آیا خنده بهترین پزشک است؟

● خندیدن دلیل نمی‌خواهد!
روح‌انسان بازتاب خنده‌ها است
شادی و خنده درون لحظه‌ها است
پس بیا با هم بخندیدم نازنین
خنده بر هر درد بی‌درمان دوا است
عزت‌الله آذرخش
اگر در زندگی خود وقتی برای خندیدن ندارید، بدانید بیش از حد گرفتار هستید! اگر می‌پرسید: ”مگر با این همه مشکل و گرفتاری می‌شود خندید؟!“ پاسخ شما مثبت است. اگر با تعجب می‌گوئید: ”مگر بدون دلیل هم می‌شود خندید؟“ باید بگویم: ”بله، می‌شود؛ چرا که نه!“
برای خندیدن، نیازی به دلیل و بهانه نیست! کافی است نیاز به خندیدن را احساس کنید و در این راه گام بردارید.
همه از اثرهای مفید خنده بر تن و روان انسان آگاه هستیم. همه می‌دانیم که خنده، بهترین پزشک است. بارها این پند خردمندانه را شنیده‌ایم که: ”بخند تا دنیا به رویت بخندد“ اما متأسفانه کمتر کسی به دانسته‌های خویش در مورد خنده، جامهٔ عمل می‌پوشاند و چنین گفتارهای حکیمانه‌ای را آویزهٔ گوش خود قرار می‌دهد.
این روزها سراغ خنده را از کمتر کسی می‌توان گرفت. مردم بسیار سختگیر و جدی شده‌اند. در این دنیای مدرن و پرتنش، کمتر چیزی بهانه، آغوش خود را به روی اخم و ترشروئی، ناخشنودی، غم و اندوه و زاری می‌گشائیم. به‌نظر می‌رسد این روزها مردم، خندیدن را به کلی از یاد برده‌اند. اینگونه است که بیماری‌هائی مانند بالا بودن فشار خون، ناراحتی‌های قلبی، اضطراب، افسردگی، سرماخوردگی‌های پی‌درپی، زخم معده و دیگر ناراحتی‌های گوارشی، بی‌خوابی، آلرژی، آسم، سردردهای تنشی و میگرنی، سرطان و ... همه جا را فرا گرفته است. اینگونه است که مطلب پزشکان، بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها بسیار شلوغ است و آمار مرگ و میر بالا رفته است.
هر روز که از خواب بیدار می‌شویم، دو راه در پیش رو داریم:
۱) غم و افسردگی
۲) خنده و شادمانی
اگر در برابر مشکل‌ها و مسئله‌های زندگی، راه اول را انتخاب کنیم، به زودی کار ما به بیمارستان و شاید هم ... خواهد کشید! غیر از این دو، هیچ راه دیگری در پیش روی ما نیست. به‌نظر شما انتخاب کدام راه، خردمندانه است؟ بلی درست است، راه خنده و شادمانی.
برخلاف گمان عده‌ای که خندیدن را ناشی از بی‌خردی می‌دانند، خندیدن، عملی است خردمندانه و از روی شناخت و دانائی. خرد حکم می‌کند که روز خود را با خنده آغاز کنیم و شب با لبی خندان سر به بالین نهیم، زیرا در جائی‌که آفریدگار هستی همواره و در همه حال مراقب ماست، نگرانی و غم، کاری است بیهوده و نابخردانه.
خندیدن، پدیده‌ای است بسیار ساده و در عین حال نیرومند و تأثیرگذار که آفریدگار هستی آن را فقط به گل سرسبد آفرینش خویش، یعنی انسان، ارزانی داشته است. آیا تاکنون در این باره فکر کرده‌اید؟ آیا گمان نمی‌کنید که خداوند بنا به‌دلیلی خاص، این سلاح نیرومند را در اختیار ما گذاشته است؟ آیا خیلی از ما از کنار این موضوع، به سادگی نمی‌گذریم؟
اکنون پرسش اینجا است که چگونه می‌توان بدون هیچ دلیل و بهانه‌ای خندید؟ باید بگویم که کار بسیار ساده‌ای است. همان‌طور که قبل از این گفتم، بیش از هر چیز، باید نیاز به خندیدن را احساس کرد. خندیدن نیز مانند ورزش کردن، به انگیزه احتیاج دارد. انگیزه‌ای که از دانش و آگاهی ما دربارهٔ مفید و مؤثر بودن این عمل برمی‌خیزد. پس از احساس نیاز و ایجاد انگیزه، نوبت به عمل کردن و گام ننهادن در این راه می‌ِسد. همانگونه که لازم است برای پرداختن به یک فعالیت ورزشی در یک باشگاه ورزشی ثبت‌نام نمود، برای خندیدن نیز باید عضو یک ”باشگاه خنده“ شد. باشگاه خنده جائی است که مردم برای تمرین خنده و بهره‌مند شدن از منافع خندیدن در آنجا گرد هم می‌آیند. ایدهٔ باشگاه خنده اولین بار از سوی پزشکی هندی به نام ”مادان کاتاریا“ مطرح شد و خود او اولین کسی بود که نخستین باشگاه خنده را در سال ۱۹۹۵ در پارکی نزدیک منزلش در شهر ”بمبئی“ راه انداخت. او کار خود را با شرکت چهار نفر آغاز کرد، اما دیری نپائید که باشگاه‌های خنده به سرعت در سرتاسر کشور ”هند“ گسترش یافتند. و پای آنها به یگر کشورهای جهان نیز باز شد.
در باشگاه‌های خنده که به‌طور عموم در پارک‌ها یا فضاهای سربسته‌ای چون سالن‌ها دایر هستند، مردم با راهنمائی یک متخصص دوره‌دیده و با استفاده از برخی تکنیک‌ها بدون هیچ دلیل و بهانه‌ای نوای خنده سرمی‌دهند. نگارنده به‌عنوان فردی وره‌دیده نزد دکتر ”کاتاریا“ و کسی که چندین سال در راه گسترش خنده و شادمانی اهتمام می‌ورزد، درصدد است باشگاه‌های خنده را در سرتاسر ایران گسترش دهد. همینجا از تمامی کسانی که هدف هستی را گسترش شادمانی می‌دانند و بر فلسفهٔ خنده باور دارند، دعوت به همیاری می‌کنم.

مجید پزشکی
مربی خنده - مترجم

منبع : مجله موفقیت