راه پرنور زندگی

دستان هر انسانی آنقدر توانمند هستند که روشنی بخش راه شوند. می شود با سرانگشتان مان راه زندگی را پرنور ساخت و چنان زندگی کرد که از بودن خود احساس رضایت کنیم.
اگر بتوانیم در مسیر زندگی از آغاز، راه درستی را پیش ببریم، اگر بتوانیم آنچه را که باید بیاموزیم و اگر بتوانیم چنان زیبا زندگی کنیم که الفبای انسانیت قاموس وجودمان را مزین کند، آن وقت این توانایی در ما به ظهور می رسد که می توانیم در سختی ها و دشواری ها به دیگران کمک کنیم.
انسان ها در تنگناها و تاریکی های راه برای گم نشدن، ناگزیر هستند به گونه ای قدم بردارند که راه را گم نکنند، برای همین از گرمای حضور و راهنمایی بی نیاز نیستند و چه خوب است که بتوان به گونه ای زیست که حضور وجودمان گرما بخش زندگی دیگران شود.

فاطمه فیضی

منبع : روزنامه ایران