افق های روشن فوتسال

اما این مقام قهرمانی ما را فریب داد و تصور كردیم كه با همین بضاعت و تكیه به بازیكنان فوتبال چمنی می توانیم در دوره های بعد نیز به موفقیت برسیم.
شكست های نسبتاً سنگین تیم ملی فوتسال ایران در سه دوره بعدی جام جهانی (،۱۹۹۶ ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴) این واقعیت پنهان را برای ما نمایان ساخت كه در ۱۳ سال گذشته، در كورس رسیدن به سطح بالای فوتسال از سایر كشورهای جهان عقب افتادیم و همان تیم هایی را كه در جام جهانی ۱۹۹۲ شكست دادیم امروزه جزو قدرت های برتر جهان به شمار می آیند. ظاهراً در مقطع كنونی، مسئولان فوتسال كشور به این نتیجه رسیده اند كه استفاده از دانش روز این رشته ورزشی و در پی آن، اعمال تدریجی جوانگرایی، فوتسال ایران را در سطح ملی متحول خواهد كرد، اما به شرطی كه یك لیگ منسجم و پویا برای تیم ملی، پشتوانه سازی كند.
لازمه برخورداری از یك لیگ پویا، برخورداری از باشگاه های فوتسال و بالا بودن بنیه اقتصادی این باشگاه ها از طریق جذب اسپانسر می باشد. به هر حال فوتسال ما این بار از یك مربی برزیلی به نام «جوراندیر اسه ردو» كمك گرفته است. با آن كه وی سابقه ای طولانی در فوتسال برزیل به عنوان بازیكن و مربی داشته است، اما در سطح بین المللی سابقه مربیگری ندارد.
با این حال، هنگامی كه با او صحبت می كنیم، متوجه می شویم كه آرزوهای بزرگی را در سر می پروراند. جوراندیر به افق های دور دست می نگرد و تحقق برنامه های بلندمدت وی حداقل به ۵ سال زمان نیاز دارد. او می داند كه فوتسال آسیا كم حوصله است و نمی تواند مربیان ناموفق را برای مدت زمان طولانی تحمل كند، اما ظاهراً برنامه های بلند مدت خود را برای تصمیم گیرندگان فوتبال این كشور تشریح كرده و نظر مساعد آنان را جلب كرده است.
امیدواریم كه فعالیت این مربی برزیلی در ایران تنها مختص به كسب نتیجه در تیم ملی نشود بلكه تحول اساسی در فوتسال كشور به وجود بیاورد. فوتسال ایران در مقطع كنونی به یك مربی تأثیرگذار نیاز دارد كه سبك جدیدی را برای تیم ملی و باشگاه ها ایجاد كند.
تلفیق دانش روز جوراندیر و تجربه گرانبهای انصاری فر، افق های روشنی برای تیم فوتسال ایران نوید می دهد.