مسئولیت خانواده در برابر مدرسه

موفقیت در مدرسه یک تلاش مشترک است. تجربه‌های یادگیری موفقیت‌آمیز در خانه آغاز می‌گردد. هر چقدر پدر و یا مادر در یادگیری فرزندانشان بیشتر شرکت داشته باشند، احتمال موفقیت آنها در مدرسه و زندگی، بیشتر است.
موفقیت در مدرسه با شرکت پدر یا مادر (والدین) در فرآیند یادگیری آغاز می‌گردد. انتظارات مشخص وحمایت موجب به‌وجود آمدن شرایطی مساعد برای یادگیری و افزایش رابطه خانه و مدرسه می‌گردد.هر کودکی باید برای کسب اهداف یادگیری تشویق گردد و بتواند بیشترین تلاش را برای به‌دست آوردن نمرات خوب به‌عمل آورد.همچنین موفقیت در مدرسه با توانائی کودک در ایجاد رابطه خوب با دیگران نیز سنجیده می‌شود. بخش مهمی از یادگیری ارتباط و همکاری با کودکان و بزرگسالان دیگر برای رسیدن به اهداف گروهی و فردی است. خانواده‌ها در امر تعریف نقش‌ها و مسئولیت‌های کودکانشان در خانه و مدرسه سهیم هستند.
از زمانی‌که یک کودک وارد مدرسه می‌شود، نیاز است که والدین و معلمین با یکدیگر همکاری کنند تا پتانسیل‌های تحصیلی و اجتماعی را رشد و توسعه دهند. هدف خانواده‌ها و مدارسی که با یکدیگر کار می‌کند تغذیه و پرورش استعدادها برای رشد یادگیری در همه طول زندگی می‌باشد. اساس موفقیت در مدرسه در درون خانواده پی‌ریزی می‌شود. این کار با روابط پدر و مادر با کودک آغاز می‌گردد. نظرات مثبت در مورد مدرسه، یادگیری و زندگی، چارچوبی برای بنیانگذاری و حفظ موفقیت کودک فراهم می‌آورد.
● مسئولیت‌های خانواده
۱) محیطی محبت‌آمیز و حمایتگرانه در خانواده بنا کنید.
۲) گوش دادن فعالانه (با توجه) را تمرین نمائید، با یکدیگر گفت‌و گو کنید و نشان دهید که نسبت به شنیدن حرف‌های کودکتان علاقه‌مند می‌باشید.
۳) کودکان را آماده (با صرف صبحانه‌ای کافی و استراحت و خواب لازم در شب) به مدرسه بفرستید.
۴) مدرسه را از تغییرات زندگی کودک که ممکن است بر روند پیشرفت تحصیلی او تأثیر بگذارد، آگاه سازید.
۵) با شیوه‌ای دوستانه با معلمین، کارکنان مدرسه و دیگر والدین همکاری داشته باشید.
۶) تا جائی که ممکن است از وضعیت مدرسه باخبر شوید.
۷) با شرکت در گروه‌های مربوط به والدین در ایجاد رهبری و امور توسط والدین شرکت کنید.
۸) با ارائه خدمات خود به مدرسه تا جائی‌که می‌توانید در غنای مدرسه بکوشید.
۹) در صورت لزوم انتقادات سازنده خود را مطرح سازید.
۱۰) در برنامه‌های جمعی مدرسه شرکت کنید تا سلامت برنامه‌های تحصیلی و اجتماعی را بهبود بخشید. کودکانی که در محیطی شراکتی یادگیری را آغاز کرده‌اند با مهارت‌ها و تفکراتی اساسی وارد مدرسه می‌شوند که آموزگاران آن را موفقیت تلقی می‌نمایند.
● احترام و راه‌های گوش دادن مؤثر
گوش دادن صحیح و با توجه می‌تواند به بهبود روابط کمک کرده و موجب ایجاد احترام در رابطه با دیگران گردد. ارتباطات با گوش دادن و سپس نشان دادن اینکه شما آنچه را که دیگری می‌گوید می‌شنوید، آغاز می‌گردد. این کار می‌تواند با تماس چشمی با حرکات بدن با دست و گوش دادن انعکاس (نشان دادن انعکاسی به گفته‌ها) انجام پذیرد. تمرکز (تماس چشمی) تمرکز به آن معنا است که شما مستقیماً به فردی که صحبت می‌کند، نگاه کرده و نگاهتان متوجه این سو و آن سو نمی‌باشد. شما بر روی آنچه گفته می‌شود تمرکز دارید.
کسی که در حال حرف زدن است مرکز توجه شما است. گوش دادن با توجه برای ایجاد ارتباطات مثبت ضروری است. گوش دادن بدون قطع کردن صحبت - آیا بدن شما نیز تأیید می‌کند که شما در حال گوش دادن هستید؟ از لبخند، تکان دادن سر و حالت‌هائی که دلالت بر فهمیدن می‌کند استفاده کنید تا با فردی که در حال حرف زدن است ایجاد رابطه نمائید. مهم نیست که در این زمان نشان دهید موافق و یا مخالف او هستید.
مهمتر آن است که اکنون به فرد سخنران نشان دهید که به کلام او احترام می‌گذارید. این کار موجب تقویت ارتباط می‌گردد. گوش دادن انعکاسی - گوش دادن انعکاسی به معنای شنیدن احساسات و منظور سخنران است. این مثل یک بازگوئی است.
در واقع شما کلام سخنران را منعکس ساخته و با بیانی دیگر به او برمی‌گردانید تا درستی فهم و درک خود از سخنان وی را کنترل و بررسی نماید. این روند سخنران را تصدیق کرده و احترام به او را نشان می‌دهد که شما پیام سخنران را دریافته‌اید. با انعکاس صحیح و دقیق سخنان سخنران، شما می‌توانید پیام او را به روشنی دریافته و تفاهم دوجانبه برقرار نمائید.
از طریق گوش دادن انعکاسی و تبادل دقیق کلام، درمی‌یابیم که افراد دیگر احساسات و عقایدی مهم دارند که ما باید آنها را در نظر بگیریم. درک اهمیت عقاید دیگران و نه فقط ایده‌های خودمان به راه‌حل‌های موفقیت‌آمیز و احترام متقابل منتهی می‌گردد.

منبع: www.urbanext.uiuc.edu
مترجم: معصومه بهرامی

منبع : روزنامه آفتاب یزد