آرامگاه سلطان بخت‌آغا ، اصفهان

این آرامگاه در محله دردشت اصفهان و در جنب مدرسه دومنار واقع شده است. این بنا كه متشكل از سردر با دو مناره و اتاق مقبره است، مدفن خان سلطان - دختر امیر غیاث‌الدین كیخسرو اینجو - است كه بر روی سنگ قبرش، نام «سلطان بخت‌آغا» نیز ذكر شده است.
نمای داخلی دیوارهای بنا از خشت است كه روی آن سفیدكاری شده و اثر تزئین چند رنگ بر روی گچ ازاره‌ دور اتاق دیده می‌شود. هر صفحه‌ دیوار دارای یك فرورفتگی عمیق مستطیلی شكل باریك و دراز است كه سر آن تاق نوك‌‌تیز دارد. تزئینات بنا با استفاده از آجر زردرنگ متعارف و آجر لعابدار آبی روشن و آبی سیر، انجام یافته است. در این اتاق، قبری وجود دارد كه بر سطح فوقانی آن، كتیبه زیر نقر شده است. «هذه الصخره المقدسه انشاتها الخاتون العظمی سلطان بخت آغا ابن الامیر خسروشاه ادام‌اللّه توفیقها بعد وفاتها فی رمضان سنه ثلث و خمسین ...» رقم صدگان آن،‌ از بین رفته است. ظاهراً خسروشاه در قرن ششم هجری حاكم اصفهان بوده است و از این‌رو تاریخ سنگ قبر باید 553 هـ.ق باشد؛ ولی این امر قطعی نیست. عده‌ای از اهل فن، تاریخ آن را 753 هـ.ق می‌دانند و معتقدند كه به احتمال زیاد، توسط سلطان بخت‌آغا یا شوهر او - سلطان محمود آل‌مظفر - ساخته شده است. ترتیب ساختمان بقعه در مجاورت سردر و ارتباط آن با مدرسه مؤید این مطلب است كه ساختمان مناره و سردر فعلی مدرسه نیز از اقدامات سلطان بخت‌آغا بوده است و بقعه‌ اختصاصی آرامگاه وی نیز در زمان حیات خود او ساخته شده و كلیه این اقدامات ساختمانی با فراغت تمام صورت گرفته است؛ حتی سلطان بخت‌آغا به موجب لوحه‌‌های موجود بر سنگ‌قبر نفیس او، دستور تهیه و تزئین سنگ مزبور را در زمان حیات خود، در سال 753 هـ.ق، یعنی شانزده سال قبل از مرگ، صادر كرده است.