لطفی خوانساری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... ) ۹۹۷ قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: منجم و شاعر
اهل خوانسار و برادر مولانا وصلی بود. در شعر به بدیهه‌گوئی تمایل داشت. در زمان شاه طهماسب لازم امیر محمد یوسف استرآبادی (م۹۷۷ق) قاضی هرات بود. اما بیشتر اوقات عمر خود را در کاشان به فراگیری علم اختصاص داد و زمانی که میر صدرالدین محمد واعظ منصوری ، فرزنذد غیاث‌الدین منصور دشتکی شیرازی به کاشان آمد ، لطفی در سلک ندیمان و مصاحبان او قرار گرفت و بعد از مدتی به شیراز رفت و در آنجا در محضر درس شاه فتح‌الله حسینی شیرازی حاضر شد و در علم ریاضی و حساب به مرتبهٔ بالائی رسید. بعد از آن به هند رفت و مورد عنایت و حمایت شاهان قرار گرفت و صله و انعامی به‌دست آورد. سپس به کاشان بازگشت و تأهل اختیار کرد و چون ره‌آورد سفر تمام شد بار دیگر به هند سفر نمود و مدتی در گجرات نزد میرزا نظام‌الدین احمد ، مؤلف "طبقات اکبری" به سر برد. در ۹۹۷ق در التزام اکبرشاه به کشمیر رفت و در آن زمان استاد او ، فتح‌الله شیرازی ، در کشمیر از دنیا رفت و لطفی ترکیب‌بندی مشتمل بر "هفت‌بند" در رثای او سرود. وی ترجیع‌بند استادانه‌ای نیز در "یازده بند" در مدح و منقبت حضرت ختمی مرتبت (ص) دارد.

منبع : مطالب ارسالی