دوشنبه, ۱۹ آذر, ۱۴۰۳ / 9 December, 2024
مجله ویستا

بررسی نقش کلیستوتسیوم در زمستان گذرانی Uncinula necator (Schw) Burr. عامل بیماری سفیدک سطحی انگور در استان خراسان


بررسی نقش کلیستوتسیوم در زمستان گذرانی Uncinula necator (Schw) Burr. عامل بیماری سفیدک سطحی انگور در استان خراسان
این پژوهش به منظور بررسی نقش کلیستوتسیوم ها در زمستان گذرانی و عامل مولد مایه تلقیح اولیه در ایجاد اپیدمی بیماری سفیدک سطحی انگور در استان خراسان انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده زمستان گذرانی Uncinula necator (Schw) Burr به شکل میسلیوم در جوانه های در حال خواب انگور در طی یک بررسی دو ساله در استان خراسان دیده نشد. آسکوسپورهای U.necator توسط دستگاه اسپورگیر ۵۵ روز بعد از باز شدن جوانه ها جمع آوری شد، نخستین کلنی های سفیدک سطحی انگور روی شاخه های جانبی به طول ۳۰-۷ سانتی متر ظاهر شدند. بیش از ۴۵-۳۵ درصد کلیستوتسیوم های تشکیل شده روی برگ ها، دمبرگ ها و شاخه ها در طی زمستان مردند. بیشترین میزان آسکوسپور در دورة باز شدن جوانه ها و گل دهی، در زمانی که بارندگی بیش از یک میلی متر بود با دستگاه اسپورگیر به دام افتادند. آسکوسپورها به صورت دوره ای از مهر ماه تا اردیبهشت ماه از کلیستوتسیوم های سطح برگ های نگه داری شده در باغ قادر به رهاسازی و از مهرماه تا دی ماه روی سطح لام های میکروسکوپی قادر به جوانه زنی بودند، ولی جوانه زنی آسکوسپورها به تدریج کاهش یافت و در طول دی ماه تا اوایل اسفند ماه در حد صفر بود و از اوایل اسفند ماه به تدریج افزایش یافت و در طی ماه های فروردین و اردیبهشت به ۱۶ درصد رسید. پتانسیل آب آسکوسپورها به طور دائم در طی این دوره کاهش یافت و وزن مورد نیاز برای شکستن آسکوکارپ ها در طی دورة بلوغ آسکوسپورها از حدود ۵ گرم در پاییز به ۳ گرم در زمستان و ۲.۶ گرم در اوایل بهار رسید.
بیشترین میزان کاهش مقاومت دیوارة آسکوکارپ ها در برابر شکستگی در زمستان اتفاق افتاد که به میزان ۱.۹ گرم بود. بیماری زایی آسکوسپورهای بالغ روی برگ های بریدة سالم اثبات شد که نقش آنها را به عنوان مایه تلقیح اولیه نشان می دهد و مشخص می کند که کلیستوتسیوم ها شکل اصلی زمستان گذرانی U.necator در تاکستان استان خراسان می باشند
محمد حاجیان
عباس صفرنژاد
سیدجواد زاد
عباس شریفی تهرانی
سید محمد اخوت
منبع : پایگاه اطلاعات علمی