آیا دین برای سلامتی شما خوب است؟

سوال فوق را آقای دیل متیوز(۱]Dale Matthews[ ) مطرح کرده است و می‌گوید: «خانمی پر نشاط - و ناراحت - با تبسمی فریبنده و شوخ طبعی‌ای گزنده و مبتلا به درد لاعلاج آرتروز به مطب من آمد. در هر ملاقات وی شرح مستوفی و ملال‌آوری از درد غیرقابل علاج خود می‌داد! او همه انواع مسکن‌ها را امتحان کرده بود، بدون آنکه توفیقی به دست آورد. یک روز در حالت نومیدی از او پرسیدم: آیا چیزی هست که به شما کمک کند؟ او فریاد برآورد که: ایمان و دعا! و همراهی با گروه آوازخوان در کلیسا!
آقای متیوز با شگفتی می‌پرسد: ایمان، دعا... و آواز خواندن؟ آیا اینها در کتاب مرجع پزشکان Physician[خ]s Desk Reference فهرست شده است؟
جالب است بدانیم که امروزه تاثیرات طبی ایمان تنها موضوعی مربوط به ایمان نیست، بلکه موضوعی علمی نیز هست! و جالب‌تر اینکه بیش از سیصد تحقیق علمی درباره ارزش طبی فرایض دینی نوشته شده است. محققان می‌گویند: شرکت در مراسم عبادت، دعا، مطالعه کتاب‌های مقدس و حضور فعال در انجمن‌های روحانی و معنوی منافع طبی فراوانی را به دنبال دارند؛ از قبیل: پیشگیری و درمان بیماری‌های روانی همچون افسردگی، خودکشی و اضطراب - درمان بیماری‌های طبی و جراحی همانند بیماری‌های قلبی، سرطان، بیماری‌های ناشی از تماس جنسی - درمان اعتیاد، کاهش درد و ناتوانی و افزایش طول عمر. محققان معتقدند معالجات روحانی نظیر دعا و روان درمانی مبتنی بر دین، بهبودی را بسیار تسریع می‌کند و نیز انجام فرایض دینی موجب احساس معنا، هدفداری و امید در زندگی انسان می‌شوند.
آقای متیوز اضافه می‌کند: در واقع پیوند بین دین و پزشکی کاملا قدیمی است. از آغاز تاریخ مکتوب، این جفت سنت شفابخش در درمان بیماران شرکت داشته‌اند و با هم زمین مقدس شفابخشی را شخم زده‌اند... وقت آن رسیده است که این دو سنت شفابخشی که مدت‌ها از هم جدا شده بودند به هم بپیوندند، نه اینکه به طرف هم شمشیر بکشند... منافع اثبات‌شده عقاید و اعمال دینی برای سلامتی انسان‌ها و علایق معنوی شکوفای بیماران، ما را مجبور می‌کند که موضوعات ایمانی را با بیماران خود مطرح کنیم. همه متخصصان پزشکی تاثیر پزشکی ایمان را می‌توانند بیاموزند و تشخیص دهند و در اوقات مناسب، به کارگیری عقاید و آداب معنوی و روحانی را تشویق کنند. دعا کردن برای بیماران یا با بیماران - بسته به عقاید و امیال هم بیمار و هم پزشک - در بعضی موارد می‌تواند کاری معنادار و با ارزش باشد... ما هم به دعا نیاز داریم و هم به دارو... هم به ایمان و هم به پزشکی!
نکته جالبی که آقای متیوز بدان توجه می‌دهد این است که: در واقع مقصود اصلی ایمان فقط پایین آوردن فشار خون یا افزودن چند لحظه یا چند ماه به طول زندگی نیست، بلکه مقصود جستجوی حقیقت و پیدا کردن خداوند است. وی می‌گوید: عقیده دارم که پزشکان می‌توانند - و باید - بیماران را تشویق کنند که فعالیت‌های دینی مستقل و درست را ادامه داده و یا در نظر بگیرند. شاید پزشکان قرن بیست و یکم به کشیشان [روحانیان] ملحق شوند و تلفیق جدیدی از شیوه درمان پزشکی مبتنی بر علم و دین را بسط دهند تا به اشخاصی که رنج برده و از ما کمک می‌طلبند، کمک کنند.ای همه فرهیختگان و حکیمان و نخبگان! بیایید در این عصر اضطراب و تشویش و دغدغه دست به دست هم دهیم و پایه‌های اخلاق، معنویت، دین و ایمان مذهبی را در عمق جان آدمیان محکم سازیم که: «الا بذکرالله تطمئن القلوب» (رعد: ۲۸)؛ همانا آگاه باشید: تنها با یاد خداست که قلب‌ها آرامش می‌یابند!

استادمحسن غرویان
پی‌نوشت‌ها:
۱- دیل متیوز دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه جرج تاون در واشنگتن دی. سی. و عضو کالج آمریکایی پزشکان است. او مولف یک اثر چهار جلدی به نام «عامل ایمان: کتابشناسی توصیفی از تحقیقات بالینی درباره موضوعات معنوی» ]The Faith Factor: An Annotated Bibliography of Clinical Research on Spiritual Subjects[می‌باشد.

منبع : روزنامه رسالت