هزینه‌های جنگ عراق برای آمریکا

مواقع زیادی وجود داشته كه جورج بوش رئیس‌جمهور آمریكا، پیشنهادهای ارائه شده مبنی بر پایبندی به اهداف پیمان كیوتو برای جلوگیری از گرم شدن زمین را رد كرده است، زیرا به عقیده وی این امر به رشد اقتصادی آمریكا آسیب می‌رساند.این استدلال پایان مذاكرات غیر‌رسمی بود. پرزیدنت بوش حق دارد نگران رشد اقتصادی باشد.رشد اقتصادی مبنایی برای بالا بردن معیارهای زندگی می‌باشد اما نگرانی او در مورد كاهش رشد اقتصادی در اثر انتشار گازهای گلخانه‌ای با عدم نگرانی ظاهری او درخصوص زیان‌های اقتصادی وارده در اثر جنگ در عراق مغایرت دارد.
در حالی‌كه الگوهای استاندارد اقتصادی می‌تواند سوژه جالبی برای عامه مردم باشد، ولی جنگ و هزینه‌های نظامی تقریبا همیشه باعث كند شدن اقتصاد و بالا رفتن میزان بیكاری می‌شود. دلیل اینكه جنگ منجر به كند شدن رشد اقتصادی در این الگوها می‌شود، درست همانند این دلیل است كه الگوهای استاندارد به دلیل محدود كردن انتشار گازهای گلخانه‌ای، رشد آهسته‌تری را از خود نشان می‌دهد، یعنی اینكه دولت، منابع را از بهترین كاربردهای آن منحرف می‌كند. این امر، اقتصاد را كم‌كارآمد می‌كند و در نتیجه از رشد آهسته‌تری برخوردار است و باعث اشتغالزایی كمتری می‌شود.اگر دولت به مردم پول بدهد تا سلاح جنگی بسازند و یا به لحاظ انرژی از كارآمدی بیشتری برخوردار شوند، هر دوی این كارها برای پوشش دادن هزینه‌ها نیاز به پول دارد یا می‌توان مالیات‌ها را بالا برد و یا پول قرض كرد تا هزینه آن تامین شود.
اگر مالیات‌ها را بالا ببریم، به راحتی می‌توان دید كه چطور مالیات‌های بالاتر پول را از جیب مردم خارج و رشد اقتصادی را كند می‌كند. با این وجود، اگر پول قرض كنیم (همان‌طور كه در حال حاضر برای تامین هزینه‌های جنگ این كار انجام می‌شود)، آن وقت منجر به بالا رفتن نرخ‌های بهره می‌شود. نرخ‌های بالای بهره توان خرید مسكن و خودرو را كاهش داده و منجر به بالا رفتن نرخ دلار و متعاقب آن كسری تجاری بالاتر می‌شود. كاهش خرید‌های مسكن و خودرو و كسری تجاری بیشتر، رشد اقتصادی و اشتغالزایی را آهسته می‌كند.حكایت اصلی، هم در مورد جنگ و هم در رابطه با كاستن از انتشار گازهای گلخانه‌ای مثل هم می‌باشد: الگوهای استاندارد اقتصادی، رشد آهسته‌تر و اشتغالزایی كمتری را پیش‌بینی می‌كنند. تنها تفاوت این است كه سیاستمداران و رسانه‌ها ترجیح می‌دهند در مورد تاثیرات اقتصادی از سیاست‌هایی صحبت كنند كه برای كاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای طرح‌ریزی شده است و در عین حال كاملا تاثیرات اقتصادی جنگ عراق و هزینه‌های بالای نظامی را به طور كلی نادیده می‌گیرند.
مركز تحقیقات اقتصادی و سیاستگذاری برای آگاهی بهتر از این امر به منظور شبیه‌سازی تاثیر افزایش مستمر در هزینه‌های نظامی برابر با یك درصد از تولید ناخالص داخلی آمریكا یا ۱۴۰ میلیارد دلار سالانه در حال حاضر، پیش‌بینی اقتصاد‌سنجی شركت گلوبال اینسایت را به عهده گرفت. شركت گلوبال اینسایت از این جهت انتخاب شد كه این شركت یك الگوی اقتصادسنجی بسیار مشهوری دارد و یكی از قدیمی‌ترین شركت‌ها در امر پیش‌بینی‌های اقتصاد‌سنجی در آمریكا می‌باشد.این الگو نشان داد كه بعد از محرك اولیه، تاثیر هزینه نظامی بالا در حدود سال ششم روند منفی به خود گرفت. تا سال دهم، پیش‌بینی می‌شود با بالا رفتن هزینه‌های نظامی، ۴۶۴ هزار مورد اشتغالزایی كمتری وجود داشته باشد. اگر هزینه‌ها همچنان به مدت بیست سال ادامه داشته باشد، این شبیه‌سازی نشان می‌دهد كه میزان بیكاری به ۶۷۰ هزار مورد برسد. این بیكاری در زمینه ساخت و ساز و كار در كارخانجات است.
بنابراین، پیش‌بینی می‌شود در سال دهم در بخش ساخت و ساز تعداد بیكاران به ۱۴۴ هزار و در بخش كارخانجات به ۹۵ مورد برسد. تا سال بیستم، پیش‌بینی می‌شود تعداد اشتغالزایی در بخش ساخت و ساز، ۲۱۱ هزار مورد كمتر از حد معمول در سناریوی هزینه‌های بالای نظامی باشد.این پیش‌بینی‌ها همچنین كسری تجاری بسیار بالایی را نشان می‌دهند كه ظرف بیست سال تقریبا ۸/۱ تریلیون دلار (به دلار سال ۲۰۰۷) به بدهی‌های خارجی می‌افزاید (در حدود ۱۹ درصد تولید ناخالص داخلی آمریكا). پیش‌بینی می‌شود در سال بیستم در سناریوی هزینه‌های بالای نظامی فروش ماشین، ۷۳۰ هزار مورد كمتر و خرید و فروش مسكن به ترتیب ۳۹ هزار و ۲۸۷ هزار مورد كمتر باشد.در حالی‌كه نباید پیش‌بینی‌های انجام شده براساس الگوهای گلوبال اینسایت را به عنوان وحی منزل پذیرفت، ولی اكثر الگوهای اقتصادسنجی تاثیر مشابهی را در اثر هزینه‌های بالای نظامی نشان می‌دهند. اینكه آیا این جنگ ارزش این هزینه‌ها را دارد، بستگی به تفكر مردم درباره جنگ دارد. با این حال، آنچه كه معنی ندارد، تاكید بر كنار گذاشتن مبحث محدود كردن انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به این دلیل كه باعث كند شدن رشد اقتصادی می‌شود، است. در حالی‌كه از تاثیرات منفی اقتصاد جنگ عراق یا هزینه‌های بالای نظامی هیچگاه سخنی به میان نمی‌آید. كاملا قابل توجیه است كه نگران تاثیر سیاست‌های مهم بر اقتصاد و اشتغالزایی بود، اما این نگرانی باید برای تمام سیاست‌ها به كار گرفته شود، نه فقط سیاست‌هایی كه رهبران سیاسی آمریكا دوست ندارند.

منبع: كامون دریمز
مترجم: نیما نویدی

منبع : روزنامه تهران امروز