پنگان

یکی از نخستین دستگاه‌های (زمانسنج) پنگان (معرب: فنجان) خوانده می‌شده است و آن ظرفی بوده است که در بن آن سوراخی تعبیه نموده بودند. این ظرف را بر روی آب قرار می‌دادند و آب بتدریج و با (گذشت) زمان از سوراخ بدرون ظرف وارد می‌شده، تا آنکه پنگان از آب پر می‌شده و بدرون آب فرو می‌رفته است. تنگی و گشادی سوراخ را به کمک یک پنگان (استاندارد) چنان اختیار می‌کردند که فاصلهٔ بین ورود آب به ظرف تا فرو رفتن آن یک واحد زمانی مثلاً یک ساعت را مشخص می‌‌کرده است. این عمل را (پنگ) کردن می‌نامیدند. از این وسیله برای تقسیم زمان آب در آبیاری استفاده می‌شده است. برخی محاسبات و ملاحظات نشان داده که (پنگ) معمولی معادل یک‌هزارم یک شبانه‌روز و یا حدود ۹/۶ ثانیه‌ی امروزی بوده است.

منبع : مطالب ارسال شده