یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا
سیلکوود - Silkwood
سال تولید : ۱۹۸۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مایک نیکولز و مایکل هاسمن
کارگردان : نیکولز
فیلمنامهنویس : نورا افران و آلیس آرلن.
فیلمبردار : میروسلاف اوندریچک
آهنگساز(موسیقی متن) : ژرژ دلرو
هنرپیشگان : مریل استریپ، کورت راسل، شِر، کریگ ت. نلسن، دایانا اسکاروید، فرد وارد، ران سیلور، سودی باند، چارلز هالاهن و جوزف سامر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۱ دقیقه.
اوکلاهما، اوایل دهه 1970. «کارن سیلکوود» (استریپ) در کارخانه تولید پلوتونیم کر - مکگی کار میکند که تنها صنعت در شهر محل زندگیاش است. او با همکار و محبوبش، «درو استیونز» (راسل) و «دالی پلیکر» (شر) زندگی میکند. در یک تعطیلی آخر هفته او ناگهان به یادش میآید که «درو» ترتیبی داده تا آخر هفته را با بچههایش در تکزاس بگذراند. پس بلافاصله نوبت کاریاش را با یکی از همکارانش عوض میکند. شوهر سابقش از اینکه «کارن» بدون مشورت با او، بچهها را بیرون برده، عصبانی میشود و میگوید که بهزودی او و بچهها از این شهر خواهند رفت. در بازگشت به کار، «کارن» به خاطر کوتاهی در انجام وظایفش، توبیخ و بعدتر با سرکارگر «مورگان» (وارد) دعوایش میشود. در اینجا «تلما» (باند) یکی از همکاران سن و سالدار «کارن» در معرض رادیواکتیو قرار میگیرد. تنش در محل کار باعث میشود تا «کارن» با «دالی» دعوا کند و بعدتر خود او نیز در معرض اشعه قرار بگیرد. «کارن» به بخش دیگری تحت نظارت «وینستن» (نلسن) منتقل میشود و کمی بعد میفهمد که او در میزان اشعه ایکس دستکاری میکند. با آگاهی بیشتر از خطرات پلوتونیم، «کارن» به جنبشهای کارگری میپیوندد و قرار میشود بهعنوان نماینده اتحادیه، برای شهادت در برابر کمیسیون انرژی اتمی به واشینگتن برود. او با «پل استون» (سیلور)، گرداننده اتحادیه، رابطه برقرار میکند و «درو» با فهمیدن این ماجرا و نظریات سیاسی «کارن» ترکش میکند. اما رابطهاش با «پل» هم دوامی ندارد. «کارن» دیگر بهطور کامل مسموم میشود و همراه با «دالی» و «درو» (که حالا دوباره برگشته) برای آزمایش به لوس آلاموس میرود. اما دکترها میگویند که میزان اشعه خیلی زیاد نیست. حالا او تصمیم میگیرد با خبرنگار «نیویورک تایمز» درباره خرابکاری در اشعه ایکس در کارخانه کر - مکگی گفتوگو کند اما در بین راه، در اثر تصادفی عجیب میمیرد.
* فیلمی مثلاً افشاگرانه، اما ملالانگیز و گاه تحملناپذیر که سعی میکند با نمایش صِرف روزمرگی زندگی طبقه کارگر آمریکا، غیر هالیوودی جلوه کند. نیکولز با خامدستی نمیگذارد توجه تماشاگر به تراژدیهای فردی و خصوصی جلب شود و حرفهای به ظاهر «سیاسی» و مهمش را شعاری و پُر تأکید ادا میکند. با این همه فیلم فرصتی برای یکی از بازیهای جسورانه استریپ فراهم میآورد که با تأکید بر جزئیات بکر و غیر منتظره، نقش خود را متمایز میکند و حسی موثق از دردمندی و ناکامی القا میکند. بازگشت نیکولز پس از هشت سال سکوت، بیشتر چنتهای خالی را نشان میدهد تا تغییر مسیری ناشی از تأملی طولانی.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
امیرعبداللهیان حسین امیرعبداللهیان ترکیه دولت سیستان و بلوچستان جنگ انتخابات مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم افغانستان مجلس
سیل هواشناسی تهران شهرداری تهران بارندگی سازمان هواشناسی باران فضای مجازی یسنا آتش سوزی هلال احمر آموزش و پرورش
هوش مصنوعی خودرو دلار قیمت خودرو قیمت دلار مسکن قیمت طلا تورم بانک مرکزی بازار خودرو حقوق بازنشستگان ارز
مسعود اسکویی تلویزیون صدا و سیما جهان حج مهران غفوریان موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل جنگ غزه حماس روسیه آمریکا انگلیس اوکراین نوار غزه ایالات متحده آمریکا یمن
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان رئال مادرید لیگ برتر باشگاه استقلال بازی باشگاه پرسپولیس علی خطیر جواد نکونام بایرن مونیخ
آیفون اینستاگرام دیابت اپل ناسا عکاسی تبلیغات موبایل گوگل
کبد چرب فشار خون گرما