کلاه‌خود

کلاه‌خود، کلاهی است گنبدی شکل فلزی، چرمی، پنبه‌ای یا سایر مواد سخت Prinary مقصود و هدف از ساختن و بکار بردن کلاه خود حفاظت سر بوده است. کلاه خود به اندازه قالب سر در نظر گرفته می‌شود که گوش‌ها و سر و گردن و چشمان را به‌خوبی بپوشاند. کلاه‌خودها را سربازان، هوانوردان، آتش‌نشان، برخی از پلیس‌ها برخی ورزشکاران و برخی کارگران صنعتی بر سر می‌نهند. مردم ممکنست کلاه‌خود Pilch یا کلاه‌خود چوب پنبه برای حفظ سر خود از خورشید بپوشند.
کلاهخود فولادی مخصوص سربازان پیاده نظامی بود که در جریان جنگ جهانی دوم درگیر جنگ بودند. میان سر و کلاه خود لایه‌های نرم و سبکی قرار می‌دادند تا به سر آسیب نرسد و باید کلاه‌خود به اندازه‌ای محکم بسر چسبیده باشد. باند عرق‌گیر در آن قسمت قرار دارد که کلاه خود به سر منتهی می‌شود. کلاهخود فولادی موارد استفاده جنگی و غیر جنگی دارد که در هر حال پوشنده آنرا از خطرات احتمالی دور نگه می‌دارد. در میدان جنگ، یک سرباز اغلب کلاهخود خود را به‌عنوان دیگچه و کتری، بشقاب یا دستشوئی استفاده می‌کند.
نخستین کلاهخودها را سربازان اتیوپی (حبشه) بر سر می‌نهادند آنان را از جمجمه اسب که نوعی کلاه خود روی سر خود می‌گذاشتند. آشوری‌های باستانی، ایرانیان، یونانیان و رومیان کلاه‌خود بکار می‌بردند. در قرون وسطی شوالیه‌ها معمولاً کلاه خود بر سر می‌نهادند [۵۳].

۵۳. بتول مجتبوی

منبع : مطالب ارسال شده