فجر بی خورشید!

چهارده قرن «حکومت حق» مظلومترین واژه بود و «حق» از حق حکومت محروم! و «ولایت عدل» به آرمانی رویایی می ماند.
طعم عدالت علی(ع) در گرمای نیمروز کوفه در کاممان بود. در شبی به درازای هزار و چهارصد سال، خواب حکومت علوی می دیدیم و این رویای شیرین با فجر «انقلاب اسلامی» تعبیر شد.
ده سال خطبه های جهادیه او را در صفین ها، جمل ها و نهروان های انقلابمان دستمایه شور و حماسه می ساختیم و «علی» را ایستاده در وجود «رهبر» و «رهبر» را نشسته بر سفره «علی» می دیدیم. تعقیب هر نمازمان بیعت و پیمان بر وفا و شهادت بود و محرابهای خونین را در تداوم خط نخستین شهید محراب بوسه می زدیم.
و... خواهران و مادرانمان در حمایت از امام(ره)، زهرا گونه هر رنجی را به جان می خریدند. امید داشتیم سلسله انتظارمان به آن «منتَظر موعود» برسد و بیعت ما به سر حلقه ولایت وصل شود.
ولی... تقدیر خداوند چیزی جز این بود. جوانه های «خدایا خدایا» بر ساقه دلمان خشکید و ما داغدار رحلت «خورشید» شدیم و فجر خونین و پیروزمان با یاد آن سرو خفته در خاک غم آگین شد.
امروز اما خانه ما از درون ابری و از بیرون آفتابی است. گرچه آهنگ پیروزی انقلاب گوش جانمان را می نوازد و زخمه بر تار وجودمان می زند، ولی طعم اندوه رحلت آن رهبر دهه فجر را به غم می آمیزد.
اینک گرچه باغبان این بوستان به مهمانی شهیدان رفته و فیض حضور آن سالار سوخته جان را نداریم، اما بذرهای آزادی و ایمانی که او در مزرعه دلها کاشته، با الهام از نام و کلامش می شکفد و نهال عزت و استقلال را به ثمر می نشاند.
قامت تناور انقلابمان به برکت رهنمودهای اوست که در هم نمی شکند. اینک هر مست شراب شهود و شهادت، جرعه ای از سبوی آن پیر نوشیده و هر چه شکوفایی ایمان و اسلام است، چشمه ای است که از کوثر نهضت او جوشیده است.
فجر فرخنده انقلاب پایدار خواهد ماند و همواره روشنتر خواهد تابید، هرچند کوردلان و خفاشان و خناسان نخواهند و نپسندند. فجر بی خورشیدمان باز هم تابان است و جلوه آن «مهر فروزان» در سیمای این «ماه درخشان» پیداست.
امروز، امت باز مانده آن رسول رأفت و عزت در مدینه ایمان و غدیر ایران با «علی گونه ای» از سلاله زهرا(س) بیعت کرده و بر این میثاق پایدار و استوار است.
فجر بی خورشیدمان بر محور فروغ ماهی که از آن آفتاب نور می گیرد رسالت مضاعفی را بر دوشمان می گذارد. شهیدان «تداوم راه» را انتظار دارند و اسیران آزاده با استقامت خویش، ما را به «راست قامتی» فرا می خوانند.
اکنون وصیت نامه حضرت امام(ره) پیش روی ماست. درود بر روح خدایی امام که نامه ها و پیامهایش اسلام ناب محمدی(ص) را بر تارک تاریخ معاصر درخشان کرد و ابهت و هیمنه شرق و غرب را در هم شکست.
امروز صدای شکستن استخوانهای پوسیده نظامهای ماتریالیستی شرقی و غربی مدام به گوش می رسد و این قدرت «فتوا» و مشت «ولایت فقیه» است که بر دهان یاوه گوی آنان می خورد.
امروز برش ذوالفقار بر گردن متجاوزان و ستمگران نشسته است. و... فجر ما همچنان تابان است. حیات مجدد اسلام در این قرن مدیون امام(ره) است. و فردا جهان از آن اسلام و اسلام تکیه گاه و پناه انسان و فجر بی خورشید ما باز هم درخشان.

علی امامی

منبع : سایت تابناک