حاشیه ای بر طرح ربودن احمدی‌نژاد

آقای احمدی‌نژاد در اجلا‌سیه سراسری جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که در روزهای پایانی هفته گذشته برگزار گردید، طرح آمریکایی‌ها برای ترور و ربودن ایشان در جریان سفر رسمی‌شان به عراق که در اسفندماه سال گذشته صورت گرفته بود را افشا کردند. ایشان در ابتدا خواهان خروج خبرنگاران از اجلا‌سیه می‌شوند و سپس به مخاطبانشان که اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بودند و در میان آنان شخصیت‌های روحانی تراز اول نظام حضور داشتند به یک باره اعلا‌م می‌کنند که آمریکایی‌ها درصدد بودند در جریان سفر رسمی‌شان به عراق ایشان را بربایند.
با توجه به اینکه تمامی نشریات روز شنبه سخنان رئیس‌جمهور را مبنی بر قصد و غرض آمریکایی‌ها برای ربودنشان در صفحات نخست خود درج کرده بودند، به علا‌وه سایت‌های خبری نیز آن را نقل کرده بودند، درخواست آقای احمدی‌نژاد برای خروج خبرنگاران از اجلا‌س و سپس بیان موضوع چه ضرورتی داشته. اگر قرار بوده که سخنان ایشان پیرامون طرح ترور و ربودنشان در یک جمع خصوصی مطرح شده و جایی درج نشود، پس چگونه است که عالم و آدم از آن خبردار می‌شوند؟ اگر هم قرار بوده که عالم و آدم از آن خبردار شوند، پس چه لزومی داشته که ایشان از خبرنگاران بخواهند که اجلا‌س را ترک کنند؟ از بحث شیوه و نحوه اعلا‌م موضوع که بگذریم، پرسش بعدی‌ای که پیش می‌آید آن است که با توجه به اینکه سفر رئیس‌جمهور اواسط اسفندماه بوده، چرا این موضوع همان موقع‌اعلا‌م نشد و امروز پس از گذشت سه ماه و نیم اعلا‌م می‌شود؟ با توجه به اینکه ظرف ماه‌های گذشته آمریکایی‌ها به دفعات ما را متهم به حمایت از تروریسم می‌نمایند و کیفرخواست بلندبالا‌یی علیه ما در عراق تنظیم کرده‌اند افشای چنین خبری در آن مقطع به خصوص با توجه به اینکه به واسطه سفر آقای احمدی‌نژاد به عراق، ایشان و ایران در کانون توجهات جهانی قرار داشتند، آیا یک پیروزی چشم‌گیر بین‌المللی و متقابلا‌ یک شکست جانانه نصیب آمریکایی‌ها نمی‌کرد؟ تا امروز که خیلی‌ها اساسا یادشان نمی‌آید که رئیس‌جمهور ایران کی به عراق رفته بود.از این دست پرسش‌ها که بگذریم، می‌رسیم به اصل واقعه. هر خواننده علا‌قه‌مندی به مسائل سیاسی با خواندن یا شنیدن این خبر آن هم با توجه به اینکه از زبان خود آقای احمدی‌نژاد جاری شده، مشتاقانه می‌رود به دنبال خواندن جزئیات امر. چنین امری -ربودن یک رئیس‌جمهور رسمی و قانونی کشوری توسط کشوری دیگر- اگر نگوییم بی‌سابقه است، قطعا کم‌سابقه است. آنچه که خبر را بااهمیت می‌‌سازد، آن است که دولتی متهم به این اقدام شده که از ۱۱ سپتامبر (شهریور ۱۳۸۰) به این سو پرچمدار مبارزه علیه تروریسم شده و علت اصلی اشغال افغانستان و عراق است که حسب ادعای‌شان مبارزه با تروریسم بوده، آن وقت چگونه می‌خواسته ربودن آقای احمدی‌نژاد را توجیه نماید؟ به علا‌وه و با توجه به سفر آقای احمدی‌نژاد به نیویورک، آیا ربودن یا بازداشت ایشان در خود خاک آمریکا آسان‌تر نبود؟ بگذریم، خواننده کنجکاو هر قدر که روزنامه‌ها و سایت‌ها را زیر و رو می‌کند که جزئیات بیشتری از این برنامه محیرالعقول به دست آورد به جایی نمی‌رسد، الا‌ همان مطالبی که رئیس‌جمهور در گزارش‌شان خطاب به روحانیون سیاسی کشور اعلا‌م می‌فرمایند. اینکه: <آمریکایی‌ها قصد داشتند در یک برنامه حساب شده مرا ربوده و به آمریکا منتقل کنند تا با بهانه‌جویی در مساله تروریسم برای بازگرداندنم، از جمهوری اسلا‌می باج‌خواهی کنند.> بعد هم ادامه می‌دهند که با این حال به لطف الهی چند تغییر انجام شده در برنامه‌این سفر، نقشه آنها را بر هم زد و آنان زمانی حیرت‌زده از این امر مطلع شدند که من در آسمان عراق در حال بازگشت به ایران بودم.
جملا‌ت بالا‌ به نقل از سایت تابناک است. اما روزنامه ایران که عملا‌ آیینه تمام‌نمای دولت شده به نقل از آقای احمدی‌نژاد در همان اجلا‌س می‌نویسد: <براساس اطلا‌عات موثق، دشمنان طرح ربودن و ترور خادم ملت را در سفر به عراق برنامه‌ریزی کرده بودند که به فضل الهی با تغییر یکی دو برنامه در اراده و تصمیم آنها تزلزل ایجاد شد، وقتی متوجه موضوع شدند که عراق را ترک کرده بودیم.> ارگان رسمی خبرگزاری کشور پس از درج خبر در صفحه اول و دوم خود، در صفحه دوم و ذیل یک ستون بلندبالا‌ با تیتر <جزئیات اقدامات خرابکارانه در سفر دکتر احمدی‌نژاد به عراق> نزدیک به یک‌چهارم صفحه را به جزئیات افشای طرح ربودن رئیس‌جمهور می‌پردازد. اما تنها مطلبی که در آن ستون وجود ندارد اتفاقا همان جزئیات طرح ربودن رئیس‌جمهور است که حالا‌ برملا‌ شد. البته جورج بوش قبلا‌ اعلا‌م کرده (قریب به مضمون) که در راستای مبارزه با تروریسم بین‌المللی از تعقیب و بازداشت مظنونین و متهمین به حمایت و همکاری با تروریست‌ها، حتی مقامات رسمی کشورها، خودداری نخواهند کرد.
بازداشت‌شماری از مقامات رسمی کشورمان در خاک عراق در حقیقت تداوم همین سیاست آمریکا است، اما رئیس‌جمهور رسمی کشور، حکایت دیگری است. به علا‌وه همان‌طور که گفته شد اگر واقعا مقامات واشنگتن چنین قصد و غرضی داشتند که ایشان را از عراق ربوده و به آمریکا ببرند در آن صورت چرا زمانی که احمدی‌نژاد با پای خودشان آمده بودند به نیویورک، آن طرح یا اقدام را به اجرا نگذاردند؟ مطالب مبسوطی که روزنامه‌ها از جمله روزنامه‌های طرفدار دولت پس از افشای موضوع در قم از سوی احمدی‌نژاد نوشتند مبنی بر اینکه طرح ربودن ایشان از سوی آمریکایی‌ها از سوی مقامات امنیتی ایران خنثی می‌شود، جملگی حکایت از تدابیر معمولی حفاظتی و امنیتی دارد؛ اینکه دو هواپیمای یک شکل در فرودگاه بغداد به زمین نشستند و معلوم نبود رئیس‌جمهور ایران در کدام یکی است! اینکه ایشان غیرمنتظره به فلا‌ن محل رفتند، شب به جای آنکه در کاظمین بمانند به بغداد بازمی‌گردند، زمانی که دو هواپیمای یک‌شکل در فرودگاه بغداد به زمین می‌نشینند، ۴ در این دو هواپیما به صورت همزمان و روی ۴ پله مستقر می‌شود و معلوم نبود که رئیس‌جمهور ایران از کدام در خارج می‌شود و قس علی‌هذا. آنچه که یک کلا‌م پیرامون آن نوشته نشده، همان طرح ربودن مشارالیه است. می‌ماند آنکه نتیجه‌گیری نماییم بنا بر ملا‌حظات امنیتی و اینکه آمریکایی‌ها نفهمند که ایرانی‌ها چگونه طرح ربودن رئیس‌جمهورشان را کشف کرده بودند (و موفق می‌شوند آن را خنثی کنند) از دادن اطلا‌عات و جزئیات بیشتر پیرامون موضوع خودداری کرده‌اند. ‌

صادق زیباکلا‌م

منبع : روزنامه اعتماد ملی