سعدالدین ابوالسعادت ، محمدبن مؤیدبن حسن‌‌بن محمد حمویه حموی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۶۵۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: صوفی و شاعر
وی از مشهورترین مشایخ قرن ششم و هفتم بود که در علوم ظاهر و باطن ، یگانۀ روزگار بود. وی از مریدان نجم‌‌الدین کبری و شیخ شهاب‌‌الدین سهروردی بود و از مشایخ عزیز نسفی. سعدالدین در جوانی مدتی در جبل قاسیون دمشق که در آن‌‌زما از مراکز مهم صوفیان به‌‌شمار می‌‌رفت ، به‌‌سر برد. در آنجا با صدرالدین قونیوی مصاحبت داشت. او مدت بیست و پنج سال در شام و عراق و خوارزم و دیگر بلاد سفرها کرد و سپس به ‌‌موطن خود ، خراسان ، بازگشت و در فصبۀ بحرآباد جوین درگذشت. آثار او عبارت‌‌اند از: "سجنجل‌‌الارواح و نقوش‌‌الالواح"؛ "بحرالمعانی"؛ "سکینهٔ‌‌الصالحین"؛ "قلب‌‌المنقلب"؛ "کشف‌‌المحجوب"؛ "محبوب‌‌المحبین و مطلوب‌‌الواصلین"؛ "سفینهٔ‌‌الابرار فی لجج‌‌الاسرار"؛ محبوب‌‌الاولیاء" و "دیوان" اشعار.

منبع : مطالب ارسالی