فلسفه وجودی کافی شاپ

کافی شاپ یا همان قهوه خانه خودمان (که اتفاقا در انگلیسی هم coffee house نامیده میشود) در واقع جایی است که مسئولین آن، با فراهم کردن محیطی آرام بخش و دوستانه، از ساعات اولیه روز تا پاسی از شب گذشته به پذیرایی از مهمانان خود میپردازند. این مکان علاوه بر اینکه به مشتریان نوشیدنیهای غیر الکلی سرد و گرم همراه با شیرینی های تازه عرضه میکند، به منظور استراحت از کار روزانه، خواندن روزنامه، گپ و گفتگو در باره اوضاع و احوال روز و باز کردن باب آشنایی های تازه به کار میرود.
عده بسیاری در سراسر جهان روز خود را با نوشیدن فنجانی قهوه تازه و خوشبو در قهوه خانه محل آغاز میکنند و هنگام بازگشت به خانه هم چند دقیقه ای از وقت خود را با دوستان و همسایگان در آنجا مینشینند، از روزی که هریک گذرانده اند و اخبار محلی مطلع میشوند و با روحیه بهتری به خانه میروند.
● قهوه خانه یا کافی شاپ امروزی
متاسفانه در ایران عده ای کافی شاپ را جایی مختص جوانان و محلی برای خلوت کردن، گردهم آیی های پر سر و صدا و محلی برای پنهان شدن از دید ملامتگر بزرگترها دانسته اند و اگر جمعی از آقایان و خانمهای میان سال را در آن ببینند با دست انداختن آنها تفریح میکنند و آنها را سوژه، پیرمرد بیکار یا پیرزن تین ایجر می نامند! جالب است بدانید که در کشورهای دیگر، کافی شاپ معمولا محل تجمع بزرگتر ها است، آنها در اینجا میتوانند دور از هیاهوی خانه و احتمالا برخورد بی حوصله اعضای جوانتر خانواده، با دوستان هم سن و سال خود به گپ زدن بپردازند، درد دل کنند و خوش باشند.
کافی شاپهای بزرگ و کوچکی که در مناطق تجاری، لابی هتلها و فروشگاههای بزرگ دیده میشوند هم، علاوه بر به وجود آوردن محیطی آرام برای رفع خستگی، جایی مناسب برای قرارهای تجاری و کاری در محیطی غیر رسمی به شمار می آیند.

منبع : روزنامه تفاهم