سه شنبه, ۱ خرداد, ۱۴۰۳ / 21 May, 2024
مجله ویستا
تولد و کودکی پیامبر
بیش از هزار و چهار صد سال پیش در روز ۱۷ ربیع الاول ( برابر ۲۵ آوریل ۵۷۰میلادی ) كودكی در شهر مكه چشم به جهان گشود. پدرش عبد الله در بازگشت از شام در شهر یثرب ( مدینه ) چشم از جهان فروبست و به دیدار كودكش ( محمد ) نایل نشد. زن عبد الله، مادر " محمد " آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود. برابر رسم خانوادههای بزرگ مكه " آمنه " پسر عزیزش ، محمد را به دایهای به نام حلیمه سپرد تا در بیابان گسترده و پاك و دور از آلودگیهای شهر پرورش
یابد . " حلیمه " زن پاك سرشت مهربان به این كودك نازنین كه قدمش در آن قبیله مایه خیر و بركت و افزونی شده بود ، دلبستگی زیادی پیدا كرده بود و لحظهای از پرستاری او غفلت نمیكرد. كسی نمیدانست این كودك یتیم كه دایههای دیگر از گرفتنش پرهیز داشتند ، روزی و روزگاری پیامبر رحمت خواهد شد و نام بلندش تا پایان روزگار با عظمت و بزرگی بر زبان میلیونها نفر مسلمان جهان و بر مأذنهها با صدای بلند برده خواهد شد ، و مایه افتخار جهان و جهانیان خواهد بود . " حلیمه " بر اثر علاقه و اصرار مادرش ، آمنه ، محمد را كه به سن پنج سالگی رسیده بود به مكه باز گردانید . دو سال بعد كه " آمنه " برای دیدار پدر و مادر و آرامگاه شوهرشعبد الله به مدینه رفت ، فرزند دلبندش را نیز همراه برد . پس از یك ماه ، آمنه با كودكش به مكه برگشت ، اما دربین راه ، در محلی بنام " ابواء " جان به جان آفرین تسلیم كرد ، و محمددر سنششسالگی از پدر و مادر هر دو یتیم شد و رنج یتیمی در روح و جان لطیفش دو چندان اثر كرد .
سپس زنی به نام امایمن این كودك یتیم، این نوگل پژمرده باغ زندگی را همراه خود به مكه برد . این خواست خدا بود كه این كودك در آغاز زندگی از پدر و مادر جدا شود ، تا رنجهای تلخ و جانكاه زندگی را در سرآغاز زندگانی بچشد و در بوته آزمایش قرار گیرد ، تا در آینده ، رنجهای انسانیت را به واقع لمس كند و حال محرومان را نیك دریابد .
از آن زمان در دامان پدر بزرگش " عبد المطلب " پرورش یافت . " عبد المطلب " نسبت به نوه والاتبار و بزرگ منش خود كه آثار بزرگی در پیشانی بناكش ظاهر بود ، مهربانی عمیقی نشان میداد . دو سال بعد بر اثر درگذشت عبد المطلب ، " محمد " از سرپرستی پدر بزرگ نیز محروم شد . نگرانی " عبد المطلب " در واپسین دم زندگی بخاطر فرزند زاده عزیزش محمد بود . به ناچار " محمد " در سن هشت سالگی به خانه عموی خویش ( ابو طالب ) رفت و تحت سرپرستی عمش قرار گرفت. " ابوطالب " پدر " علی " بود . ابو طالب تا آخرین لحظههای عمرش ، یعنی تا چهل و چند سال با نهایت لطف و مهربانی ، از برادرزاده عزیزش پرستاری و حمایت كرد . حتی در سخت ترین و ناگوارترین پیشامدها كه همه اشراف قریش و گردنكشان سیه دل ، برای نابودی " محمد " دست در دست یكدیگر نهاده بودند ، جان خود را برای حمایت برادر زادهاش سپر بلا كرد و از هیچ چیز نهراسید و ملامت ملامتگران را ناشنیده گرفت .
منبع : سایت اهل بیت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیسی ایران سقوط بالگرد بالگرد شهادت حسین امیرعبداللهیان دولت سیزدهم
تهران هواشناسی پلیس هلال احمر سردار رادان امتحانات نهایی سیل قوه قضاییه آموزش و پرورش مشهد سیل مشهد بارش باران
یارانه یارانه نقدی قیمت دلار بورس قیمت خودرو خودرو دلار بازار خودرو قیمت طلا حقوق بازنشستگان بازنشستگان ایران خودرو
تلویزیون شهید رئیسی هنرمندان سینما سینمای ایران شعر لیلا حاتمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سریال زری خوشکام نمایشگاه کتاب علی حاتمی
قرآن تجهیزات پزشکی
امیرعبداللهیان رژیم صهیونیستی ترکیه روسیه ولادیمیر پوتین آمریکا غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه حماس چین
فوتبال پرسپولیس استقلال رییس جمهور لیگ برتر لیگ برتر ایران لیگ برتر انگلیس فدراسیون فوتبال باشگاه پرسپولیس تراکتور بازی بارسلونا
هوش مصنوعی سامسونگ تبلیغات اپل موبایل اینترنت هواپیما نمایشگاه ایران هلث
رژیم غذایی سرطان استرس آلزایمر سازمان غذا و دارو کاهش وزن پزشک مغز انسان