دوشنبه, ۱۴ آبان, ۱۴۰۳ / 4 November, 2024
مجله ویستا

آزمون شخصیت


آزمون شخصیت
آزمون شخصیت در اغلب شرکت هایی که منصفانه قصد استخدام افراد شایسته و البته متناسب با نیازهای شغل را دارند، همواره دغدغه‌هایی پیرامون تناسب شاغل و شغل وجود دارد. در طول عمر دانش مدیریت، پژوهشگران و بویژه روان‌شناسان صنعتی، تلاش کرده اند با ابداع آزمون های مختلف، به سازمان ها در انتخاب گزینه‌های بهتر کمک کنند. به نظر شما آیا این گروه از پژوهشگران و مشاوران موفق بوده اند؟
تا جایی که می دانم در سازمان های برتر، دوران انجام تست هوش و امثال آن دیگر به سر آمده است و عمدتاً رویکردهای مبتنی بر شایستگی جایگزین شده اند. با این وجود هنوز هم روان شناسان صنعتی بر این باورند که با انجام آزمون های شخصیت، می توان به ابعاد ناشناخته‌ی داوطلب استخدام پی برد و شانس انتخاب بهتری برای سازمان فراهم کرد.
در جایی می خواندم که شرکت «آی بی ام» در مرام‌نامه‌ی اخلاقی خود، ورود به عرصه‌ی آزمون های شخصیتی را جزو حریم خصوصی آدم ها می داند و تعهد می کند حتی الامکان وارد آن نشود. با این حال آنچه مسلم است تا ظهور و اثبات روش های پایا، بازار تست شخصیت همچنان رونق خواهد داشت.
در سالیان اخیر، از میان الگوهای ارزیابی شخصیت، اتفاق نظر قابل توجهی روی پرسشنامه ای پدیدار شده است که در اوایل دهه‌ی نود توسط مک کری و کوستا طراحی شد. مدل آنها استاندارد شده و پنج عامل یا حیطه اصلی شامل روان نژندی، برون‌گرایی، انعطاف پذیری، دلپذیر بودن و مسئولیت پذیری را مدنظر قرار می‌دهد. شش رویه نیز برای هر یک از عوامل تهیه شده است. نام این الگو، پرسشنامه‌ی شخصیتی «نئو» است. به عنوان مثال سه گویه‌ی نخست این پرسشنامه که باید در طیف «کاملاً موافق» تا «کاملاً مخالف» به آن پاسخ داد، عبارتند از: من آدم نگرانی نیستم، من بیشتر افرادی را که می شناسم واقعاً دوست دارم، و من قدرت تخیل و تصویر خیلی زنده وفعالی دارم.
نکته‌ی جالب، گستره‌ی این تست است که سطوح مختلف جامعه را دربر می گیرد. از معتادان و بزهکاران گرفته تا موضوعات زناشویی و افرادی که در آستانه‌ی ازدواج هستند! و البته داوطلبان گرامی استخدام! آزمون نئو در درک سبک های احساسی، روابط بین فردی، تجربی و انگیزشی انسان کاربرد دارد.


http://hr.blogfa.com/۸۷۰۱.aspx
منبع : مطالب ارسال شده