انفجار ستارگان

ابر نواختر های دور دست نشانه هایی از تاریخ عالم را موجب می شوند.
تئوری گرانشی انیشتین به ما می گوید كه انبساط عالم به آرامی رو به كاهش است. اما دلیل چیست؟ متاسفانه ما نمی توانیم برای سالها منتظر بمانیم و دوباره نگاه كنیم. تغییر به شكل نامحسوسی بیش از زندگی یك فرد می باشد. اما یك روش جدید هیجان انگیز توسعه یافته است و موجب نتایجی عجیب شده كه نظریات ما را درباره’ جهان بالا و پایین می كند!
راز در استفاده از یك تلسكوپ بمثابه یك ماشین زمان است. ما آینده نزدیك را نظاره می كنیم؛گذشته را می بینیم؛ زیرا كه فواصل در فضا بسیار عظیم هستند,به طوریكه می تواند میلیون ها سال برای رسیدن نور به ما طول بكشد.ما عالم را آنطور كه بوده می بینیم نه آنطور كه هست.
اختر شنا سان توانایی رصد انفجار ستارگانی كه ابر نو اختر نامیده می شوند را در كهكشانهای دور داشته اند. بوسیله’ اندازه گیری رنگ این ابر نو اختر ها ما می توانیم یگوییم آنها با چه سرعتی از ما دور می شوند. و بوسیله’ اندازه گیری روشنایی آنها می توانیم بگوییم كه چقدر از ما دور هستند.بوسیله’ رصد ابر نو اختر ها در فواصل گوناگون و همینطور زمانهای گوناگون در گذشته, اخترشناسان می توا نند یك مدرك شناسایی از اینكه عالم با چه سرعتی در زمانهای دور منبسط می شده بسازند.بدور از منظره عادی كه عالم به تدریج سرعتش كم می شود, نتایج دو گروه از دانشمندان به نظر می رسد كه انبساط در حال افزایش را نشان می دهد. اما چرا؟
یك توضیح این ا ست كه فضا خود ممكن است دارای یك شكل از انرژی باشد. نظریه’ گرانشی انیشتین نشان داد كه اگر فضا خودش دارای انرژی باشد, بایستی انبساط عالم با سرعت بالا باشد. اما هیچكس
نمی داند این شكل جدید رمز آلود انرژی چیست؟
نتایج ابر نو اختر هنوز بحث انگیز هستند. زیرا آنها توضیح دیگری برای اینكه چرا ابرنو اختر ها بیش از حد دور به نظر می رسند هستند.
برای مثال بین كهكشانها می توانست خاك باشد كه نور این ابر نو اختر ها را كاهش میدهد. اما اگر نتایج درست باشند, یك چالش مهم در درك ما از عالم ارائه خواهد كرد.

منبع : باشگاه الکترونیکی نجوم