بوفینگر - BOWFINGER

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برایان گریزر
کارگردان : فرانک آز
فیلمنامه‌نویس : استیو مارتین
فیلمبردار : اولی استایگر
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید نیومن
هنرپیشگان : مارتین، ادی مورفی، هیتر گراهام، کریستین بارانسکی، جیمی کندی، کول سادات، باری نیومن، آدام الکسی مال، رابرت داونی جونیر و ترنس استامپ
نوع فیلم : رنگی، ۹۷ دقیقه


̎بابی بوفینگر̎ (مارتین) سال‌ها تلاش کرده تا جائی در صنعت سینمای هالیوودی برای خود باز کند ولی در این‌کار موفقیتی به‌دست نیاورده است؛ و حالا اعتقاد پیدا کرده که باید همین‌روزها این سنگ بزرگ را بردارد وگرنه کار از کار می‌گذرد. ̎بابی̎ فیلم‌نامه‌ای دارد و بازیگرانی: نوستاره‌ای که تازه با اتوبوس از اوهایو آمده (گراهام)؛ و یک ستارهٔ نمایش‌های تئاتری شهرستانی (بارانسکی)، که همان یک‌بار بازی کردن در نمایش‌نامه‌ای را، مدام به‌عنوان یکی از لحظات پرافتخار زندگی‌اش به رخ می‌کشد و نیز جوان خوش‌سیمائی که می‌خواهد بازیگر محبوب سینما بشود (سادات). ̎بوفینگر̎، ضمناً شریک جوانی به نام ̎دیو̎ (کندی) دارد که در یکی از استودیوهای سینمائی، پادوئی می‌کند ـ که این یعنی کلید تمامی قسمت‌های استودیو را در اختیار دارد و می‌تواند هر آنچه را که بخواهند قرض بگیرد. حالا تمامی آنچه بدان نیاز دارند یک ̎ستارهٔ̎ معروف است. اما بدون پول چطور می‌توانند ستاره‌ای را به بازی در فیلم‌شان راضی کنند؟ ̎کیت رمزی̎ (مورفی)، ستارهٔ فیلم‌های اکشن است و بنابراین دست‌مزدش با بودجهٔ ̎بوفینگر̎ نمی‌خواند. اما ̎بوفینگر̎ ایده‌ای به فکرش رسیده: چطور است به ̎کیت̎ حقه بزند و از او بی‌آنکه بو ببرد، در فیلم خودش بازی بگیرد؟...
● نام آز، آن هم پس از ظاهر و باطن (۱۹۹۷) که یکی از درخشان‌ترین کمدی‌های متأخری است که به یاد می‌آوریم، انتظاراتی را ایجاد می‌کند که بوفینگر دقیقاً نمی‌تواند به آنها پاسخ دهد. مارتین از سال‌ها پیش بارها دست خود را در نوشتن فیلم‌نامهٔ کارهایش آزموده است. داستان بوفینگر از قرار طرح ده‌ساله‌ای بود که مارتین رویای ساخته‌شدنش را می‌پرورانده است. فیلم خیلی اد وودی (تیم برتن، ۱۹۹۴) است چرا که کارگردان بی‌کاری را نشان می‌دهد که با علاقهٔ تمام، برای رسیدن به هدف، از سر هم‌بندی همهٔ عوامل و امکانات استفاده می‌کند. فیلم از میل شدیدی به انتقام‌جوئی از راه و رسم حرفهٔ سینما حکایت می‌کند و این میل، تا حدی به ضرر فیلم تمام می‌شود چون به نگاهی یک‌سویه و سطحی می‌انجامد. ما نمی‌توانیم در شور و شوق ̎بوفینگر̎ و دار و دسته‌اش به کامل کردن فیلم، سهیم شویم و اغلب اوقات آنان در برابر موانع غیرقابل پیش‌بینی، خوش‌شانس‌تر از آن هستند که گره یا پیچشی به‌وجود آید. ̎بوفینگر̎ با رویاپرداز جذاب فیلم برتن فاصله دارد و با بازی مارتین نه یک شیفتهٔ سینما که یک فرصت‌طلب بی‌استعداد جلوه می‌کند. در حال حاضر روی ترس شخصی مورفی از امکان وجود بیگانه‌ها در محیط اطراف خیلی حساب شده است ولی نقش استامپ به‌عنوان مشاور روحی مورفی کم‌پرورش یافته است و به‌همین خاطر شوخی با شیوه‌های درمان امروزی خوب از کار در نیامده است. نقش دوم مورفی ـ برادر مهجورماندهٔ ستارهٔ اکشن ـ بد نیست و یکی از بهترین شوخی‌های فیلم ـ عبور او از عرض اتوبانی با تردد سرسام‌آور در برابر دوربین فیلم‌برداری ـ حول میمیک عالی مورفی شکل می‌گیرد.