سه شنبه, ۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 21 January, 2025
مجله ویستا
جشنوارهها، قتلگاه خلاقیت
این روزها خبرهای ناگوار در حوزه فرهنگ و هنر در شهر و همینطور کشورمان به صورت امری عادی و خبری دستهچندم درآمده است؛ نظیر ویرانی تدریجی تالار ابوریحان، کمبود بودجه ۳۰۰ میلیاردی سینما و یا نبود گالری حرفهای برای نمایش آثار تجسمی در شیراز و صدها نمونه از این خبرها که شنیدن آنها آنقدر ملالانگیز و کهنه شده که پرداختن به آنها مثل باز کردن زخم کهنه است و ترجیح بر آن است که همواره سر آن پوشیده باشد تا زخم و چرکش دیده نشود. جشنوارههای مختلف فرهنگی و هنری سرپوشی است که مدتهاست توسط متولیان هنر کشور بر این زخم کهنه نهاده شده و میشود؛ جشنوارههایی که امروزه در همه عرصههای فرهنگ و هنر شاهد نمونههای کوچک و بزرگ آن هستیم و با نگاهی گذرا به اخبار میتوان نظارهگر سیلی از جشنوارههایی بود که شروع یکی به اختتام دیگری میپیوندد و چون جشنوارهها در نهاد خود دنبالکننده اهداف موقتی هستند که این اهداف هم عمدتاً غیرهنری میباشد، مثل تجمع عدهای (هنرمند یا غیرهنرمند) دور هم و رد و بدل افکار و نظرها و همینطور سرگرم شدن و یا تبلیغ یک آرمان خاص، نمیتوانند فضای مناسبی برای تولید اثر هنری عمیق و اصیل باشند؛ چراکه تولید اثر هنری ماندگار و تاثیرگذار و پیشبرنده نیازمند مکان و شرایطی آرام و امن است که در طول زمان و با تامل و تفکر و حرکت آزادانه هنرمند بدون باید و نباید بهوجود میآید و ایجاد این فضا برای تولید اثر هنری خود نیازمند حمایت دایم و مستمر صاحبان قدرت و مکنت است که به واسطه برنامهریزیهای طولانیمدت و زماندار متولیان هنر امکانپذیر است و سالها بعد نتیجه آن مشخص میشود. انجام کارهایی نظیر تاسیس سالن تئاتر و فرهنگسازی برای جلب مخاطب علاقهمند و پیگیر در این حوزه که تماشای تئاتر را برای رشد فکری و عاطفی خود لازم و ضروری بداند و یا تزریق بودجه در حوزه سینما برای تولید آثاری که به استانداردهای جهانی نزدیک باشد و همینطور گماشتن متولیانی که درک عمیقی از هنر و چند و چون آن دارند (مانند روزگار گذشته ایران که اکثر متولیان فرهنگی جامعه خود هنرمند و یا دانشمندان بزرگی مثل ابوالفضل بیهقی و یا خواجه نصیرالدین طوسی بودند) و همینطور تاسیس کتابخانههای تخصصی و دهها و دهها برنامه دیگر که در طول زمان نتیجه میدهد. میتوان برگزاری جشنوارههای از این دست را که تنها تاثیر مثبت آنها همان جلب مخاطب است و اغلب نتایج بهبار آمده از آنها منفی است، نظیر سادهپسند کردن مخاطبان و همراه کردن عدهای از هنرمندان با هنری که چارچوبی تعیینشده و بسته دارد و البته دیگر هنر نیست، بلکه تابلویی تبلیغاتی برای ارایه یک آرمان و یا ایدئولوژی خاص موردپسند گردانندگان آن است، نشان بر تصمیمگیریهای شتابزده متولیان هنر کشور برای وصول به نتیجهای سطحی و همینطور به نوعی سرباز کردن مسوولیت و جبران کمکاری و بها ندادن به فعالیتها و برنامههای طولانیمدت و دیربازده در حوزه فرهنگ و هنر خواند. در حالی که بینتیجه بودن پیشبرد هنر به وسیله جشنوارهها امری است که مدتهاست بر مسوولان و هنرمندان ثابت شده است. بنابراین اصرار بر ادامه و همینطور افزایش قارچوار آنها چه هدفی جز تحمیل یا خوشبینانهتر، عرضه ایدئولوژی موردپسند گردانندگان این جشنوارهها بر هنر میتواند داشته باشد!؟ چراکه سیاستگذاران این جشنوارهها به تاثیر و ماندگاری هنر واقفند و از این راه قصد ماندگاری ایدههای موردنظر خود با همسو کردن هنر با ایدئولوژیهای موردپسند خود را دارند. اما همانطور که سالهاست شاهدیم، این قبیل جشنوارهها همواره هنرمندان جدی و برجسته را از خود رانده و تنها مامنی شده برای هنر ایدئولوژیزده و عامهپسند شبههنرمندان، که میتوان آنها را هنرمندان جشنوارهای خواند؛ هنرمندانی که هنر خود را تابع سلیقه و سیاستهای متولیان جشنوارهها میکنند و برای آنکه اثرشان بتواند از لایههای کنترل و انتخابهای اعمالشده در این جشنوارهها بگذرد، آثاری محافظهکارانه و حتا سازشکارانه تولید میکنند و صدالبته این آثار نهتنها در تغییر محتوای عاطفی و آگاهی انسانها هیچ تاثیری ندارد، بلکه در پیشبرد هنر کشور و جهانی کردن آن نیز بیتاثیر است. متاسفانه این آثار ضعیف توسط دولت حمایت و نگهداری میشود و آثار ارزشمند و اصیل هنرمندان جدی کشور که از ورود به این جشنوارهها سرباز زدهاند، به صورت حلقههای فیلم و یا تابلوهای برهم انباشتهشده و یا آثار مکتوب منتشرنشده در گوشه کارگاهشان خاک میخورد و بودجههای حوزههای فرهنگی و هنری کشور صرف تبلیغ و توسعه هنر سیاستزده و کلیشهشده میشود. سوالی که در آخر باید از مسوولان هنری کشور پرسید، این است که آیا در حالی که بزرگترین مشکلات سینما و تئاتر امروز کشورمان برای رسیدن به استانداردهای جهانی خصوصاً در شهرستانها، نبود بودجه کافی است و همینطور در حالی که اکثر هنرمندان کشور در فقر اقتصادی بهسر میبرند، آیا صرف بودجه این حوزهها در جهت هدایت و کنترل افکار مردم کاری عادلانه و منطبق بر موازین اسلامی است؟
منبع : روزنامه تحلیل روز
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست