الکترا - Elektreia

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : مجارستان
محصول : هونیا استودیو مافیلم
کارگردان : میکلوش یانچو
فیلمنامه‌نویس : گیولا هرنادی و لاسلو گیورکو، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته گیورکو.
فیلمبردار : یانوش کِنده.
آهنگساز(موسیقی متن) : تاماش چه.
هنرپیشگان : ماری توروچیک، یوژف ماداراش، دیوردی چرهالمی، ماریا بایچای و لایوش بالاژوویچ.
نوع فیلم : رنگی، ۷۴ دقیقه.


پانزده سال پس از مرگ «شاه‌آگاممنون»، دخترش «الکترا» (توروچیک) هنوز بر این باور است که برادر تبعیده شده‌اش، «اورستس» (چرهالمی) برای کشتن قاتل پدرش، فرمانروای زورگو و مستبد، «آیگیتوس» (ماداراش) باز خواهد گشت. در سال روز مرگ «آگاممنون»، «آیگیتوس» به مردم ستمدیده‌اش دستور می‌دهد جشن و سرور به‌پا کنند و مرگ «اورستس» را اعلام می‌کند ولی جسدی که نشان می‌دهد از آن «اورستس» نیست. سپس پیکی با خبر مرگ واقعی «اورستس» از راه می‌رسد. «آیگیتوس» به وجد می‌آید ولی «الکترا» پیک را از پا درمی‌آورد. اما بعدتر از مرگ برمی‌خیزد و در قالب «اورستس» حیات می‌یابد. مردم شورش می‌کنند و «اورستس» ابتدا دو ملازم «آیگیتوس» و سپس خود او را می‌کشد. در اینجا او و «الکترا» متوجه می‌شوند که تقدیرشان مرگ و دوباره از نو زاده شدن، مثل ققنوس است.
* پانچو پس از سه سال دوری از مجارستان، برمی‌گردد و پرداختی نو و «انقلابی» از اسطوره «الکترا» را نمایش می‌دهد. این نخستین فیلم او است که شخصیت اصلی زن دارد و در آن انگیزه‌های شخصی (مثلاً انتقام) به نحوی نظام یافته، مختصاتی اجتماعی و ایدئولوژیک می‌یابد و قابلیت انسان‌ها در پذیرش استبداد به نحوی متعادل با مایه‌هائی تکرار شونده مثل رستاخیز تلفیق می‌شود. یانچو تمام این موارد را در قالب دراماتیکِ جذاب و قابل درکی ارائه می‌دهد. تقابل اصول دراماتیک فیلم و پس زمینه انسانی‌اش، نیروی فراوانی به نما - صحنه‌های طولانی آن می‌دهد.