واقعیتی پنهان پشت پرده رفاقت

● نگاهی به ورزش ایران در سال ،۸۵ جودو
جودوی ایران در سال ۸۵ روزهای خوبی را پشت سر نگذاشت شاید كسب پنج مدال آسیایی در بازی های آسیایی نقطه قوتی برای جودوكاران محسوب شود، اما نباید فراموش كرد كه جودو كل سال ۸۵ را صرف حضور پرقدرت در این بازی ها كرد، اما سرانجام نتوانست طلایی شود در حالی كه در گمانه زنی های خصوصی كسب یك طلا در دوحه متصور بود هر چند كسب سه مدال هم برای این بازی ها پیش بینی شده بود. به هر تقدیر تمام فعالیت های جودو در ایران تحت تاثیر حضور در دوحه بود و حتی جودو ایران حضور در مسابقات جام جهانی را هم به همین خاطر جدی نگرفت و در مسابقات پاریس شركت نكرد.
● دوحه با یك پیروزی كمرنگ
برای جودو ایران كه در بوسان صاحب یك طلا، یك نقره و برنز شده بود، دست خالی برگشتن از سه فینال دوحه اتفاق خوبی نبود، همان روز اول مسابقات به فینال رسید، اما در لحظه آخر قافیه را باخت. آرش میراسماعیلی و محمود میران هم در فینال شكست خوردند تا ایران در حسرت طلای جودو بازی های آسیایی بماند و این در حالی بود كه كره ای ها با شكستن تابوی ژاپن چهار طلا كسب كردند. تك برنز مسعود حاجی آخوندزاده هم كه در بوسان مرد طلایی ایران بود خودش یك عقبگرد محسوب می شد.
نفراتی مثل چاه خندق، فلاح و قمی هم نتیجه ای نامناسب گرفتند تا جودو در حالی كه از نظر تعداد مدال نسبت به بوسان بهتر عمل كرده بود، اما در رنگ مدال یك باخت كمرنگ كسب كند. آنچه كه بیش از هر چیز در بازی های آسیایی مشهود بود و جودوی ایران را دچار مشكل كرد نحوه آماده سازی تیم بود، به طوری كه تمام جودوكاران ایرانی با گذشت زمان و نزدیك شدن به پایان مسابقات خود دچار كمبود نفس می شدند و در مبارزات آخر خود به خصوص آن هایی كه برای كسب مدال بود از نظر بدنی كم می آوردند، در میان جودوكاران ایرانی تنها كسی كه مبارزه آخر خود پیروز شد مسعود حاجی آخوندزاده بود كه برای كسب مدال برنز توانست حریف را شكست دهد و سایر نفرات ایرانی بلا استثنا آخرین مسابقه خود را باختند.
شكل آماده سازی بدنی و محدودیت در اجرای فنون یكبار دیگر در المپیك آتن هم گریبان ما را گرفته بود و جودوكاران ما یك به یك قافیه را باختند تا از دور مسابقات كنار بروند پس از آن مسابقات به دلیل فشار كادر فنی كمی تعدیل شد، اما باز هم تفكرات سنتی در جودو باقی ماند تا در دوحه هم اثرات خود را نشان دهد و باعث ناكامی جودوكاران كشورمان شود. به هر شكل جودو در دوحه كار خاصی انجام نداد و اگر درخشان عضوی از هیات اجرایی كمیته المپیك نبود قطعاً مسوولان كمیته به جانبداری از او نتایج جودو را مناسب توصیف نمی كردند.
در حالی كه همه در دفاع از جودو پیش بینی كسب سه مدال را مطرح می كردند و این كه حالا چهار مدال به دست آمده است به سادگی از این موضوع می گذشتند كه در پیش بینی ها كسب یك طلا هم دیده شده بود و همه خوب می دانیم كه ۱۰۰۰ نقره اندازه یك طلا ارزش ندارد. جالب این كه همین آقایان كه از جودو دفاع می كردند در جلسات خصوصی كارنامه جودو و خصوصاً كادر فنی آن را ضعیف ارزیابی می كردند.
● جوانان گم شدند
در خلال آماده سازی تیم ملی برای شركت در بازی های آسیایی دوحه تیم جوانان ایران در مسابقات جهانی شركت كرد و یكی، دو مدال هم به دست آورد. از آن تیم ۳-۴ نفر كاندیدای حضور در تیم ملی بودند، اما مربیان روی حضور آن ها مردد بودند. قرار بر این بود كه نفرات نهایی تیم ملی پس از برگزاری مسابقات جوانان معرفی شوند تا در اوزانی كه شك و شبهه وجود داشت نفرات برتر به دوحه اعزام شوند، اما در نهایت لیست اسامی تیم ملی قبل از آن كه مسابقات جوانان به پایان برسد به كمیته برگزاری بازی های آسیایی اعلام شد و این در حالی بود كه جوانان به امید راه یابی به لیست تیم ملی در مسابقات جهانی تلاش فراوانی از خود نشان می دادند. به هر شكل كارنامه جوانان كه با این وضع در مسابقات جهانی شركت كردند چندان هم بد نبود.
● مسابقات جهانی پر
فدراسیون جهانی جودو هر دو سال یكبار مسابقات قهرمانی جهان را برگزار می كند كه در آن مسابقات در هر وزن برگزار می شود، پر افتخارترین جودوكار در این مسابقات آرش میراسماعیلی است كه دو قهرمانی و یك مقام سومی این رقابت ها از سال ۲۰۰۱ تا كنون كسب كرده است، اما فدراسیون جهانی برای آن كه خلأ این سال های فرد را پر كند در سال های زوج مسابقات جام جهانی را برگزار می كند كه با حضور ۱۶ تیم برتر كنفدراسیون های قاره ای و به صورت تیم به تیم برگزار می شود.
تیم ایران به همراه ژاپن و كره برای شركت در مسابقات این دوره در پاریس از سوی كنفدراسیون آسیا معرفی شده بود، اما در آستانه این رقابت ها كه در شهریور ماه برگزار می شد، تیم ایران به علت آسیب دیدگی نفرات اصلی خود كنار كشید، همان نفراتی كه در دوحه شركت كردند و چهار نفرشان هم روی سكو رفتند. این كنار كشیدن كمی مشكوك بود چرا كه اگر تیم اصلی هم آماده نبود حداقل تیم جوانان را كه خود را برای شركت در مسابقات جهانی آماده می كرد را می شد به این رقابت ها اعزام كرد چرا كه اصولاً مسابقات جام جهانی چندان هم معتبر نیست، اما هیچ نماینده ای از ایران در مسابقات شركت نكرد تا این شایعه كه فدراسیون از ترس برخورد با تیم رژیم صهیونیستی به مسابقات نرفته است قوت بگیرد.
● كادر فنی، یاشنه آشیل
علیرضا امینی، مدیر فنی تیم های ملی و حاجی یوسف زاده، سرمربی تیم ملی جودو هستند این دو به تناوب نفرات تیم ملی را در دوحه كوچ می كردند همان اتفاقی كه در آتن رخ داد. آنچه مسلم است علیرضا امینی به عنوان یك مربی زحمت كش تمام داشته های خود را رو كرده است و جودو ایران در سطح ملی خود پر شده از داشته های او و حالا نیازمند یك جهش تازه است. شاید فدراسیون بتواند با ورود یك مربی تواناتر و جدید شوك تازه ای به جودو ملی ایران وارد كند. امینی هم به عنوان یك مرد پر ارزش علاوه بر حضور در كمیته فنی داشته هایش را به جوانان منتقل كند تا مردانی زبده به تیم ملی برسند، هر چه هست آن هایی كه خیلی هم فنی نیستند الان می دانند كادر فنی جودو به روحی تازه نیاز دارد، اما اصرار درخشان بر امینی كمی تامل برانگیز است.
● مردان ملی پوش و قدیمی
بزرگ ترین ایرادی كه به فدراسیون جودو وارد است عدم پشتوانه سازی در این رشته است. اگر در رشته های پایه یا رشته های دیگر بحث عدم جذابیت یا عدم امكانات و... مطرح است خوشبختانه در رشته های رزمی هرگز با این مشكل روبه رو نیستیم. همه چیز برای حضور گسترده فراهم است، اما تیم ملی هنوز باید به داشته های چند ساله اش اكتفا كند. حتماً جالب است بدانید میران چهارمین بازی های آسیایی اش را تجربه كرد و در دوحه پنجمین مدالش را گرفت. یا آرش میراسماعیلی به رغم مصدومیت های متعدد هنوز مجبور است برای تیم ملی مسابقه بدهد.
● فدراسیون با ثبات مدیریت
محمد درخشان، جزو پرثبات ترین مدیران ورزشی ایران در سطح فدراسیون های ورزشی است. درخشان كه حالا در سازمان هم مسوولیت ندارد تمام وقت خود را صرف جودو كرده است، البته غیر از زمان هایی كه برای زندگی عادی و كسب و كارش برای امرار معاش می گذراند، حالا فدراسیون جودو تلاش می كند تا برای المپیك ۲۰۰۸ سهمیه كسب كند. كسب سهمیه برای المپیك نیازمند شركت در مسابقات متعدد و به دست آوردن امتیازهای فراوان است كه تاكنون فدراسیون در دو دوره این مسابقات كه در كره و گرجستان برگزار شد شركت كرده است.

حمیدرضا افتخاری

منبع : روزنامه جوان