باران تابستان

● یك سال از لایو ایت گذشت
درست یك سال از برگزاری كنسرت های بزرگ لایو ایت (live۸) در نقاط مختلف جهان می گذرد. رویدادی كه آن را مهمترین رویداد موسیقی چند دهه گذشته لقب داده بودند. بزرگترین ستارگان موسیقی جهان برای كمك به گرسنگان آفریقا كمی زودتر از اجلاس گروه ۸ در ۱۰ كنسرت مختلف شركت كردند و باعث خلق لایو ایت شدند و آهنگ هایشان مثل بارانی بر سر مردم می بارید. در روز دوم جولای ۲۰۰۵ یوتو به پل مك كارتنی در لندن ملحق شد و مدونا دختری اتیوپیایی را كه از قحطی سال ۱۹۸۴ نجات یافته بود، در آغوش گرفت.
برگزاركنندگان لایو ایت می گویند در روز دوم جولای سال گذشته ۳ میلیارد نفر از طریق تلویزیون به این كنسرت ها نگاه می كردند و حدود ۵/۱ میلیون نفر در آنها شركت كرده بودند و بیش از ۳۰ میلیون نفر متن و تقاضانامه شركت در لایو ایت را امضا كردند. ۶ روز بعد از این واقعه، ثروتمندترین دولت های جهان كه كنسرت برای اثرگذاری روی تصمیمات آنها سازماندهی شده بود، از یك كمك ۵۰ میلیارد دلاری فوق العاده به آفریقا به علاوه كمك های تجاری و بهداشتی خبر دادند.
اما حالا باب گلداف مرد شماره یك لایو ایت می گوید كشورهای گروه ۸ به این فكر افتاده اند كه به تعهداتشان در قبال ملت های فقیر عمل كنند. آیا لایو ایت در تصمیمات آنها تفاوتی به وجود آورد؟ یا اینكه عموم شركت كنندگان دلبسته موسیقی شدند و پیام آن را همچون سیاستمداران فراموش كردند؟
آیا لایو ایت توانست كاری كند؟ باب گلداف اعتقاد دارد كه: بله توانست.
آیا تعداد بیشتری از گرسنگان بعد از این واقعه هنری سیر شده اند؟ آیا آنها حالا كمتر از گذشته، كمتر از دو سال پیش یا سه سال پیش كه لایو ایتی در كار نبود گرسنگی می كشند؟
جواب گلداف باز هم مثبت است.
آیا كودكان بیشتری از یك سال پیش به این طرف توانسته اند پشت نیمكت های مدرسه بنشینند یا مردمی كه به وسیله بالا رفتن آگاهی هایشان از بعضی بیماری ها جلوگیری كرده اند؟ جواب گلداف مثبت است. او می گوید: این نتایج خوب بوده اما كافی نیست چرا كه نمی توان به چیزی كمتر از تحقق كامل قول های داده شده در آن زمان بسنده كرد. «مید یوره» همكار باب گلداف در كنسرت لایو ایت و همچنین كنسرت لایو اید كه ۲۱ سال پیش برگزار شد، می گوید سال گذشته از نظر تاثیرگذاری بر مردم و دولت ها موفق تر بوده است: «جلب كردن توجه رسانه های جمعی به یك موضوع واحد كار بسیار مشكلی است ولی من فكر می كنم ما در این كار كاملاً موفق بودیم. اما توجه عمومی بعد از انفجارهای ۷ جولای در لندن به كلی از این قضیه منحرف شد.»
آن اتفاق باعث شد همه نتایج به حالت تعلیق درآید كه به این معنی است كه در این یك سال هیچ كس نمی تواند كاملاً مطمئن باشد كه آیا این حركت یك موفقیت سیاسی بوده یا نه. تغییراتی پیش آمد كه مهم و عمده هم بودند اما همه آنها به شكل دردناكی تحت تاثیر رویدادهای بعدی قرار گرفتند. عموم مردم نسبت به تغییراتی كه در دنیا ضروری است همدل هستند: «آن احساس هنوز بسیار برجسته و چشمگیر است.»
این احساس هنوز ناپدید نشده است، اما دیگر از آن حمایت عظیم رسانه ای كه سال گذشته از كنسرت لایو ایت و نشست گروه ۸ پیش آمده بود، خبری نیست. لایو ایت به مردم فهماند كه آنها می توانند برای از بین بردن فقر كاری كنند، همچنان كه «باربارا استاكینگ» یكی از فعالان اصلی ائتلاف برای مبارزه با فقر به آن اعتقاد دارد.
او می گوید: «من فكر می كنم تفاوت به تغییر نگرش مردم برمی گردد. شاید همه آن واقعه را به خاطر نداشته باشند اما در رفتار و نگرش مردم تفاوت هایی به وجود آمده است. مسئله این است كه چطور احساس تعهد و همكاری مردم در این روند را حفظ كنیم. به خاطر اینكه اتفاقات بسیاری بعد از آن رویداد بزرگ افتاد.»
چهره های جهانی موسیقی بیشتر از خیریه ها می توانند موثر باشند و توجه مردم را به امور خیرخواهانه جلب كنند.
حالا در مردم علاقه زیادی برای از بین بردن فقر و دیگر مشكلات جهانی به وجود آمده است.
طبق نظر «باربارا استاكینگ» جلب كردن علاقه و مشاركت مردم به این موضوع به اندازه ای كه خواست آنها موجب به تحرك واداشتن سیاستمداران شود، هنوز كار بسیار مشكلی است اما لایو ایت از انتقادات نیز مصون نبوده. «تام یورك» خواننده گروه «ریدیوهد» گفت كه این گروه در لایو ایت شركت نمی كند چرا كه او با نظر برگزاركنندگان این رویداد موافق نیست: «تاثیر این برنامه روی گروه ۸ نسبت به تجارت حقیقی آن، ناچیز و احمقانه است.» برگزاری یك كنسرت بزرگ راك و تقلیل دادن موضوع به یك چیز كاملاً ابتدایی، دورترین نقطه برای رسیدن به هدفی است كه آنها مطرح می كردند.
اما باب گلداف می گوید لایو ایت «طنین قابل توجهی در عرصه های سیاسی و اجتماعی داشت.» همان طور كه آن را بر رهبران گروه هشت تاثیرگذار می داند.
به گفته این خواننده ایرلندی تحت تاثیر این كنسرت ها جنبشی در آمریكا شكل گرفت كه سعی دارد به نسل جوان آمریكا مسائل مرتبط با فقر جهانی را آموزش دهد و این حركت در حال تبدیل شدن به بزرگترین جنبش اینچنینی در دنیا است.
او می گوید: «نادیده گرفتن تمام این تغییرات و بی معنی دانستن آنها، كاری مضحك است. ۲۰ سال پیش چند نفر از ما به روی سن پریدیم و برای جلوگیری از مردن مردم در اثر گرسنگی درخواست كمك مالی كردیم. این اتفاق هم اكنون یكی از مباحث اصلی در عرصه سیاست جهانی است و بسیاری از فعالان جنبش های جهانی پیگیر آن هستند و تعداد آنها نیز روزبه روز در حال افزایش است.»

ترجمه: سارا سعیدی

منبع : روزنامه شرق