سرمایه‌گذاری خارجی و معیشت مردم

در دو سال گذشته، یک اتفاق اثبات شده اقتصادی و یک ادعای مکرر دولتمردان، انتظار به حق مردم برای بهبود شرایط زندگی را افزایش داده است.
اتفاق اثبات شده، افزایش بی‌سابقه قیمت نفت می‌باشد که هیچ کس نمی‌تواند در صحت آن تردید کند و برهمین اساس اگر هیچ تحول مثبت دیگری هم در حوزه‌های اقتصادی به وقوع نمی‌پیوست، مردم حق داشتند کاهش فشار های اقتصادی را به انتظار بنشینند. در کنار این شانس بزرگ که دولت نهم با آن مواجه بوده است، رئیس جمهور و همکاران او بارها از افزایش بی‌سابقه سرمایه‌گذاریهای خارجی در کشور سخن گفته‌اند که در برخی آمارها و ادعاهای دولتمردان، ارقامی تا ۴۰ میلیارد دلا‌ر نیز وجود داشته است. از سوی دیگر، هرگاه که بحث تحریم اقتصادی ایران توسط امریکا و هم‌پیمانان غربی و شرقی آن کشور مطرح می‌شود، مسئولا‌ن ایرانی به ظرفیت‌های جذاب اقتصادی اشاره می‌کنند که تحریم ایران، آن را از دسترس سرمایه‌گذاران بزرگ جهان - اعم از دولتی و خصوصی -خارج می‌سازد.
حتی بعضاً از بی اعتنایی علنی سرمایه‌گذاران بزرگ بین‌المللی به تلا‌ش‌های ضد ایرانی سخن گفته می‌شود. این سخنان در حالی مطرح می‌گردد که از یک سو برخی از نمایندگان مجلس از رکود در برخی پروژه‌های بزرگ اقتصادی به ویژه نفتی و عدم سرمایه‌گذاری جدید در این پروژه‌ها ابراز نگرانی می‌کنند و از سوی دیگر، علیرغم وقت کشی‌ها و بهانه‌جویی‌های بعضی از طرف‌های خارجی مسئولا‌ن اقتصادی دولت برگ برنده جدیدی عرضه نمی‌نمایند تا بهانه‌جویان را از تداوم روش‌های قبلی منصرف و یا با واگذاری پروژه‌ها به سایر سرمایه‌گذاران و طرف‌های تجاری، برای همیشه پرونده وقت کشی‌برخی کشورها مانند هند و ارمنستان را مختومه کنند.
همچنین انعکاس اخبار مبهم و مشکوک درخصوص ارائه قیمت‌های غیرمتعارف به بعضی از طرف‌های خارجی و یا عدم رعایت تشریفات مناقصه در واگذاری برخی پروژه‌های بزرگ نیز این سوال را به ذهن مخاطبان القا می‌نماید که <چرا علیرغم ادعای دولتمردان در خصوص استقبال کم‌نظیر برای سرمایه‌گذاری در ایران، پروژه ۵/۳ میلیارد دلا‌ریقبل از برگزاری مراحل مناقصه و عرضه آن به طرف‌های داخلی و خارجی، به صورت مستقیم در اختیار ترکیه قرار می‌گیرد و نخست وزیر ترکیه جذاب بودن پیشنهاد ایران را عامل حضور کشورش در این پروژه علیرغم مخالفت هم‌پیمانان امریکایی خود می‌داند؟>
در این میان، سخنان یک مقام وزارت نفت ایران بیش از پیش بر بعضی ابهام‌ها افزوده است. سه روز قبل این مقام ایرانی اعلا‌م کرده است که <امریکا هم می‌تواند در پروژه‌های پارس جنوبی سرمایه‌گذاری نماید> راستی اگر واقعاً سرمایه‌گذاران از سراسر دنیا برای حضور در پروژه‌های بزرگ اقتصادی ایران اعلا‌م آمادگی کرده‌اند و ادعای مقام‌های ایرانی مبنی بر تصویب دهها میلیارد دلا‌ر سرمایه‌گذاری خارجی، دقیق می‌باشد چرا باید از امریکایی‌ها برای مشارکت در این پروژه‌ها دعوت کنیم و از هم‌اکنون خود را برای مواجه شدن با بعضی فشارهای سیاسی و اقتصادی دولت امریکا در مراحل مختلف پروژه‌های بزرگ، آماده سازیم؟
البته این سکه روی دیگری هم دارد. روز گذشته، یک مقام ایرانی از تاسیس شرکت مشترک ایرانی - ونزوئلا‌یی برای فعالیت در پروژه‌های بین‌المللی نفت و گاز خبر داده و اعلا‌م کرده است که این شرکت به زودی در اروپا ثبت خواهد شد تا در صورت مواجهه ایران با تحریم، فعالیت‌های آن با هیچ مانع قانونی بین‌المللی مواجه نشود. البته این سخن کمی عجیب به نظر می‌رسد که نام یک شرکت به صورت رسمی و علنی در رسانه‌ها مطرح شود - و پیشاپیش در تیررس مخالفان ایران قرار گیرد - و در عین حال، ادعا شود که یکی از رسالت های آن، مقابله با تحریم‌های احتمالی آینده علیه ایران است!
اما تاسیس این شرکت و ادعای رقابت‌ آن با شرکت‌های بزرگ غربی مانند <انی> و <شل> و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بین‌المللی از جمله در بولیوی و برخی کشورهای دیگر، به معنای غنی‌بودن آن به لحاظ مالی است، پس هر کس حق دارد مسئولا‌ن دولتی را مورد سوال قرار دهد و از آنها بخواهد فلسفه انتقال سرمایه‌های ایرانی برای سرمایه‌گذاری نفتی در بولیوی و در عین حال تلا‌ش برای جذب سرمایه‌خارجی - حتی از امریکا- در پروژه‌های داخلی را برای مردم تشریح کنند!
شاید تنها راه رفع این ابهام‌ها و کشف حقیقت‌ در خصوص میزان سرمایه‌گذاری‌های خارجی، آن باشد که نمایندگان مجلس به صورت دقیق به بررسی پروژه‌های آماده سرمایه‌گذاری در داخل کشور، نوع و میزان پیشنهادهای ارائه شده برای سرمایه‌گذاری در آنها و میزان واقعی تحقق سرمایه‌گذاری بپردازند. نمایندگان باید گزارش تحقیق خود را به همراه جزئیات به اطلا‌ع مردم، تحلیل‌گران سیاسی و فعالا‌ن اقتصادی ایران برسانند. نمایندگان همچنین باید این ابهام را برطرف نمایند که <چرا افزایش بی‌سابقه درآمدهای نفتی و ادعای سرمایه‌گذاری‌های فراوان خارجی در کشورمان، تاکنون در بهبود زندگی مردم تاثیرگذار نبوده است؟>

منبع : روزنامه آفتاب یزد