حملات تشنجی به دنبال سکته های مغزی در بیماران بستری در بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل سال های ۸۳-۱۳۸۱

● سابقه و هدف:
سکته های مغزی یکی از مهم ترین علل تشنج در سنین بالا می باشند به طوری که حدود ۱۰% از بیماران سکته مغزی دچار حملات تشنجی می شوند، این مطالعه جهت ارزیابی میزان و خصوصیات بالینی حملات تشنجی بدنبال سکته های مغزی انجام شد.
● مواد و روش ها:
انواع مختلف حملات تشنجی و زمان وقوع آنها بدنبال بروز سکته های مغزی در ۲۵۰ بیمار بستری در بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل به صورت آینده نگر و از نوع توصیفی– تحلیلی و در طی یک دوره زمانی دو ساله (۸۳-۱۳۸۱) انجام شد.
● یافته ها:
در طی این دوره ۲ ساله، ۴۲ بیمار (۱۷.۲۴%) دچار تشنج شده بودند که در ۳۶ نفر (۱۴.۸۱%) حملات در طی سال اول و در ۶ نفر (۲.۴۷%) در سال دوم بروز نمود. در ۱۶ بیمار (۳۸.۱%)، حمله تشنجی از نوع ژنرالیزه و در ۲۴ بیمار (۵۷.۱%) حمله تشنجی از نوع موضعی و در ۲ مورد (۴.۸%) حمله تشنجی از نوع فوکال کمپلکس (موضعی پیچیده) بوده است. در ۱۵ مورد (۳۵.۷۱%) تشنج از نوع زودرس و در ۲۷ بیمار (۶۴.۲۸%) تشنج ها از نوع تاخیری بوده اند، در ۶۶.۶۷% بیماران یکبار تشنج روی داده است و در بقیه موارد (۳۳.۳۳%) تشنج های مکرر بروز کرده است. در ۱۹ بیمار (۴۵.۲۳%) تشنج ها با خونریزی مغزی و در ۱۲ مورد (۲۸.۵۷%) با سکته اسکمیک ترومبوتیک و در ۱۱ نفر (۲۶.۲%) با سکته ایسکمیک آمبولیک همراه بوده است. میزان مرگ و میر در این بیماران ۳۸.۱% بوده است.
● نتیجه گیری:
بروز تشنج بعد از سکته مغزی در مطالعه حاضر بیشتر از سایر مطالعات است. بررسی با نمونه های بیشتری لازم است که بتوان نسبت به نتایج این مطالعه اظهار نظر نمود.

علی جان احمدی آهنگر
سیدرضا حسینی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی