تأیید تحصن یا تأیید صلاحیت کدامیک ؟

طی روزهای گذشته شاهد اظهارنظرهای متعدد چهره‌های شاخص جناح حاکم در خصوص تحصن نمایندگان مجلس ششم بودیم. سخنگوی شورای نگهبان در این باره گفت: «خیلی از افرادی که اعلام شده بود در تحصن شرکت داشته‌اند، کتباً اعلام کردند که فقط در رسانه‌ها اسم آنها درج می‌شده و شرکت نداشته‌اند و شواهدی نیز در این زمینه ارائه کرده‌اند و یا نمایندگانی برای آنها شهادت دادند که باعث تایید صلاحیت‌شان شده.»
آقای توکلی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس نیز اعلام کرد: «متحصنین قانوناً نباید تایید صلاحیت شوند».
آنچه به‌طور مشترک در اظهارنظر دو فرد یاد شده به چشم می‌خورد غیرقانونی تلقی کردن تحصن نمایندگان مجلس ششم است. در حالیکه اگر از نظر آقایان تحصن روشی غیرقانونی در بیان مطالبات و اعلان اعتراض است، چرا تحصن های صورت گرفته در اعتراض به دولت اصلاحات از جمله در قم از سوی آقای توکلی و همفکرانش نه تنها غیرقانونی، که حتی مورد نکوهش هم قرار نگرفت؛ سهل است که تشویقات فراوانی هم نثار آنان گردید.
از سوی دیگر اگر تحصن نمایندگان مجلس ششم غیرقانونی بود، حداقل برای یکی از نمایندگان شرکت‌کننده در تحصن باید تشکیل پرونده و از سوی مدعی‌العموم با آنها برخورد می‌شد و این بدان معناست که حتی قانونی مشابه قانون مبارزه با اراذل و اوباش که به استنادآن بسیاری از مطبوعات در اردیبهشت ۷۹ و بعد از آن تعطیل شدند نیز در این زمینه در اختیار مدعی‌العموم نبوده که بتواند با تفاسیر موسع و عجیب تحصن را غیرقانونی قلمداد نماید.
تحصن به‌عنوان یک روش اعتراض نه تنها مطلقا شیوه‌ای غیرقانونی نیست بلکه این ادعا از اساس بی‌پایه و فاقد هرگونه مبنای حقوقی و قانونی است که طرح آن از سوی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس و عضو شورای نگهبان قانون اساسی بسیار عجیب است.
شاید مفید باشد با مروری بر گذشته به یاد بیاوریم که تحصن نمایندگان مجلس ششم در چه شرایطی صورت پذیرفت؟
در جریان برگزاری انتخابات مجلس هفتم و به‌ دنبال ردصلاحیت گسترده داوطلبان نمایندگی از سوی هیات مرکزی نظارت، رئیس‌جمهور و و وزیر کشور وقت رسماً و علناً اعلام کردند که سرنوشت ۱۹۰ کرسی مجلس از قبل تعیین شده است و تحصن نمایندگان مجلس و استعفای ۱۶ عضو کابینه، ۳۰ استاندار و صدها معاون وزیر، فرماندار و رئیس دانشگاه در اعتراض به این بدعت خطرناک که انتخابات نمایشی رژیم سابق را در اذهان تداعی می‌کرد، بود
حالا باید از آقای توکلی و همفکرانش پرسید اگر از نظر شما اقدام به تحصن – هر چند قانونی – شیوه مناسبی برای بیان اعتراض نیست پس نمایندگان مجلس ششم و مسئولان مستعفی باید چه کار می‌کردند؟
آیا باید به هزاران نفری که صلاحیت آنان به شکل غیرقانونی و با هدف تشکیل یک مجلس فرمایشی ردصلاحیت شده بود، توصیه‌ای کردند هروله‌کنان مسیر هیات‌های نظارت و شورای نگهبان را طی نمایند و ساعت‌ها بر در ارباب انتخابات به انتظار بنشینند تا از سر ترحم یا پس از اخذ توبه شفاهی یا کتبی از گناه ناکرده و خدمات انجام داده در دقایق پایانی مورد تایید قرار گیرند؟ واقعاً آبروی شخصیت و حیثیت انسان‌ها چه متاع کم‌ارزشی است در این ملک برای برخی صاحب‌منصبان.
راستی اینکه فردی را به‌خاطر اعتراض قانونی در دوران نمایندگی خود به عملکرد غیرقانونی یک نهادنظارتی از حقوق شهروندی‌اش محروم نمایند و او را مخیّر نمایند بین «تایید تحصن» و «تایید صلاحیت» یکی را انتخاب نماید و یا اخذ توبه‌نامه و نظائر آن تایید صلاحیت شوند با کدام معیار اخلاقی و قانونی سازگار است؟
برای نهاد شورای نگهبان که وظیفه بررسی صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس را دارد در پیش گرفتن روش‌هایی چون بازجویی اعتراف‌گیری، اخذ توبه‌نامه و امثال آن هیچ سنخیتی با ماموریت و وظیفه قانونی این نهادندارد و این رفتارها نتیجه‌ای جز زیر سوال رفتن عملکرد نهادهای قانونی کشور در اذهان عمومی بویژه نسل جوان نخواهدداشت.
هرچند تحصن نمایندگان مجلس ششم اعتراض کاملاً قانونی و ضروری علیه رفتار غیرقانونی و تعیین کننده یک نهاد نظارتی بوده و از این منظر سخنان سخنگوی شورای نگهبان فاقد وجاهت قانونی است، ولی سخنان وی حاوی یک پیام مهم بود و آن اینکه برای ردصلاحیت نمایندگان مجلس ششم، طرح عناوینی چون «عدم التزام به اسلام» یا «سوء‌شهرت» و...، فی‌الواقع اسم مستعار «شرکت در تحصن» می‌باشد و همچنین این سخنان ،نادرست بودن بسیاری از ادعاهای گذشته آقایان را نشان می‌دهد که افراد ردصلاحیت شده را نوعاً قاچاقچی، دزد و ... معرفی می‌نمودند و سخنان سخنگوی شورای نگهبان نشان می‌دهد موضوع مناقشه با شورای نگهبان چه در گذشته و چه در حال دزدی؛ قاچاق و ... نبوده بلکه «ردصلاحیت سیاسی» بسیاری از داوطلبان نمایندگی بوده است و از این نظر اظهارات ایشان بسیار حائز اهمیت است.
البته در بوجود آمدن این فضا نباید از ریخته‌شدن آتش تهیه توسط دیگرانی که خود را اصلاح‌طلب می‌دانند و حملات سازمان یافته آنان به تحصن و مجلس ششم غافل بود.
چنین اقداماتی به کارگزاران حاکمیت یکه‌سالار جرات و جسارت می‌دهد که بگویند «متحصنین مشمول رأفت اسلامی واقع شده‌اند»!
. به‌هر حال این تنگ‌نظری است که اقدام اعتراضی جمعی از نمایندگان مجلس را در دفاع از حق ضایع شده جمع کثیری از شهروندان که می‌تواند نمادی از ظرفیت سیاسی نظام ما باشد را یک حرکت غیرقانونی ، مستحق ردصلاحیت‌شدن و... که نباید دیگر تکرار شودتوصیف کرد و چقدر سخیف است که این اظهارات از موضع نمایندگی مجلس یا عضو شورای نگهبان که علی‌القاعده باید مدافع حقوق مردم باشد، مطرح شود.

نویسنده : عصر نو

منبع : امروز