پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
اردیبهشت معماری، معماری اردیبهشت!
ماه اردیبهشت تمام شد با تمام روزهای اردیبهشتی برای معماری. در این ماه روز معمار را داشتیم و یادمان <میرمیران بزرگ.> در همین ماه، معماران سال <فناوری نوین تولید مسکن> را نوید دادند و نشستها و میزگردهایی برای تبیین جوانب امر برگزار کردند. باز در همین ماه بود که طلیعه برگزاری <هفته بهینهسازی مصرف> را با محوریت مسکن و معماری شروع کردند و در همین روزهای اول خرداد است که جنبوجوش معماران برای برگزاری هفته را شاهدیم.
امسال در اردیبهشتماه بود که تدارک <نشست تخصصی بافت تاریخی بوشهر> شروع شد و هماینک (از ۸ تا ۱۰ خرداد) در مرکز شهر تاریخی جنوب کشور این نشست بزرگ در حال برگزاری است.
نشستی که شاید بینظیرترین و یگانهترین نشست در نوع خود در تاریخ معماری ایران است. در همین ماه اردیبهشت بود که همایش معماری داخلی در تبریز برگزار شد و جامعه مهندسان جوان معمار (شارستان) برنامههای بازدید و تورهای خود را پربارتر ازگذشته برگزار نمود. اردیبهشت خوبی بود.
● روز معمار
و چه زیباست سوم اردیبهشت را روز معمار نامیدن. روزی که در تقویم ایران باستان <جشن اردیبهشتگان> است و روز شروع پرتلاش سال فعالیت، پس از جشنها و رخوتهای نوروزی. اصولا جشن را باید در روزهایی گرفت که بشود برای ماهها و روزهای پیشرو برنامههایی را اعلام نمود. اردیبهشت، پس از فروردین نیمهتعطیل، بهترین زمان چنین جشنی است.
اردیبهشت بهترین ماه جشن است چون بهترین ماه سال است در نوزایی و باروری. و اردیبهشت بهترین ماه برای جشن معمار است چون شیخ بهایی را دارد.
شیخ، به اذعان همه دردآشنایان، ذوفنون بود. همهساحتی بود. فقط معمار نبود، فیلسوف و مهندس نیز بود. ادیب و عارف هم بود. از همه مهمتر اینکه مرد اجرا و سیاست نیز بود. شیخ هم در زمین بود هم در آسمان.
و به همین یک دلیل هم که شده، زادروزش بهترین <روز معمار> میتواند باشد، بهویژه امروز که معمار باید در کنار خط کشیدنهایش خط روزگار را نیز بخواند و چین پیشانی مردم را تعبیر نماید. باید روز معماری را در ارتباط با چهرهای گرفت که یکبعدی و تکساحتی نباشد. سوم اردیبهشت، اردیبهشتگان، روز معمار است. آن را بر کاغذی بنویسند یا نه. فرقی برای معماران ندارد.
● معماری اردیبهشت
ما معماری اردیبهشت میخواهیم. معماری زندگی، معماری شادمانی و بالندگی. چه تفاوتی دارد غم رسوبکرده در جان ایرانی را حاصل قرنها و هزارههای گذشته بدانیم یا حاصل دهههای نزدیک گذشته. آنچه رخ مینماید، رسوب و سلطه غم در خط، فرم و حجمهای ماست، همانگونه که در موسیقی ما و در شعر و ادبیات ما. در این دور و زمانه، خوب یا بد، مظلوم را یار و یاوری نیست.
جماعت، در اقصا نقاط دنیا در تلاشند گلیم خود را از آب بیرون بکشند و گردن افراشته دارند تا به کام رسند.
گردنهای کجشده امروز جایی در فرهنگ جهانی ندارند. جهان امروز، درست است که جهانی است خشن و سرد، ولی از آنجا که هر جنبده را متکی به خود و بیتکیه بر دیگران میخواهد، جهانی است رو به افقهای بالاتر. معماری یعنی زندگی.
میکائیل انگورانی
منبع : روزنامه اعتماد ملی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی معلمان رهبر انقلاب دولت سیزدهم مجلس بابک زنجانی شهید مطهری
آتش سوزی تهران پلیس قوه قضاییه پلیس راهور زلزله شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت طلا قیمت خودرو قیمت دلار بازار خودرو خودرو دلار بانک مرکزی ایران خودرو حقوق بازنشستگان سایپا کارگران تورم
سریال نمایشگاه کتاب جواد عزتی عفاف و حجاب تلویزیون فیلم سینمایی مسعود اسکویی سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
مکزیک
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه چین انگلیس اوکراین ترکیه نتانیاهو یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان علی خطیر تراکتور لیگ برتر ایران لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید باشگاه استقلال بایرن مونیخ لیگ برتر
هوش مصنوعی هواپیما تلفن همراه اپل اینستاگرام گوگل همراه اول واکسن تبلیغات ناسا عیسی زارع پور
کبد چرب فشار خون بیمه کاهش وزن بیماری قلبی دیابت مسمومیت داروخانه