مغز انسان هنگام خندیدن دیگران عضلات صورت را برای خنده آماده می‌کند

محققان علت این امر را كه انسان گاه با مشاهده خنده سایرین خود بی‌دلیل به خنده می‌افتد، دریافته‌اند. خنده در میان انسانها پدیده‌ای مسری است و مغز انسان در پی دریافت صدای خندیدن دیگران، عضلات صورت را برای خندیدن آماده كرده و شرایط را برای خندیدن انسان فراهم می‌كند. به گفته "سوفی اسكات" عصب‌شناس كالج لندن و سرپرست این مطالعه، پیش از این مشخص شده بود كه انسان هنگام صحبت با فردی دیگر معمولا ناخوداگاه رفتار طرف مقابل را تقلید كرده و از لغات مورد استفاده و اشارات طرف مقابل در رفتار خویش استفاده می‌كند اما هم‌اكنون مشخص شده است خندیدن افراد مقابل نیز می‌تواند روی واكنش فرد تاثیر زیادی داشته باشد. "اسكات" و همكارانش در این مطالعه برای تعدادی داوطلب صداهای مختلف از قبیل صدای خنده، فریاد ناشی از موفقیت، جیغ و گریه پخش كرده و واكنش مغز آنها را توسط اسكن "اف‌ام‌آرآی"(‪ (fMRI‬بررسی كردند.
شنیدن تمامی این صداها سبب بروز واكنش در بخش غشایی "پریموتور"(‪ (Premotor‬از مغز انسان شده كه این واكنشها نیز موجب حركت عضلات صورت به نحوی مرتبط با صدای شنیده شده، می‌شوند. از میان انواع صداهای مورد آزمایش، صداهای مثبت از قبیل صدای خنده و فریاد شادی دیگران واكنش شدیدتری را در مغز ایجاد می‌كند كه این امر می‌تواند لبخند زدن ناخوداگاه و بی‌دلیل انسان در هنگام مشاهده خنده دیگران را توجیه كند. به گفته "اسكات"، مسری بودن احساسات مثبت احتمالا یك عامل اجتماعی مهم برای انسانهاست. برخی محققان عقیده دارند اجداد انسان حتی پیش از رواج زبان برای تكلم، قادر به خندیدن بوده‌اند. "اسكات" عقیده دارد تقلید از خنده دیگران روشی برای ارتباط اجتماعی متقابل در میان انسانهاست و سبب مستحكم شدن ارتباط انسانها در میان گروه‌های اجتماعی می‌شود. این محقق و همكارانش قصد دارند در ادامه مطالعه خود واكنش مغز افراد مبتلا به اوتیسم را در برابر همین محركهای احساسی صوتی بسنجند. افراد مبتلا به این بیماری قادر به نشان دادن واكنش صحیح در برابر احساسات مختلف افراد مخاطب خود نیستند.

منبع : روزنامه تفاهم