اسرائیل در غزه به دنبال چیست؟

حمله ارتش اسرائیل به نوار غزه اهداف متفاوتی را دنبال می‌کند. محور همه این اهداف استفاده از ابزار قتل‌عام و ایجاد رعب و وحشت نه‌تنها در نوار غزه بلکه در کل منطقه خاورمیانه است، همانگونه که در سال ۱۹۴۸ با شهرها و روستاهای فلسطینی انجام داد. اما اسرائیل اکنون در غزه به دنبال چیست؟
۱) اسرائیل می‌کوشد تا در سایه جنگی درهم‌کوبنده همه ساز و کارهای مدنی و سیاسی غزه را برای دوران پس از جنگ، چه حماس در قدرت باقی بماند و چه حکومت خودگردان آن را تحویل بگیرد به طور کامل نابود کند.
۲) اسرائیل در تلا‌ش است با اتخاذ سیاست کشتارهای کور و قتل‌عام‌های بی‌حد و مرز با ایجاد رعب و وحشت در نوار غزه، مردم این منطقه را تشویق به مهاجرت از این منطقه به سوی مکانی دیگر و ترجیحا صحرای سینا کند تا جمعیتی بالغ بر ۷۰۰ هزار نفر از آوارگان فلسطینی که از شمال و جنوب فلسطین اشغالی از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ به این منطقه روی آورده‌اند از هرگونه ادعایی در آینده مذاکرات موسوم به صلح با دولت خودگردان فلسطینی محروم شوند. ‌
۳) اسرائیل در تلا‌ش است تا بار دیگر اندیشه انضمام نوار غزه به مصر را به اذهان بیاورد تا به قول خودش از شر این منطقه خلا‌ص شود. این نگاه اسرائیل تنها دلیلی است که مصر تاکنون برای عدم باز کردن گذرگاه رفح به روی مردم فلسطین آورده است.
۴) اسرائیل درصدد است در صورت موفقیت در غزه در زمینه نقشه جغرافیایی جمعیتی فلسطین، با فرض انتقال بخشی از آنها به صحرای سینا، همین پروژه را در کرانه غربی نیز به اجرا گذارد.
۵) اسرائیل می‌کوشد تا با نشان دادن سیاست مشت آهنین، نوعی بی‌رحمی زایدالوصف را به همه فلسطینی‌ها نشان دهد تا با تکیه بر همین سیاست هیچ طرف فلسطینی و یا عربی هرگز جرات تفکر احقاق حقوقی بیش از آنچه که خود اسرائیل تعیین می‌کند را نکنند.
۶) اسرائیل در این جنگ تلا‌ش می‌کند تا با بمباران مراکز استقرار حماس و اماکنی که محل اختفای سلا‌ح‌های این جنبش است و نیز با بمباران خانه رهبران آن، از فرصتی که به زعم اسرائیلی‌ها طلا‌یی است، برای نابودی حماس بهره ببرد. این سیاست اسرائیل در سایه سکوت کشورهای عربی و عدم اقدام عملی آنها، همچنان ادامه می‌یابد.
۷) اسرائیل اگر به دلیل واکنش‌های احتمالی حماس و ارائه برگ‌های برنده این جنبش در برنامه‌های نظامی خود توقفی ایجاد نکند، آنقدر به بمباران‌ها و قتل‌عام در این منطقه ادامه می‌دهد تا شروط خود را در این منطقه به کرسی بنشاند که عبارتند از:
الف) خلع‌سلا‌ح کامل حماس‌
ب) استقرار یک نیروی بین‌المللی در غزه همانند نیروهای بین‌المللی <یونیفل> در جنوب لبنان
ج) عدم پرتاب موشک و حتی گلوله‌ای از نوار غزه به سوی شهرک‌های یهودی‌نشیند: استقرار دولت خودگردان و گرفتن زمام امور توسط عباس در نوار غزه با ضمانت‌های مصری تا قاهره به شکلی مسوولیتی مشخص در نوار غزه به عهده گیرد.
۸) اسرائیل در صدد جبران شکست سنگین خود در جنگ ۳۳ روزه با حزب‌الله لبنان است. با توجه به در پیش بودن انتخابات پارلمانی اسرائیل در بهمن‌ماه آینده، از همین رو همه نمایندگان احزاب اسرائیلی از جمله کادیما (لیونی وزیر خارجه) لیکود (نتانیاهو) و حزب کار (باراک وزیر جنگ) هر چه بیشتر بر نوار غزه می‌کوبند تا جبهه داخلی اسرائیل که همان افکار عمومی است را با خود همراه کنند تا نشان دهند که مقوله امنیت ملی رژیم صهیونیستی و حفظ امنیت شهروندان صهیونیستی را بیش از دیگران سرلوحه خود قرار داده‌اند. از نگاه این احزاب صهیونیستی، قتل بیشتر فلسطینی‌ها به مثابه کسب آرای بیشتر در انتخابات آتی اسرائیل است.
۹) اسرائیل درصدد است تا حکومت باراک اوباما، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، با سیاست‌هایی در خاورمیانه و به‌خصوص فلسطین کارش را آغاز کند که سررشته‌های آن را خود از قبل تعیین کرده باشد. اکنون در سایه سکوت یک‌‌هفته‌ای باراک اوباما در قبال تحولا‌ت نوار غزه، معلوم نیست آیا وی چیزی غیر از آنچه که اسرائیلی‌ها ترسیم کرده‌اند می‌خواهد یا نه؟
۱۰) اسرائیل با سیاست قلع و قمعی که در نوار غزه در پیش گرفته است، در حقیقت یک‌بار دیگر میزان طاقت و صبر خود در برابر فشار جامعه بین‌الملل را آزمایش می‌کند. اکنون که جامعه بین‌الملل که شامل اتحادیه اروپا و شورای امنیت سازمان است، واکنشی آرام از خود نشان داده‌، اسرائیل خود را در برابر آزمون سیاسی جامعه بین‌الملل پیروز می‌بیند.

علی منتظری
کارشناس سیاسی مسائل خاورمیانه و فلسطین ‌

منبع : روزنامه اعتماد ملی