یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

زن وحشی اسیر - Captive Wild Woman


زن وحشی اسیر - Captive Wild Woman
سال تولید : ۱۹۴۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : یونیورسال
کارگردان : ادوارد دمیتریک.
فیلمنامه‌نویس : گریفین جی و هنری ساچر، برمبنای داستانی نوشته تد فیتیان و ماریس پیوار.
فیلمبردار : جرج رابینسن.
هنرپیشگان : جان کارادین، اولین آنکرز، مارتا ویکرز، میلبرن استون و آکوآنتا.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۶۱ دقیقه.


"دکتر سیگموند والترز" (کارادین)، در خلال آزمایش‌هایش برای خلق تلفیقی از انسان و حیوان، نوعی هورمون را به یک اورانگ‌اوتان سیرک تزریق می‌کند. حاصل، هیولائی کریه‌المنظر و وحشی است که دکتر در آزمایش بعدی مغز خانم دستیارش را در سر آن قرار می‌دهد. نتیجه این آزمایش‌ها دختری است که دکتر او را "پالا" (آکوآنتا) می‌نامد. "پالا" گاه و بی‌̎اه بر اثر هیجانات عاطفی (غالباً ناشی از عشقی یک طرفه) بدل به همان اورانگ‌اوتان خطرناک می‌شود و سرانجام نیز در یک بحران عصبی "والترز" را از پا در می‌آورد و سپس خود را می‌کشد.
٭ زن وحشی اسیر اولین فیلم از سری فیلم‌های ترسناک نوع "ب" در یونیورسال با شخصیت اصلی دوگانه "پالا / زن میمونی" در دهه ۱۹۴۰ بود که این کمپانی آن‌ها را پس از نمایش جنجالی جزیره ارواح گم‌شده پارامونت (ارک ک. کنتن، ۱۹۳۳) با الگوبرداری‌هائی آشکار از مضمون و نحوه پرداخت آن فیلم به بازار فرستاد. فیلم در کل تابع الگوی مجموعه فیلم‌های ترسناک با شخصیت "دانشمند دیوانه" در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ است. نوسانات روحی شخصیت اصلی و تبعات فیزیکی ناخواسته آنتا حدی برگرفته از شخصیت "ایرنا دوبروونا" (سیمون سیمون) در فیلم آدم‌های گربه‌نما (ژاک تورنور، ۱۹۴۲) بود؛ فیلمی که زن وحشی اسیر تا حد زیادی در رقابت با آن به بازار فرستاده شد. این تأثیرپذیری از سبک خاص "نمایش غیر مستقیم" و حس "وحشت پنهان" آدم‌های گربه‌نما و سایر فیلم‌های تهیه‌کننده نامدار، وال لوتن، در دنباله این فیلم زن جنگل (رجینالد لی‌برگ، ۱۹۴۴) که در آن عملاً چهره "زن میمونی" تا نمای پایانی نمایش داده نمی‌شد، آشکارتر بود در این فیلم "دکتر والترز" جای خود را به "دکتر فلچر" روان‌شناس (ج.کارول نش) سپرده که او هم به نوبه خود در آخرین فیلم این سری، دل‌باخته جنگل (هارولد یانگ، ۱۹۴۵) جایش را به "دکتر استندال" (اوتوکروگر) داد. در زن وحشی اسیر از صحنه‌های سیرک فیلم قفس بزرگ (کورت نیومان، ۱۹۳۳) استفاده شده است.


همچنین مشاهده کنید