بوش به تاریخ پیوست

باراک اوبا ما در حالیوارد کاخ سفید می شود که بوش با پرونده ای سرشار از شکست به تاریخ پیوست..
مجله فوکوس در تحلیلی از هشت سال دوران ریاست‌جمهوری بوش آورده است: اکنون به نظر می‌رسد از هشت سال دوران ریاست‌جمهوری بوش تنها چیزهایی که باقی‌مانده دو جنگ بدون نتیجه، تنزل ارزش‌های اخلا‌قی، تخریب وجهه آمریکا در جهان و بحران شدید مالی و اقتصادی است.
در حالی که جهانیان تاوان سیاست‌های اشتباه جورج بوش را پس می‌دهند، خود وی از دوران ریاست جمهوری‌اش با عنوان "بهترین شغل جهان" و "تجربه‌ای لذت‌بخش" یاد می‌کند. فوکوس افزوده است: بوش ۶۲ ساله بارها تاکید کرده است که به تاریخ اجازه خواهد داد در مورد دوران ریاست جمهوری‌اش و عملکردش قضاوت شود، اما گویی فراموش کرده که زمانی در پاسخ به این سوال که بوش چه جایگاهی را در تاریخ به خود اختصاص خواهد داد؟ گفته است: در تاریخ؟ در تاریخ همه‌ ما مرده‌ایم.
در هر صورت واقعیت غیر قابل انکار آن است که جورج بوش اکنون بیشتر از هر زمان دیگری به وینستون چرچیل، نخست وزیر وقت انگلیس در جنگ دوم جهانی که جهان را به طور جدی و دامنه‌دار دچار تغییر کرد، شبیه است؛ تغییراتی که هرگز به جورج بوش اجازه نخواهد داد که اعاده‌ حیثیت کند.
در ادامه‌ این تحلیل می‌خوانیم: نتایج نظرسنجی‌های انجام شده نیز حاکی از شومی ارثیه‌ای است که وی برای جانشین خود باقی گذاشته است. نتایج این نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که ۶۱ درصد آمریکایی‌ها جورج بوش را بدترین رئیس‌‌جمهور آمریکا می‌دانند. ۹۸ درصد نیز دوران ریاست جمهوری جورج بوش را به عنوان شکستی بزرگ تلقی کرده‌اند. پایین بودن آمار محبوبیت بوش به حدی است که جان مک کین، نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با گفتن جملا‌تی هم‌چون "من بوش نیستم" سعی در فاصله‌اندازی بین خود و سیاست‌های هم حزبی خود را داشت. ‌
فوکوس در بخش دیگری از این تحلیل آورده است: قبل ازهر عملکردی سیاست ‌خارجی بوش بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱، در تاریخ مورد مداقه و ارزیابی قرار خواهد گرفت. اگر چه جهانیان در ابتدا قاطعانه حمایت خود را از اقدام آمریکا برای حمله‌ نظامی با هدف دستگیری اسامه بن لا‌دن رهبر القاعده اعلا‌م کردند، اما این حمایت قاطعانه بعد از اقدامات واشنگتن در گسترش جنگ‌ها و کشتار مردم بیگناه و گرفتار کردن دیگر نقاط جهان به آتش کینه و جنگ، جای خود را به انتقاد و سپس مخالفت داد.
به نظر می‌رسد بوش هرگز حاضر به تصحیح و یا حداقل شنیدن انتقادهای متخصصان در مورد چگونگی اقدامات‌و سیاست‌های ضد حقوق بشری‌اش نبوده است، سیاست‌هایی که اقداماتی چون پروازهای مخفیانه سیا، استفاده از تکنیک غرق مصنوعی زندانیان برای گرفتن اعتراف، شنود مکالمات تلفنی و محدودیت حقوق بشری، شکنجه‌ سیستماتیک غیرنظامیان در زندان‌های ابوغریب و گوانتانامو را به دنبال داشته است. ‌
درادامه‌ این تحلیل آمده است: در روز اول مه سال ۲۰۰۳ بوش با غرور بر روی ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن گفت: آمریکا برنده‌ جنگ عراق بوده است. درست بعد از این تاریخ و این اظهارات اعلا‌م شد که بیش از ۴۰۰۰ سرباز قربانی جنگ عراق شده‌اند! اما در زمینه سیاست امنیت و سیاست‌های داخلی، بوش در حالی فریاد آزادی و صلح را برآورده بود که اساس سیاست اجتماعی و داخلی‌اش را بر اصل "مالکیت جامعه" بنا نهاد و به شهروندان آمریکایی به چشم دارایی شخصی می‌نگریست.
از سیاست‌های مالیاتی‌اش نیز تنها طبقه‌ ثروتمند جامعه منتفع ‌شدند. در زمینه اقتصادی آمریکا را در بحران اقتصادی بی‌سابقه‌ای فرو برد. آمار بدهی‌های دولتی به دو برابر یعنی حدود ۱۰ میلیون دلا‌ر افزایش یافت. بوش در واقع کشوری ورشکسته به لحاظ اقتصادی را به جانشین‌اش تحویل داده است.
امروزه در آمریکا حدود ۸ میلیون تن بدون داشتن بیمه بهداشتی و درمانی زندگی می‌کنند و حدود ۶ میلیون تن نیز در مرز فقر به سر می‌برند. بدترین و مصیبت‌بارترین ضعف مدیریت داخلی جورج بوش بعد از گردباد کاترینا در اوت سال ۲۰۰۵ و در شرایطی که نیواورلئان دچاربحران شد، خود را نشان داد. طی این بحران آمریکا به عنوان قدرت برتر جهان تنها در حد کشوری جهان سوم ظاهر شد. ‌
در بخش پایانی این تحلیل می‌خوانیم: بوش در حالی کاخ سفید را ترک می‌کند که مدعی بهبود شرایط امنیتی در عراق است، اما واقعیت نیز همین است؟ اوضاع افغانستان به قدری پیچیده و وخیم شده که فرماندهان میدانی درخواست نیروهای تازه ‌نفس دارند و حملا‌ت شبه‌نظامیان و طالبان به شدت اوج گرفته و تلفات غیرنظامیان در حملا‌ت نیروهای آمریکایی به سرعت رو به افزایش است و همین خشم و نارضایتی مردم افغانستان و گرایش آنها به طالبان و بی اعتمادی‌شان به آمریکایی‌ها را به دنبال داشته است. نظرسنجی‌ها نیز هم‌چنان حاکی از آن است که آمریکا در اروپا، کانادا، مکزیک و آسیا به عنوان کشوری خطرناک برای صلح جهانی محسوب می‌شود.
● رفتن اردک لنگ ‌
آمریکا در روز چهارم نوامبر چهل و چهارمین رئیس‌‌جمهور خود را انتخاب کرد. باراک اوباما پیروز شد؛ اما جورج بوش رئیس‌‌جمهور کنونی آ‌مریکا ( که هم اکنون از واژه‌ "اردک لنگ" برای توصیف ناکامی‌های وی استفاده می‌شود) هنوز باید تا ‌۲۰ ژانویه‌ سال آینده به وظایف خود در پست ریاست جمهوری عمل کند. در این جا این سوال پیش می‌آید که از این به بعد چه چیزی منتظر آمریکا خواهد بود؟ ‌
روزنامه‌ کامسامولسکایا پراودا در پی پیروزی قاطع باراک اوباما، نامزد رسمی حزب دموکرات در انتخابات نهایی ریاست جمهوری آمریکا، به بررسی دوران هشت ساله‌ ریاست جمهوری جورج بوش پسر پرداخته است و در آخر نیز آینده‌ این "ابرقدرت جهان" را پیش‌بینی کرده است. ‌
در این گزارش می‌خوانیم: اصرار بوش و عدم استفاده از مغزهای متفکر به وضعیتی خطرناک تبدیل شد. واضح است که امروز بوش در تاریخ آمریکا و با توجه به نتایج نظرسنجی‌های افکار عمومی نامحبوب‌ترین رئیس‌‌جمهور است. او هم اینک نسبت به ریچارد نیکسون در زمان "رسوایی واترگیت" و جیمی کارتر در زمان بحران ایران و هنگامی که یگان‌های ویژه‌ آمریکا نتوانستند آمریکایی‌های به اسارت گرفته شده در ایران را آزاد کنند، نیز از کم‌ترین حمایت برخوردار است. ‌
● نکات منفی بوش ‌
لیست اشتباهات سیاسی بوش قابل توجه است. ‌رئیس‌‌جمهور آمریکا با پایین آوردن مالیات نتوانست وضعیت شهروندان این کشور را بهتر کند.
او با خودداری از محدود کردن هزینه‌های داخلی و خارجی، به افزایش مصیبت بار کسری بودجه‌ کشور کمک کرد و این امر نقش خود را در بحران مالی کنونی جهان به خوبی ایفا کرد. ‌
او در عراق به اهداف تاکتیکی دست یافت اما منابع عظیمی را برای حفظ این دستاورد می‌باید بپردازد و شهرت آمریکا در خاورمیانه لکه دار شده است. به همین دلیل امکان فرستادن نیروهای بیشتر به افغانستان وجود ندارد. ‌
اقدامات بوش در عرصه‌ بین‌المللی به این امر منجر شد که نظرات در مورد آمریکا در تمام جهان بدتر شود. روابط با روسیه نیز کاملا‌ خراب شده است. سطح این روابط از زمان "جنگ سرد" در بدترین سطح موجود است و این نتیجه‌ بی‌توجهی شخص بوش به مشکلا‌ت مسکو و نفهمیدن این مطلب است که دیگر کشورها نیز منافعی دارند که باید به آنها احترام گذاشت. ‌
شخصیت جورج بوش پسر ظرف سال‌های ریاست جمهوری‌اش این گونه بوده است که او یک فرد قاطع با اراده‌ای قوی برای پیروزی بوده است و نه رهبری روشنفکر؛ اما اصرار وعدم استفاده از مغزهای متفکر به "محبوبیتی خطرناک" تبدیل می‌شود و مشکلا‌ت مک کین جمهوری خواه در انتخابات نتیجه‌ آ ن بود که او باید از طریق هزار توی پیچ در پیچی که توسط سلفش از حزب خود ساخته شده است، عبور کند. ‌
این روزنامه در ادامه به بررسی آماری عملکرد بوش پرداخته است: ‌ نتایج حکومت بوش از سال ‌۲۰۰۰ تا ‌۲۰۰۸ ‌:
ـ بودجه‌ نظامی: ‌۳۲۳ میلیارد دلا‌ر---------- ‌۶۹۶ میلیارد دلا‌ر ‌
ـ بدهی دولت: ‌۶/۵ تریلیون دلا‌ر---------- ‌۵/۱۰ تریلیون دلا‌ر ‌
ـ میزان حمایت از رئیس‌ جمهور: ‌۶۵ درصد ---------- ‌۲۸ درصد ‌
افزون بر این، جورج بوش در میراث خود انبوهی از سخنان خنده‌دار را باقی گذاشت که چندین نمونه از آنها در این جا عبور می‌کرد. ‌
جهان طی هشت سال از خود پرسید: بوش پدر، پسر تربیت کرده است و یا این که یک درخت کاشته است؟ ‌ صدام کسی بود که می‌خواست یک بار پدر مرا بکشد. ‌ باید به برقراری روند دموکراسی در افغانستان، عراق و دیگر کشورهای آفریقایی کمک کرد. ‌
خدا شما را دوست دارد و من نیز شما را دوست دارم و شما می‌توانید روی هر دوی ما حساب کنید! ‌
ما منابع مالی را سه برابر افزایش خواهیم داد - از ‌۵۰ میلیون دلا‌ر به ‌۱۹۵ میلیون دلا‌ر! ‌
این روزنامه در پایان این گزارش درباره‌ آینده‌ آمریکا چنین پیش‌بینی کرده است: آمریکا با هزینه‌ دیگران به حل کردن مشکلا‌ت خود ادامه خواهد داد. برای روسیه هم اکنون آن چنان اهمیت ندارد که چه کسی - مک کین یا اوباما - چهل و چهارمین رئیس‌‌جمهور آمریکاست. ازمک کین انتظار مهربانی ندارد و درمورد اوباما نیز هیچ کس خود را فریب نداده است زیرا دموکرات‌ها به طور سنتی رفتار سختی با روسیه دارند. شواهد بسیاری نشان می‌دهد که با وجود جوانی و لیبرال بودن اوباما، تیم او از همان اول بر اساس "کمربند امنیتی" در اطراف روسیه ایجاد شده است. ‌
هر دوی این کاندیداهای ورود به کاخ سفید ابراز علا‌قه کرده‌اند که روسیه به سازمان تجارت جهانی راه نیابد و در کارش در شورای امنیت سازمان ملل متحد مانع به وجود آید. هم‌چنین واضح است که آمریکا باید به چین نزدیک شود و به علا‌وه این روند دو طرفه خواهد بود. این روند از هم اکنون متقابل است زیرا چین به حمایت از اقتصاد آمریکا نیز علا‌قه‌مند است.
روسیه در طرف مقابل اما آماده و زیاد مشتاق نیست که برای آمریکا همانند "شانه‌ مالی" باشد. اما طبیعی است که رقبای حوزه‌ اقتصادی یعنی روسیه - آمریکا و چین باید برای دو تا سه سال آینده قراردادهای اقتصادی ببندند و صبر کنند تا بر روی خرابه‌های سیستم مالی قدیمی، سیستمی جدید بسازند. رئیس‌‌جمهور جدید آمریکا باید به این امر بپردازد. احتمالا‌ او در آینده‌ نزدیک به سوی پوپولیسم برود. رهبری آمریکا باید به مردم کشور وعده‌های زیادی بدهد اما نخواهد توانست آنها را انجام دهد. مشکل این است که آمریکا عادت کرده است که مشکلا‌ت داخلی خود را با هزینه‌ دیگران حل کند.

منبع : روزنامه سیاست روز