات‌های تهاجمی رزمندگان نشان‌گر روند مثبت و رو به رشد پیروزی‌ها نمایانگر دورنمای روشن و درخشانی بود که در آن پیش‌‌بینی می‌شد ادامه دفاع مقدس به کسب پیروزی‌های بزرگ‌تر و احقاق حقوق ملت ایران خواهد رسید.
از طرف دیگر عراق که در حالت انفعال قرار گرفته بود برای خروج از بن‌بست ایجاد شده به کسب زمان‌ نیاز داشت تا قوای تحلیل رفته خود را مجدداً بازیابی کند و متعاقباً از دست دادن زمان برای نیروهای ما به مفهوم ایجاد تزلزل روحی دراراده‌ها و سست کردن باورهای مردم به ادامه مقاومت و تنبیه متجاوز در جنگ بود لذا ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر به مفهوم ایجاد فرصت مناسب برای دشمن و از دست دادن فرصت خود برای ما بود.
۲) نبود هیچ تضمین بین‌المللی برای احقاق حقوق ایران:
در واقع هیچ‌ساز و کار تضمین‌کننده و اطمینان بخشی از سوی نهادهای بین‌المللی مثل شورای امنیت سازمان ملل برای برقراری یک صلح شرافتمندانه و عادلانه وجود نداشت و هیچ اقدامی حتی صدور قطعنامه‌ای هم از طرف این شور انجام نشده بود. در چنین فضایی که دشمن همه ابزارهای تقویت را در شرایط توقف جنگ در اختیار داشت و بازیابی قدرت وی مشروط به توقف و رکود در جبهه‌ها بود و شرط تقویت ما حرکت و پیشروی بود هنوز هیچ الزام قانونی بین‌المللی برای توقف و خاتمه جنگ وجود نداشت. بنابراین واگذاری این فرصت به دشمن آیا جز ایجاد سهولت برای شکل‌دهی به یک آرایش سیاسی و نظامی سازمان یافته و مجدد برای تهاجم دشمن نبود؟
۳) عدم اطمینان به دشمن متجاوز و احتمال تجاوز مجدد او:
حوادث پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ موید این نظریه است زیرا فقط ۳ روز پس از پذیرش قطعنامه توسط ایران، ارتش عراق وقتی در محاسبات خود به این نتیجه رسید که می‌تواند تهاجم مجددی را برای اشغال مجدد خرمشهر آغاز کند این تهاجم را هم در جنوب و هم در غرب کشور مجدداً انجام داد، که البته حملات متقابل شجاعانه، عاشورایی و حماسه‌ساز رزمندگان اسلام، مجدداً وی را مجبور به فرار به آن سوی مرزهای بین‌المللی کرد. در حقیقت توقف ایران در جنگ بعد از خرمشهر مخاطرات بالقوه و وسیعی را برای ایران اسلامی به همراه داشت چرا که با توجه به شخصیت نامطمئن صدام و عدم اعتماد و اطمینان به مواضع سیاسی حزب بعث عراق و سیال بودن رفتار سیاسی این رژیم هیچ چشم‌انداز روشن و اطمینان‌بخشی از صلح وجود نداشت.
● این همه مردم عراق، فرزندان ما را کشتند پس چرا الآن با عراقی‌ها رابطه دوستانه داریم؟
پاسخ: فرزندان این مرز و بوم به دست ملت عراق کشته نشدند که ملت عراق خود قربانی سیاست‌های دیکتاتور مآبانه صدام بوده است فرزندان ما به دست کسانی به شهادت رسیدند که همین امروز هم دشمنی خود را با شیعه طرفدار اهل بیت‌ (ع) با بمب‌گذاری‌ها نشان می‌دهد یعنی حزب بعث که ستون فقرات ناامنی‌های فعلی در عراق می‌باشد. دولت بعثی عراق نه فقط رزمندگان ایران اسلامی را بلکه فرزندان غیور و مبارز ملت خود را در سیاه‌چال‌ها و شکنجه‌گاه‌ها به قتلگاه برد و امروز دیکتاتور عراق به سزای بخشی از جنایات خود در این دنیا رسیده و اعدام شده، دلیلی برای عدم آشتی و دوستی دو ملت و دو دولت شیعه پیرو امام حسین (ع) وجود ندارد، ما امروز با ملتی روابط دوستانه داریم که در انتخابات قانون اساسی و مجلس و دولت، بهترین مسیر را انتخاب کرده، مسیر پیاده شدن احکام ناب اسلام، با ملتی روابط دوستانه داریم که تا دیروز دربند بود و امروز رهیده از ستم بعثی‌هاست، با ملتی ارتباط داریم که به انقلاب اسلامی ایران علاقه دارد و پیرو خط رهبری و مرجعیت عراق یعنی آیت‌الله سیستانی است، چنین ملتی حتماً سزاوار برقراری روابط دوستانه و مساعدت هستند. به علاوه ملت عراق امروز در مقابل دشمن اصلی ما آمریکا سینه سپر نموده‌‌اند و فرصت از این جنایتکار برای پرداختن به ایران از بُعد نظامی و حتی سیاسی ربوده‌اند؛ پس مستحق حمایت و همرهی‌اند.
● معمولاً در کشور ما فقط در هفته دفاع مقدس به این موضوع پرداخته می‌شود و در طول سال کمتر از این افتخار آفرینی‌ها یاد می‌شود؛ علت چیست؟
پاسخ: البته از یک نگاه، این گله‌مندی وارد است چرا که پردازش ۸ سال دفاع مقدس در یک هفته، آن هم برای نسلی که فقط از دفاع مقدس چیزهایی را شنیده فرصت کافی و مطلوبی نیست ولی از یک نگاه دیگر می‌توانیم بگوییم دفاع مقدس یک لایه سخت‌افزاری داشت که همان ۸ سال جنگ بود و یک لایه نرم‌افزاری داشت که در واقع همان روح معنوی حاکم بر این دوران بود، به نظر می‌رسد می‌توان این لایه را عمیق‌تر کرد و به آن پرداخت که البته معمولاً در مناسبت‌هایی مثل هفته بسیج، فتح خرمشهر، روز پاسدار، و سالگرد پذیرش قطعنامه ۵۹۸ به این موضوعات پرداخته می‌شود ولی به هر حال نسل جوان تشنه که مشتاق شنیدن بیشتر است باید توسط نسل جنگ دیده بیشتر توجیه شوند که این امر درستی است و غفلت از این موضوع تبعات خسران‌آوری خواهد داشت.

رضا ساعی شاهی
منبع:
راه میانه