تبلیغات و انواع آن

ما در تبلیغ از شیوه های تحلیلی و تعقلی بهره می گیریم اما در تروییج از شیوه های تهییجی و احساسی برای توضیح و اقناع بهره می گیریم.
در تبلیغ هدف ما این است تا به پاسخی دست یابیم که قصد مبلغ را تداوم بخشد اما متقاعدسازی یا ترغیب به مثابه یک فعالیت کننده دو سویه عمل می کند و هدفش آن است که به نیازهای ترغیب کننده و ترغیب شونده پاسخ دهد.
ارشاد جریانی است که مفاهیم روشن و تاریک را با یکدیگر می آویزد و به وجهی خوشایند در می آورد و به مردم عرضه می کند. ارشاد به شناخت ادراکی می انجامد ولی هدف تبلیغ انگیختن عواطف و آماده کردن مردم برای پذیرش عقاید معین است.
● شیوه های تبلیغ
▪ روش لقب گذاری
برچسب منفی زدن به یک اندیشه یا نظر. وادار ساختن مخاطبان به وا زدن و محکوم کردن یک اندیشه یا برنامه بدون ارایه دلیل یا گواه
▪ روش تعمیم با زرق و برق
بین یک صفت مثبت و خوب با چیز دیگری که معرف خوبی، درستی، پاکی و نظایر آن است پیوند و از کلمات با ارزش و جذابی نظیر کره طلایی، شامپو معجزه گر و ... استفاده شود.
▪ روش انتقال
تفویض و انتقال اقتدار و اعتبار چیزی محترم بر چیز دیگری که مورد اعتماد همگان است.
▪ شهادت
واداشتن شخصی محبوب یا منفور به اظهار نظر درباره درستی یا نادرستی یک فکر یا برنامه یا شخص
▪ روش توده پسند
خطیب یا اغواگر می کوشد مخاطبان خود را متقاعد سازد که نظریات و اندیشه های او برخاسته از مردم کوچه و بازار است
▪ روش تظاهر به یکپارچگی
تبلیغات چی با توسل به گرایش مردم از دنباله روی استفاده می کند زیرا بسیاری از مردم پیوسته می خواهند در اکثریت قرار بگیرند نه در اقلیت.برای همین تبلیغاتچی می گوید همه مردم با ما هستند.
روش هجوم برای سوار شدن به واگن
نوعی ایجاد مسابقه میان مردم استو در این روش جوهر تکنیک عجله کن تا به واگن برسید می باشد.
▪ روش پنهان و آشکار هدف تبلیغ
در این روش مبلغ هدف خود را بر خلاف سایر روش ها پنهان نگاه داشته و به طور غیر مستقیم عمل می کند تا اینکه زمین های مناسب برای علنی شدن تبلیغ به وجود آید.
▪ روش ضد تبلیغ
تبلیغاتچی می کوشد فرازهایی از مطالب دشمن را در مورد خود به دلخواه گزینش کند و سپس با استدلال و منطقی قوی تر از استدلال طرف مقابل آن را نفی نماید.
▪ روش تکرار
تکرار از لحاظ روانشناسی در تشکیل عادت بسیار مفید است به ویژه اگر با دقت توام باشد. بدون تکرار، تثبیت و تقویت دقیق تر عادت میسر نخواهد بود.
▪ روش شستشوی مغزی
ترجمه ای از یک اصطلاح چینی به نام هیشی نا او می باشد و درباره فنون پذیرش عقیده پس از تسلط کمونیست ها در چین است.در این روش از فن تلقین که بر مفاهیم روانشناسی استوار است استفاده می شود. در این روش می کوشند با تبلیغات مستقیم وجدان مردم را طبق نمونه ای واحد بسازد و در آنها افکار متحد الشکلی را ایجاد کند. روح انتقاد و اندیشیدن را در صحت و سقم پدیده ها و رخدادها حذف و عوام را به این عادت می دهند تا هر آنچه را تبلیغات چی می خواهد بدون تعقل باور کنند. این روش تنها در شرایطی می تواند به کار گرفته شود که با ایجاد رعب و ترس و اعمال زور همراه باشد. شستشوی مغزی گاهی با اقداماتی به منظور کاهش روانی آنها مانند بر هم زدن آرامش به هنگام مواجه با بازجویان، هم رزمان پیمان شکن، تحقیر در برابر شهروندان و نظایر آن است. در مجموع روش شستشوی مغزی برای دستیابی به یک یا دو هدف زیر انجام می گیرد:
۱) وادار کردن فردی بی گناه به پذیرش حقیقی اینکه علیه مردم یا دولت، مرتکب جرمی جدی شده است.
۲) تغییر اجباری دیدگاه سیاسی فرد، تا آن حد که عقاید قبلی خود را رها کند و طرفدار ایدیولوژی دیگران شود.
برای رسیدن به اهداف یاد شده اقدامات زیر صورت می گیرد:
▪ کنترل همه جانبه و فراگیر
▪ عدم اطمینان
▪ منزوی کردن
▪ شکنجه
▪ ایجاد فرسودگی و ناتوانی جسمی
▪ تحقیر شخصیت
▪ مسلم فرض کردن جرم
▪ توالی وقایع
▪ روش بحث و گفتگو

نوشته شده توسط حسام الدین مقدس زاده
http://commence.blogfa.com/post-۷۹.aspx

منبع : مطالب ارسال شده