پیروی از سلیقه تماشاگر برندان فریزر

یکی از نقاط قوت «مقبره امپراطور اژدها» فاصله گرفتن آن از دو قسمت قبلی و تکیه بر داستان و روایت و حتی شخصیت‌های جدید است. خوشبختانه روسای استودیو قانع شدند که برای کسب موفقیت و کیفیت بهتر باید اشتباهات دو فیلم قبلی حذف شوند و در عوض عناصر جدیدی به کار گرفته شوند. به همین دلیل دست راب کوهن را کاملا باز گذاشتند تا هر تغییری لازم می‌داند اعمال کند و بی‌توجه به دو فیلم قبلی داستان مورد نظر خودش را به تصویر بکشد. چنین اتفاقی کمتر در فیلم‌های دنباله‌ای روی می‌دهد و تصور می‌کنم «مقبره امپراطور اژدها» از این نظر یک برگ برنده نسبت به فیلم‌های مشابه‌اش دارد. رابطه پویای میان پدر و پسر یکی از همین عناصر جدید است که جذابیت مضاعفی به فیلم می‌بخشد و باعث می‌شود شخصیت‌ها از ظاهر قبلی خود فاصله بگیرند و سیر و سلوک روحی و روانی منحصر به فردی را تجربه کنند. طبیعتا این تجربه منحصر به فرد تماشاگران را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد و آنهایی را که از روابط و داستان‌های کلیشه‌ای خسته شده‌اند به وجد می‌آورد. البته استفاده از ماریو بلو به جای ریچل وایز هم در خلق این فضای جدید بی‌تاثیر نیست.
● ماریا بلو
از بچگی عاشق نقش‌های اکشن بودم و همیشه دوست داشتم روزی در یکی از این نقش‌ها بازی کنم. خوشحالم که بالاخره به آرزویم و رسیدم و توانستم در ۴۰سالگی که معمولا سن افول بازیگران زن است یک نقش اکشن را بر عهده بگیرم. بیشتر بازیگران زن نمی‌توانند با سن بالای خود کنار بیایند و به همین دلیل بعد از چند سال که در نقش‌های جوان بازی می‌کنند از سوی تماشاگران طرد می‌شوند. شخصا هیچ مشکلی از این جهت ندارم و معتقدم اگر بازیگر در نقش‌هایی که متناسب با سنش است بازی کند بیش از نصف راه را رفته است. خیلی از همکارانم وقتی شنیدند می‌خواهم در قسمت سوم مومیایی نقش مادر یک پسر ۲۰ ساله را بازی کنم سعی کردند با توصیه‌های خود منصرفم کنند. من اما در عوض به سراغ منابع تحقیقی رفتم تا بتوانم به خوبی نقش یک مادر دلسوز را بازی کنم. رابطه زن و شوهر در این فیلم با کمی بحران همراه است و فکر می‌کنم همین عامل می‌تواند تماشاگران جدیدی برای فیلم دست و پا کند. ازدواج اِولین و ریک بعد از سال‌ها دچار ملال و بطالت شده است و هر دوی آنها درست مانند زوج‌های امرزی دنبال راهی می‌گردند تا مشکلات‌شان را به بهترین نحو ممکن حل و فصل کنند.
● جت لی
مردم اغلب تصور می‌کنند بازی در نقش‌های منفی کار سختی است و بازیگر به راحتی نمی‌تواند از پس اجرای آن بربیاید. اما به اعتقاد من این نقش‌های مثبت هستند که بازیگر را به چالش می‌کشند و از او می‌خواهند با تمام قدرت هنرنمایی کند. هنگام بازی در نقش مثبت دائما باید حواس‌تان جمع باشد تا مبادا کار بدی انجام دهید چون تماشاگران ممکن است به اشتباه بیفتند. در عوض وقتی نقش‌تان در فیلم منفی است می‌توانید هر کاری دلتان می‌خواهد انجام دهید و به هیچ مصلحت و ملاحظه‌ای هم تن ندهید. با این حال تماشاگران شرقی و غربی درک متفاوتی از نقش‌های منفی و مثبت دارند و به یک چشم به آنها نگاه نمی‌کنند. مثلا تماشاگران آمریکایی می‌توانند بازیگر را در هر نقشی بپذیرند و با سر و شکل جدیدش کنار بیایند اما تماشاگران چینی بازیگر را فقط در قالب نقش‌ منفی یا مثبت می‌پذیرند و ممکن است هرگز نتوانند با شخصیت من در این فیلم کنار بیایند. چون من غالبا نقش‌های مثبت بازی کرده‌ام و در این فیلم ایفاگر نقش یک مومیایی شرور هستم. البته به احتمال زیاد اکران این فیلم در یک هفته مانده به شروع المپیک هم قطعا بر فروش فیلم در چین تاثیر می‌گذارد چون این روزها مردم سرگرم المپیک‌ هستند و سینما برای‌شان اهمیتی ندارد.
● میشل یوه
وقتی باخبر شدم راب کوهن قرار است قسمت سوم مومیایی را کارگردانی کند خیلی خوشحال شدم همه می‌دانند تنها تفاوت راب با چینی‌ها این است که چشم‌هایش بادامی نیستند. هیچ‌کس به اندازه راب برای کارگردانی این فیلم مناسب نبود چون او یک بودیست است و به فرهنگ چینی عشق می‌ورزد. مطمئنا عشق و علاقه وی به لوکیشن فیلم به تماشاگران هم منتقل می‌شود و تصویر چینی‌ها را در ذهن آنها ترمیم می‌کند. در سال‌های اخیر فیلم‌های هالیوودی رابطه خوبی با چینی‌ها نداشته‌اند و به شکل کلیشه‌ای آنها را به تصویر کشیده‌اند. اما این فیلم با همه آنها تفاوت دارد و می‌توان تماشاگران غربی به خصوص نوجوان را با آداب و رسوم سنتی چینی آشنا کند. تهیه‌کنندگان می‌توانستند کار خود را راحت کنند و به جای اینکه مصائب فیلمبرداری در چین را به جان بخرند گروه را به یکی از شهر‌های کوچک و مناطق بیابانی آمریکا یا آسیا بفرستند اما به جای این کار آگاهانه به تمام لوکیشن‌هایی که در فیلمنامه وجود داشته است وفادار مانده‌اند و تمامی صحنه‌ها را در مکان‌های واقعی با پس‌زمینه تاریخی فیلمبرداری کرده‌اند. جلوه ویژه و هنرهای رزمی زیادی هم که در فیلم استفاده شده است همه در راستای رسیدن به تصاویری نوشته شده در فیلمنامه بوده است.
● لوک فورد
بعضی بازیگر‌ها توانایی‌ بالایی در برابر پرده سبز دارند و می‌توانند در برابر آن کاملا طبیعی عکس‌العمل نشان دهند. برندان فریزر قطعا یکی از این بازیگران است چون بارها بازی کردن در برابر پرده سبز را تجربه کرده است و یکی از متخصصان بازیگری در مقابل پرده سبز به شمار می‌رود. برندان با تکیه توانایی‌های چشمگیرش نقش یک پدر میانسال را هم خیلی خوب بازی کرد و وقتی در پشت صحنه حضور داشت از کمک به همه از جمله من که بازیگر تازه کاری هستم چشمپوشی نمی‌کرد. به نظرم هر فیلمی به یکی از این بازیگران حرفه‌ای نیاز دارد تا حواس‌ا‌ش به همه چیز باشد و نگذارند کسی دست از پا خطا کند.
● جان هانا
در پروژه‌های بزرگ و پرهزینه‌های مانند «مومیایی» هیچکس نمی‌تواند تک ‌روی کند و همه باید با تبعیت از یک مرام اشتراکی در جهت بهبود کیفیت فیلم گام‌بردارند. شاید در فیلم‌های مستقل و کم هزینه بازیگر بتواند کمی خودخواه باشد و به همبازی‌هایش توجه نکند اما در فیلم‌های بزرگ اگر کسی بخواهد ساز مخالف بزند پول و سرمایه زیادی را هدر می‌دهد و کارگردان و تهیه‌کننده هرگز نباید بگذارند بازیگر سرخود عمل کند و نگران ویژگی‌های ظاهری خود باشد. کیفیت فیلم در این قبیل پروژه‌ها از همه چیز مهم‌تر است و به نظرم حتی کارگردان هم باید به جای توجه به سلیقه خود به همان راهی برود که تماشاگران و هواداران فیلم دوست دارند. این خاصیت فیلم‌های محبوب و مشهور است و به همین دلیل هر کسی از عهده آن برنمی‌آید.

منبع : روزنامه کارگزاران