شهاب‌الدین ، ابومحمد / ابوالعباس احمد بن محمدبن عبدالله رومی ابن عربشاه

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۷۹۱ -۸۵۴) قمری
محل تولد: سوریه - دمشق
شهرت علمی و فرهنگی: مورخ ، ادیب ، لغوی ، فقیه ، محدث حنفی
معروف به عربی و گاهی به عجمی. در دمشق متولد شد و در همان‌جا نشو و نما کرد. در لشکرکشی تیمور ، در ۸۰۳ق به‌همراه او به سمرقند انتقال یافت و نزد جرجانی ، جزری و بسیاری دیگر ، به تحصیل علم پرداخت و زبان‌های ترکی ، فارسی ، مغولی را فرا گرفت. در مغولستان ، نزد شرامی حدیث آموخت. او سفرهائی به خوارزم ، کریمه و ادرنه داشت و در ادرنه معتمد سلطان عثمانی محمد اول شد و برای او کتاب‌های بسیاری به ترکی ترجمه کرد و به‌عنوان کاتب السر مسئول نامه‌نگاری‌های سلطان به زبان‌های ترکی ، عربی ، فارسی و مغولی شد. در ۸۳۴ق به حلب و بعد به دمشق رفت و نزد دوست خود ، ابوعبدالله محمد بخاری به تحصیل حدیث پرداخت. در طی سفر حج در قاهره با ابوالمحاسن ابن تعزی بردی و دیگران روابط دوستی ایجاد کرد. سرانجام در مصر درگذشت. از آثار وی: "عجائب المقدور فی نوائب ‌(اخبار) تیمور"؛ "فاکههٔ‌الخلفاء و مفاکههٔ‌الظرفاء" ، که تقلیدی است بر مرزبان‌نامه"؛ "الترجمان‌ المترجم بمنتهی‌الارب فی لغهٔ‌ الترکو العجم"؛ "برهان‌الفارض بقول‌المعارض"؛ "العقد‌الفرید فی علم‌التوحید"؛ "عنقود‌النصیحهٔ"؛ "غرهٔ‌السیر فی‌دول‌الترک والتتر"؛ ترجمهٔ "جامع‌الحکایات"؛ "مرآت‌الادب فی‌المعانی ‌و البیان".

منبع : مطالب ارسالی