از مشاور خود بپرسید...

من همیشه بمادرم می گویم باید به زندگی خوش بین تر باشد و مثبت فکر کند. مادرم معتقد است که آدم خوش بین یعنی بی خیال.
ولی من در زندگی شخصی ام تجربه کرده ام که با مثبت فکر کردن بسیاری از مشکلاتم ساده تر و زودتر حل شده است. سئوال من از شما اینست که آیا خوش بینی یعنی بی خیالی و چرا اصولاً بعضی ها مثبت فکر می کنند، بعضی ها منفی؟
این سئوال بسیار جالب و مهمی است. برای پاسخ باین سئوال شاید ابتدا بد نباشد که بی خیالی را کمی تعریف کنیم. معمولاً فرد بی خیال کسی است که احساس مسئولیت کمتر می کند و یا مسؤلیت های زندگی را جدی نمی گیرد. فرد بی خیال می تواند همچنین یک شخص بی تجربه و یا نابالغ باشد. یا کسی که تنها فکر منافع شخصی خویش بوده و به نیازهای دیگران توجهی ندارد. در حالیکه خوش بینی و بدبینی متفاوت از بی خیالی است.
● عوامل خوش بینی و بدبینی
شاید این یک واقعیت است که برخی از افراد خوش بین و برخی دیگر بدبین بدنیا می آیند. باین معنی که خلق و خو و رفتار و عکس العمل و طرز فکر انسانها تا حدی ژنتیک است. برای مثال می بینیم نوزادی از ابتدای تولد باصطلاح خوش اخلاق، صبور و آرام است و نوزاد دیگری کم حوصله، حساس تر و باصطلاح بد خو است. شکی نیست که علاوه بر عوامل ژنتیک، روحیه، افکار و احساسات مادر در چگونگی رشد جنین بسیار تأثیر دارد.
حتا نوع غذاهایی که استفاده میشود، داروهای گوناگون، سیگار، مشروبات الکی و مواد مخدر همه از عوامل تعیین کننده هستند. محیطی که مادر در دوران حاملگی در آن زندگی میکند تأثیر مهمی در نوزاد خواهد داشت. آیا این محیط آرام، دوستانه، توأم با مهر و محبت و پشتیبانی اطرافیان و نزدیکان است و یا محیطی پر از بحران، نگرانی آفریننده و احتمالاً همراه با خشونت است. آنچه که بر مادر در دروان حاملگی می گذرد، چه خوب و چه بد تأثیر مستقیم در جنین دارد. فقر و بیماری از عوامل مهم دیگر است. به اینگونه می بینیم حتا پیش از تولد نوزاد، آنچه که بر مادر میگذرد و محیط زیست مادر در ساختن خلق و خو، افکار و جسم و روح نوزاد بسیار مؤثر است.
● از تولد تا پنج سالگی
پس از دوران حاملگی، محیط زیست و شرایط رشد و نمو انسان ها، عامل بسیار مهم دیگر است. تمام روانشناسان و متخصصین رشد کودک بر این عقیده اند که سالهای اولیه زندگی، بویژه پنج سال اول، تأثیرات بسیار مهم و پایه ای در ساختار ذهن، افکار و رفتار انسان دارد. در سه ماه اول زندگی ارتباط و همبستگی ویژه ای بین مادر و نوزاد بوجود می آید که بتدریج مهمتر و محکمتر میشود. گفته میشود انسان تنها حیوانی است که نوزادش بدون توجه و رسیدگی از بین خواهد رفت. نوزاد حیوانات دیگر شانس زنده ماندن بدون مادر را دارند، ولی نوزاد انسا ن صد در صد وابسته به مادر و یا کسی است که از او در تمام لحظات شبانه روز نگهداری می کند.
باین گونه، محیط زیست نوزاد، اهمیت زیادی پیدا می کند.
اینکه نیازهای جسمی و روحی نوزاد بطور کامل برآورده شود یا نه و یا مادر و اطرافیان، توانائی رسیدگی به نوزاد را داشته باشند، در خلق و خو و طرز فکر کودک مؤثر است. بی دلیل نیست که می بینیم کودکان یتیم که در پرورشگاه بزرگ می شوند و یا کسانیکه در کودکی پدر یا مادر خود را از دست میدهند، در زندگی با مشکلات روحی و روانی بسیاری روبرو هستند. تغذیه جسم و روح نوزاد و رفتار اطرافیان با یکدیگر همه در طرز فکر و ساختار احساسی و دید نسبت بزندگی مؤثر است.
در دوران پنج سال اول زندگی نه تنها جسم و روح و روان شکل گرفته و کاملتر میشود، بلکه مغز انسان کاملتر شده و سلول های مغزی بتدریج بوجود آمده و رشد می کننند. باین گونه ارتباط مستقیم بین رشد مغزی انسان طرز فکر و محیط زیست نیز وجود دارد. سلامت روحی و جسمی مادر و اطرافیان در سلامت کودک بسیار مؤثر است. باین ترتیب می بینیم مثبت یا منفی فکر کردن تصادفی نیست و یک پروسه بسیار پیچیده و طولانی است که از زمان بسته شدن نطفه در رحم مادر شروع میشود.
● آیا مثبت فکر کردن، به حل مشکلات کمک می کند؟
بخش دیگری ازسئوال این خواننده ی عزیز این است که گفته بودند با مثبت فکر کردن مشکلات خویش را بهتر حل میکنند. بدون شک این یک واقعیت است که افراد خوش بین از زندگی لذت بیشتری میبرند، مشکلات را ساده تر میگیرند و مسائل زندگی را بهتر و سریع تر حل میکنند. علم پزشکی امروز باین واقعیت پی برده است که ریشه و پایه اولیه ی بیماریها، استرس است و استرس و نگرانی در افرادی که باصطلاح بدبین هستند و یا منفی فکر میکنند بمراتب زیادتر است. آدم های بدبین معمولا حساس تر، غصه خور، نگران و گاه افسرده و غمگین تر از افراد خوش بین هستند.
وقتی که انسان دچار بدبینی است، زندگی بنظر تیره و تار آمده و کوچکترین مشکلی می تواند به ناامیدی بیانجامد. نگرانی و دلهره از تأثیرات منفی فکر کردن است. در عین حال فراموش نکنیم علاوه بر شرایط قبل از تولد و بعد از تولد، بدبینی و منفی فکر کردن بتدریج بیک عادت تبدیل میشود و مانند هر عادت دیگری قابل تغییر است. مثبت فکر کردن و خوش بین بودن انرژی جسمی و روحی انسان را زیاد کرده و این انرژی به اطرافیان نیز میتواند نیروی بیشتری بدهد.

زندگی در تابش نور خوش بینی زیباتر است، تادر زیر غبار تیره اندیشی.

منبع : پیام آشنا