ماجراهای بارون مونچهازن - The Adventures Of Baron Munchausen

سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : انگلستان‌ و آلمان‌غربی
محصول : توماس شولی
کارگردان : تری گیلیام
فیلمنامه‌نویس : چارلز مکیون و گیلیام، برمبنای داستان‌هائی نوشته رودولف اریک راسپ.
فیلمبردار : جوزپه روتونو
آهنگساز(موسیقی متن) : مایکل کیمن.
هنرپیشگان : جان نویل، سارا پالی، اریک آیدل، مکیون، وینستن دنیس، جک پرویس، والنتینا کورتز، اوما تورمن، آلیور رید، جاناتان پرایس، بیل پاترسن، پیتر جفری، آلیس استدمن، ری کوپر و دان هندرسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۶ دقیقه.


اواخر قرن هجدهم. در شهری جنگ‌زده، گروه تآتری «هنری سالت» (پاترسن) مشغول اجرای ماجراهای «بارون مونچهازن» است. ناگهان سر و کله آدم عجیبی (نویل) پیدا می‌شود که ادعا می‌کند «مونچهازن» واقعی است. اهالی شهر به او کمک می‌کنند تا گروه چهار نفره‌اش را بیابد و مانع از حمله نهائی ترک‌ها شود. اعضای گروه عبارتن از: «برتولت» (آیدل)، سریع‌ترین مرد جهان؛ «آدولفوس» (مکیون)، مردی با قدرت بینائی فوق عادی؛ «گوستاووس» (پرویس)، مردی که می‌تواند توفان راه بیندازد و «آلبرشت» (دنیس)، قوی‌ترین مرد جهان. «مونچهازن» و «سالی» (پالی)، دختر «سالت»، با بالن به ماه می‌روند، در آنجا اسیر می‌شوند و در زندان، «برتولت» را می‌یابند. بعدتر نجات پیدا می‌کنند و هر سه به زمین برمی‌گردند. پس از فرود در کوه اِتنا، «ولکان» (رید) و «آلبرشت» با چای از آنان پذیرائی می‌کنند. «مونچهازن» دل‌باخته «ونوس» (تورمن)، همسر «ولکان»، می‌شود. و «ولکان» نیز «مونچهازن» دل‌باخته «ونوس» (تورمن)، همسر «ولکان»، می‌شود. و «ولکان» نیز (مونچهازن) و دوستانش را داخل گردابی می‌اندازد. عاقبت آنان سر از داخل شکم یک هیولای دریائی غول‌پیکر درمی‌آورند و «آدولفوس» و «گوستاووس» را می‌بینند که ظاهراً قدرت‌های خاص خود را از دست داده‌اند. حالا «سالی» پنج مرد را متقاعد می‌کند که به شهر برگردند و در مقابل ترک‌ها از آن دفاع کنند...
* در حکایت اصلی «مونچهازن»، روند داستان‌گوئی با هجویه و نمایش توأم است، ولی فیلم حتی در ایجاد پیوند بین اجزای داستان مشکل دارد. در اینجا هم گیلیام به شیوه برزیل (ساخته خودش، 1985) مالیخولیای سیاسی را با کمدی در هم می‌آمیزد، در حالی که عناصر کار پراکنده و فاقد جذابیت لازم می‌نمایند. عدم ارتباط بین سیاست و شوخی‌های فیلم تأثیر مخربی بر ضرباهنگ آن گذاشته است. طنز اثر و «ادا»های ملال‌آورر از دیگر نقطه‌های ضعف فیلم به‌شمار می‌آید. در این بین حضور کوتاه ولی احساس برانگیز چند بازیگر انگلیسی (از جمله رید) طراوتی به کار می‌بخشد. ماجراهای «بارون مونچهازن» قبل‌تر نیز یک بار در 1943 و بار دیگر در 1961 به کارگردانی کارل‌زِمان بر پرده سینما آمده بود.