آدمهایی که روی زمین پرواز می‌کنند

● نگاهی به تاریخچه و سابقه‌ی مصرف قرصهای روانگردان موسوم به اكستازی
علاوه بر ناآگاهی و تصور كودكانه ی جوانانی كه به راحتی عمر، زندگی، انرژی، جوانی و توانایی های خود را به یك دقیقه شادی كاذب و یك عمر تباهی می فروشند، سركوب انرژیهای مثبت جوانان، نبودن فضاهای قانونی و تعیین شده برای تخلیه ی انرژی و ساماندهی و كانالیزه نكردن نحوه ی استفاده از انرژی و شور جوانی خیل عظیم جمعیت پایین ۲۵ ساله‌ی كشور، مبارزه با شادی و گسترش و ترویج غم و اندوه به هر بهانه یی در كشور، باعث شده تا اكستاسی به عنوان آخر خط بسیاری از جوانان حتی تحصیلكرده و مرفه امروز و ۵ میلیون نفر معتادی كه در كشور زندگی می كنند، مساوی با یك دقیقه شادی و یك مرگ بلندپروازانه بعد از آن باشد!
● سرآغاز
طاعون خفته‌ی قرن را امروز كمتر كسی است كه نشناسد. قرصهای روانگردان كه برای جوانان دنیا و به خصوص جوانان ایرانی، به وسیله یی برای ابراز احساسات، تخلیه ی شادیهای كاذب و گرفتن انرژیهای لحظه یی تبدیل شده است. هرچند شاید تا به امروز تمام پزشكان دنیا، روزنامه نگاران، تحلیلگران مسایل سیاسی، سینمایی، ورزشی، نویسندگان، هنرمندان و همه ی اقشار معتبر و مورد وثوق در جوامع مختلف در مورد مضرات استفاده از این نوع مواد مخدر جدید هشدار دادند و علمای دین هم بر حرام و گناه بودن استفاده از آن گواهی كرده اند اما متاسفانه جوانان امروز در دنیا آنقدر تجربه گرا شده اند كه حاضر نباشند به هیچ قیمتی از نظریات دیگران استفاده كنند و تنها زمانی از اشتباه تاریخی خود پشیمان شوند كه به دام این اعتیاد جدید قرن گرفتار آمده اند و خود، مضرات وحشتناك استفاده از این داروهای خنده دار را تجربه كنند.
● اكستازی چگونه ویران می‌كند؟
پژوهشهای تازه، نشان داده است كه داروی نشاط آور اكستاسی (ecstasy) خطر بروز حمله قلبی را افزایش می‌دهد.اكستاسی نوعی داروی مخدر است كه مصرف آن موجب بروز احساس شادی (یا اندوه) بسیار زیاد در مصرف كننده می شود و به رغم آسیب های جدی كه این ماده مخدر بر مغز و سلامت انسان وارد می كند، در بین مصرف كنندگان این باور غلط وجود دارد كه ماده ای بی خطر است.
اكستاسی كه مصرف آن در بین جوانان افزایش یافته، به جز برخی از كشورها در سایر كشورها در ردیف داروهای غیرقانونی است ولی از آنجا كه از فرمول ساده یی برای تولید برخوردار است، در تمامی كشورها و از جمله ایران تولید می شود.
آخرین پژوهشها به وضوح نشان می دهد كه مصرف اكستاسی همانند مصرف آمفتامین موجب بروز حمله قلبی خواهد شد. تحقیقات انجام موید آن است كه آمفتامین و كوكائین انعقاد خون را تشدید كرده و در نتیجه با مسدود كردن عروق خونی موجب بروز حمله قلبی می شوند.
به پزشكان و بخش های اورژانس بیمارستان ها توصیه شده كه در موقع درمان بیماران رابطه حمله قلبی و مصرف اكستاسی را مدنظر داشته باشند و این مورد را بررسی كنند.
یكی از رایج ترین عوارض مصرف اكستاسی كه اكثر مواقع منجر به مرگ می شود افزایش شدید دمای بدن یا هیپرترمی است كه منجر به از كار افتادن ماهیچه ها، كلیه ها و دیگر اعضای بدن می شود.
این ماده در در آلمان به عنوان كم كننده اشتها مورد استفاده قرار گرفت كه به علت اثرات آن از رده مصرف خارج شد. در دهه میلادی این دارو كاربرد مجدد یافت و در روان درمانی برای كمك به بیان احساسات بیماران استفاده شد كه در با اثبات اثرات آن روی مغز حیوانات آزمایشگاهی، از رده خارج شد. در در آمریكا، مصرف آن ممنوع اعلام شد.
در سال های اخیر مصرف آن در آمریكا، به شدت افزایش یافته كه باعث نگرانی دولت شده است. در دوره زمانی خاصی در اروپا، مصرف این مواد انرژی زا و شادی بخش برای كاهش مصرف سایر مواد مخدر مثل هروئین تشویق شد به طوری كه مصرف آن در اروپا در از هزار قرص در سال به میلیون قرص در دو سال بعد رسید.
درصد مردم امریكا حداقل یك بار این تركیب را مصرف كرده اند. حداقل یازده و هفت دهم درصد دانش آموزان سال آخر دبیرستان در امریكا یك بار “اكس” مصرف كرده اند. مصرف این قرص ها در ایران به خصوص در یك سال اخیر به شدت افزایش یافته است. جوانان تحصیل كرده و مرفه، مصرف كنندگان اصلی این داروها هستند بنابراین لازم است عموم مردم و پزشكان با اثرات سوء مصرف این دارو آشنا شوند.
آمین های مغز به ویژه نوراپی نفرین و سرتونین وروترانسیمترهای مسیرهایی هستند كه كارشان بروز خلق است. با توجه به فرضیه آمینی، كاهش عملكرد این آمین ها باعث افسردگی خواهد شد و افزایش فعالیت آنها باعث بالا رفتن خلق می شود.
MDMA از طرقی كه ذكر خواهد شد باعث افزایش خلق و احساس نشاط می شود.
در مورد تولید این قرصها در تیراژ وسیع، نظریه های متفاوتی وجود دارد و همینطور فرضیه ی تاثیر مواد موجود در این قرصها، در بین پزشكان به این صورت مطرح می گردد.
- افزایش آزادسازی سروتونین در سیناپس های مغزی‌
- بلوك باز جذب سروتونین‌
- افت میزان سروتونین مغز
- اثرات غیرمستقیم بر میزان دوپامین مغز
البته در كشور ما اقدامات مختلفی برای آشنا كردن جوانان نسبت به عوارض استفاده از قرصهای روانگردان انجام می شود اما متاسفانه ما گاهی اوقات از سر خیرخواهی و ناخواسته، دست به آموزشهایی می زنیم كه اصلا نمی تواند برای سلامت جامعه مفید باشد. برای مثال وقتی برای كلمه‌ی “اكستاسی” روی اینترنت جستجو می كردم، در سایت اینترنتی رسمی نیروی انتظامی و یا سازمان امور زندانهای كشور وابسته به قوه ی قضاییه، تركیبات محلول در این قرص و نحوه ی ساخت آن نیز آموزش داده شده بود! هرچند هدف این كار، در نظر یك هدف خیر می آید اما اینكه ما از چه كارشناسانی و با چه پیش زمینه ی ذهنی برای مبارزه با اینگونه آفات اجتماعی بهره می جوییم و چگونه این معضل را مهندسی اجتماعی می كنیم و به تبلیغات رسانه یی در مورد آن می پردازیم، بسیار مهمتر از نفس عمل مبارزه به نظر می رسد.
اما تكیه بر یافته های علمی پژوهشگران و دانشمندان كه بدون موضع گیری سیاسی و دینی راجع به اینگونه قضایا به دست می آید، می تواند بسیار راهگشاتر باشد.
بر اساس نتایج آخرین تحقیقات در مورد اكستاسی، MDMA یا دی اكسی مت آمفتامین كه ماده ی سازنده ی اصلی اكستاسی محسوب می شود، با تأثیر بر نرون‌های حاوی سروتونین و آكسون‌ها باعث اختلال در حواس شده و آثاری چون تغییر در ادراك زمانی، تغییر در ادراك بینایی، تغییرات گفتاری، كاهش دفاعی بدن و ... را ۲ تا ۴ دقیقه پس از مصرف ایجاد می‌كند و در ادامه باعث كاهش خواب، كاهش توان و تمایل به انجام كارهای فكری و بدنی، خستگی و ... می‌شود.
در دهه ۱۹۵۰ نظامیان آمریكا آن را به صورت دارویی مركب مورد آزمایش قرار دادند و در دهه ۱۹۶۰ مصرف وسیع آن توسط انسان‌ها آغاز گردید و تا سال ۱۹۸۵ به دلیل توانایی MDMA در ایجاد روابط گرم و صمیمی و باز پزشكان و متخصصان آن را به عنوان درمان كننده بیماران روانی مورد استفاده قرار می‌دادند.
● قرصها در بازار ایران
در حال حاضر، این قرصها در شكلهای مختلف!! و با اسامی مختلف از جمله نام كمپانیهای ماشین سازی، ادیان آسمانی و نمادهای گروههای موسیقی مختلف در داخل كشور توزیع می گردد و نوع جدید آن نیز در حال تولید و عرضه به بازار است كه مصرف آن معادل خوردن چندین قرص خواب آور در یك لحظه است و فرد را گاهی تا مرز یك هفته نیز به خواب فرو می برد.
از انقباض رگهای ماهیچه یی، كاهش قدرت دفاعی بدن و كاهش بینایی چشم و حتی كوری گرفته تا مرگ، مسمومیت و اختلال حواس همگی از آثار سو استفاده از این قرصها هستند و همینطور فك جنبانی چندین ساعته كه شخص را وادار به استفاده از چندین آدامس یكجا می كند همگی تاثیرات منفی قرصهای روانگردان اكستاسی هستند و جالب اینكه در میان تمام تاثیرات این قرصها بر سیتمهای گوارشی یا دفاعی و گردش خون بدن، هیچ تاثیر مثبتی دیده نمی‌شود و جالبتر اینكه با وجود تمام این مشكلات كه در درازمدت، فرد را دچار احساس پوچی و تباهی می كند و در اكثر موارد، باعث خودكشی یا خودسوزی (این قرصها معمولا حس سرما را به افراد القا می كنند و به همین دلیل شخص برای گرم كردن خود، به دلیل نداشتن تصور درست از اطراف، با آتش خود را می سوزاند!!) نیز می شود، هنوز جوانانی هستند كه به این تولید ضدفرهنگی و ضدانسانی نازیستهای فالانژ آلمانی پاسخ مثبت می دهند و برای همیشه به تباهی خود منجر می شوند.
گفته می شود تمایل فرد به شنیدن آهنگهای عجیب و با صداهای گوشخراش و انجام حركات دایم سر و گردن به صورت سریع و تند، شاید از اثرات موضعی استفاده از قرصهای روانگران باشد، اما معمولا همین مساله در ادامه به سردردهای عصبی و میگرنهای كشنده برای افراد منجر می شوند. اما داستان به همینجا ختم نمی‌شود. امروز، غیر از اكستازی‌های تقریباً قدیمی و از مد افتاده، انواع تقریباً كمیاب‌ اما مخرب‌تری مانند كرك، لنگر، سان‌شاین، هوندا و نو را نیز می‌توان در بازار ایران یافت.
● نمونه‌های عینی
پارسا م. نمونه‌ی بارز دانش‌آموزی است كه شركت او در یك پارتی‌ شبانه و دادن پاسخ مثبت به دوستان مبنی بر امتحان كردن یكبار مصرف اكستازی، مدتی او را در خانه بستری كرد.
روزی، وقتی سر كلاس شیمی (سال دوم دبیرستان) نشسته بود، به ناگهان متوجه می‌شود كه سرگیجه دارد، از دهانش كف می‌آید و نمی‌تواند تعادلش را حفظ كند. بیهوش می‌شود، چشمانش تغییر رنگ می‌دهند و دقایقی پس از آگاهی معلم، به سرعت توسط اورژانس به بیمارستان منتقل می‌شود و بعد از مدتی بستری در منزل، دوباره به مدرسه برمی‌گردد با این تفاوت كه رابطه‌ی جدید دوستان با او، حاوی احترامی آغشته به ترس است كه باعث می‌شود تا مدتها پارسا به ابرقدرتی در مدرسه تبدیل شود تا حتی مدیر و معاونان هم نتوانند در مقابل بی‌نظمی‌ها و كارهای عجیب وی پس از آن اتفاق، واكنشی نشان دهند.شهرام یك بیمار دچار به اسكیزوفرنی (سوءظن حاد) است. دانشجویی كه علاوه بر این بیماری روحی، به نوعی قدیمی از صرع (Epilepsy) نیز مبتلاست و به دلیل همین حمله در روز امتحان كنكور سراسری، یك سال پشت كنكور ماند و از راهیابی به دانشگاه محروم شد تا اینكه بخت خود را بار دیگر آزمایش كرد.
بیماران اسكیزوفرنی، صداهایی را می‌شنوند كه دیگران نمی‌شوند، تصاویر بدیع و جدید می‌بینند، توهم توطئه دارند و همیشه تصور می‌كنند دیگران در حال نقشه چینی بر علیهشان هستند. خشونت مفرط از علایمی است كه راهكار آنها در مقابله با مشكلات، تنگناها، انتقادات و حتی گاه صحبتهای كاملاً عادی و طبیعی را شامل می‌شود. در بسیاری از مواقع ممكن است از نگاه شما، برداشتی داشته باشد كه در مقابل آن با بهره‌گیری از تصوراتی واهی، حمله‌یی یكباره انجام دهد و شما را به دلیل نوع خاص نگاهتان به بدترین شكل مورد تشر قرار دهد.
روانپزشكان معتقدند اسكیزوفرنی از چند فاز مختلف زمانی تشكیل شده كه خطرناكترین آنها، خودشیفتگی (Narcissism) است. در این مرحله، بیمار مبتلا از ادامه‌ی درمان خود معمولاً سر باز می‌زند، احساس استقلال و خودباوری دارد و تصور می‌كند عده‌یی برای بدنام كردن او یا ایجاد مشكلاتی مشابه، اقدام و مبادرت به شروع درمان پزشكی‌اش كردند.
در این دوره است كه بیمار در جمع خانواده و دوستان غیرقابل تحمل می‌شود. داستان شهرام نیز اینگونه بود كه پس از ۱۵ سال ابتلا به این بیماری و دست و پنجه نرم كردن با عوارض سوءظن مفرط، وارد فاز خودشیفتگی بیماری‌اش شد و به همان وضعیتی مبتلا گشت كه پیش‌بینی می‌شد.
در یك جمع دوستانه، رفیق صمیمی و نزدیك شهرام برای خارج كردن وضعیت شهرام از بحران و تغییر دادن نوع رفتارهای تهاجمی و غیرعادی وی، پیشنهاد مصرف قرصی شادی آور را می‌دهد.
شهرام پس از مدتی كوتاه به دردی مبتلا می‌شود كه اكثر مصرف كنندگان قرصهای روانگردان آن را تجربه كرده‌اند. چندین پله‌ی یك راهروی طولانی را نمی‌بیند و...
بیش از این نشد سرگذشت شهرام را وقتی در حال باز كردن گچهای ناشی از شكستگی چند نقطه از دست و پایش یافتیمش، بپرسیم!
كارشناسان چه می‌گویند؟
دكتر كیوان محمدی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، علت اصلی را متوجه دیگران می‌داند: در داخل كه همه می‌دانیم امكانات لازم و كافی برای جوانان فراهم نیست، از معضلات شخصی زندگی آنها نیز كه بگذریم، می‌رسیم به اینكه هیچ جامعه‌یی بدون دشمن نیست و برای ركود، سستی، خمودی و نابودی افراد جامعه نیز افراد زیادی هستند كه نقشه طرح كنند. ما نسبت به زیركی دشمنانمان در رابطه با نقشه‌هایی كه با آنها جوانانمان را هدف می‌گیرند، غافلیم.
وی در گفت‌وگو با اعتماد اضافه می‌كند: وقتی به فرهنگ و تمدن جوان ایرانی بی‌توجه و نسبت به هویت او كم‌كاریم، باید انتظار داشته باشیم هر بادی كه از غرب می‌وزد، او را با خود به سویی ببرد. جوانان مثل شاخه‌ی تر یك گیاه هستند. وقتی برایش برنامه‌ریزی نباشد و شكل مطلوبی را كه باید تا سنین ۲۵ یا ۲۶ سالگی به او داده شود، دریافت نكند آنگاه دچار بحران هویت یا بی‌هویتی می‌شود.
این استاد دانشگاه در پایان می‌گوید: اگر مسوولان فرهنگی راس امور آنقدر شایستگی و توانایی داشته باشند كه بتوانند مشكلات معیشتی و روزمره‌ی جوانان ما را برطرف كنند، می‌توان ادعا كرد كه دیگر نیازی به جست‌وجو برای راهكار در جهت حل مشكل مصرف مواد مخدر و قرصهای روانگردان نیست.
اما اطلاع كسب كردن در مورد عوارض جانبی قرصهای روانگردان و كسب اطلاعات تخصصی‌تر در مورد آنها، نیاز به جست‌وجو و تحقیق بیشتری داشت. دكتر رضا خضرلو، روانپزشك و جامعه‌شناس در این رابطه به اعتماد گفت: در سالهای ۱۸۷۷ و قبل از آن، دسته‌یی از داروها كه به شبه آمفتامین‌ها معروف بودند، برای درمان بیمارهای نورولوژیك مانند پاركینسون و همچنین برای اشتهازایی استفاده می‌شدند.
از آمفتامین‌ها كه نوعی هیدروكربن هستند، قرصهای روانگردانی مانند اكستازی نیست به دست می‌آید كه در لغت نیز به معنای خلسه، شادی مفرط یا آرامش است.
وی افزود: این نوع از مواد كه به متیل دی اكسید آمفتامین نیز معروف هستند، در شكلهای مختلفی یافت می‌شوند كه الگوی مصرف مواد مخدر در نقاط مختلف دنیا را شكل می‌دهد برای مثال اروپایی‌ها از یك نوع قدیمی آن یعنی حشیش و اهالی آمریكای جنوبی از كوكائین و كرك كه دیگر مشتقات آمفتامین‌ها هستند مصرف می‌كنند. الگوی عمده‌ی مصرف در كشور ما نیز به مواد افیونی مانند تریاك و اخیراً شبه اكستازیهای محدود می‌شود.
دكتر خضرلو در گفت‌وگو با اعتماد افزود: وقتی كسی آمفتامین مصرف می‌كند، حالت شادی موقتی در او به وجود می‌آید. هرچند كه هنوز مشخص نیست این نوع مواد در كدام قسمت مغز اثر می‌گذارند. اما نتایج تاثیرات آن، احساس راحتی و آرامش در كوتاه مدت و زیر سوال رفتن ارزشها، هنجارها و وجدان اخلاقی فرد است.
وی خاطرنشان كرد: با مصرف آمفتامین‌ها به ویژه انواع اكستازی كه با نامهای مختلفی مانند نام شركتهای ماشین‌سازی عرضه می‌شوند، دمای بدن بالا می‌رود و علت اصلی مرگ در مصرف كنندگان نیز رسیدن دمای بدن به بالای ۴۲ درجه است. هرچند لزوماً با هر بار مصرف نمی‌توان امكان مرگ را پیش بینی كرد اما ایجاد تغییرات در ریتم فعالیت قلب نیز مشهود است.
در فاز توهم زایی پس از مصرف قرص، فرد معمولاً احساس تشنگی شدید می‌كند، درك خود از واقعیت را از دست می‌دهد و داده‌هایی كه به مغز او می‌رسند را درست تحلیل نمی‌كند در نتیجه ممكن است یك ارتفاع پنجاه متری را مانند دو پله‌ی یك متری ببیند، بپرد و جانش را از دست بدهد.
دكتر رضا خضرلو ضمن اشاره به عوارض سایكوتیك استفاده از مواد روانگردان كه عوارضی شبیه به اسكیزوفرنی یا سوءظن حاد را ایجاد می‌كند، خاطرنشان كرد: متاسفانه بنا به گزارش سازمان ملل، اكستازی قرصی است كه به راحتی در خانه‌ها و منازل نیز ساخته می‌شود و از همین رو ردگیری و خنثی سازی فعالیت باندهای توزیع و قاچاق این نوع مواد نیز امكانپذیر نیست.
دكتر خضرلو ضمن اشاره به ایجاد افسردگی و بیماریهای خلقی، اختلالات خواب، اختلال در تغذیه، اختلالات جنسی و روانپریشی، در مورد تاثیرات فراماكوكینتیك این نوع مواد بر روی بدن نیز تاكید كرد و گفت: بسته به شرایط جسمی، فیزیكی و وضعیت معده‌ی مصرف كننده و همینطور نوع هضم دارو، زمان اثرگذاری دارو ممكن از نیم ساعت به بالا متغیر باشد.
این جامعه‌شناس و روانپزشك همچنین خاطرنشان ساخت: نوع دیگری از داروهای روانگردان رایج در كشورمان نیز كراك یا هروئین تغلیظ شده و متبلور در قالب بلور و كریستال و قرص است كه در آمریكای جنوبی نوعی كشیدنی و دماغی از كوكایین محسوب می‌شود. خطر این دارو نسبت به اكستازی در افزایش میزان مرفینش به دلیل تبلور ناتاریم كلرید است كه خطرهای بیشتری را متوجه مصرف كننده می‌سازد. ضمن اینكه علاوه بر عوارض اكستازی مانند ایجاد خلسه، شادی موقت، از بین بردن هوشیاری و ادراك كوتاه مدت، عوارض مواد افیونی مثل تریاك را نیز با خود همراه می‌آورد.
دكتر خضرلو در پایان ضمن اشاره به اثرات تلقینی مصرف داروهای روانگردان، گفت: حتی زمانی كه قرص ویتامین A را به شخصی تجویز می‌كنیم، این پیش زمینه‌ی ذهنی را در او ایجاد می‌نماییم كه باعث ایجاد انرژی و سلامتی در او خواهد شد. با توجه به این تاثیرات وابسته به عوامل روحی و درونی و همینطور فضاسازی پیشنهاددهندگان و سایر مصرف كنندگان است كه تاثیرات قرصهایی مانند كراك و اكستازی نیز چند برابر می‌شود.
یك اتفاق واقعی!
گرفتن رد یك اكس‌پارتی واقعی و نقل جزییات مو به موی آن به ویژه اگر در شمال شهر تهران اتفاق افتاده باشد، كار چندان ساده‌یی برای یك خبرنگار غیرتهرانی نیست!
جلال، كسی بود كه حاضر شد بدون هیچ چشمداشتی و البته با علم به وضعیت شغلی من، كمكم كند تا در مورد جزییات جشنی دوستانه كه چند پسر جوان دانشجوی مقطع كارشناسی برای تجدید روحیه‌ی آغاز ترم جدید در نظر داشتند تا برگزار كنند، بدانم و بنویسم:
هفت، هشت نفر بیشتر نبودیم. یك روز امید كه از قضا شاگرد زرنگ كلاسمان هم هست و همه روی سواد و معلوماتش تكیه می‌كنند، به من گفت كه قرار است در خانه‌ی یكی از بچه‌های زعفرانیه، یك گپ و گفت خودمانی داشته باشم و تو را هم به بقیه معرفی كنیم...
دو شنبه بود كه رفتیم. در نگاه اول هم غیر از ظاهر مجلل خانه، هیچ مورد خاصی جلب توجه نمی‌كرد... وارد شدیم. چند دانشجوی جوان كه از چهره‌شان هم برمی‌آمد "بچه مثبت" باشند، نشسته بودند و خوش و بش می‌كردند. یك سلام و علیك دوستانه، و من هم به جمع معرفی شدم. خیلی مدت بود به دلیل شرایط روحی و شغلی بدم، تصمیم داشتم یك میهمانی دوستانه بروم كه روحیه‌ام را بهتر كند... تا اینكه فرصت را امید پیش آورد.
البته تجهیزات و لوازم خانه‌ی رفیق امید بدطور عالی بود. دو باند چندمتری وی‌سی‌دی پلیر كه نمی‌دانم چند وات بودند و یك تلویزیون ۳۰ اینچ و خلاصه خانه‌ی خیلی شیكی بود. تجهیزات نورپردازی مجلسی كه نمی‌دانستیم چرا می‌بایست در خانه‌ی یك دانشجوی ساده كار گذاشته شده باشند!
كمی نشستیم و صحبت كردیم، بعد اینجا رو شد كه امید گفت: "ساقی" الان قرصها رو میاره...
چراغها را خاموش كردند و یكی از بچه‌ها با یك شیشه مربا پر از قرص آمد وسط سالن. من كاملاً قفل كرده بودم. هیچ باورم نمی‌شد كه امید چنین كاری كرده و من را به چنین جمعی كشانده باشد. تصمیم گرفتم بروم و امید را هم ببرم اما جالب بود كه ادامه‌ی ماجرا را ببینم!
در تعجب خودم مانده بودم كه دیدم یك موسیقی تند شروع به پخش شدن كرده. كمی قرص بینشان رد و بدل شد و امید هم یكی بالا انداخت. بعدش همان كسی كه به او "ساقی" می‌گفتند، به من هم تعارف كرد كه قبول نكردم، صدای ضبط را بلندتر و بلندتر كرد و سر جایش نشست.
با اینكه به میهمانی رفته بودم ولی فكر می‌كردم اكس زدن و خوردن قرص مال آدمهایی است كه از نظر روحی خیلی مشكل دارند و كلاً وضعیتشان با من متفاوت است... با این دلداریها خودم را كنترل كردم و در مقابل تعارفشان "نه" گفتم هرچند از وضعیت آنجا داشتم كلاً دیوانه می‌شدم...
موسیقی به تدریج تندتر می‌شد و هرچند هیچ كدامشان نایستاد تا برقصد و حركات موزون انجام دهد، ولی هر كسی در جای خود نشسته بود و كار نامفهومی انجام می‌داد.
كسی كار خاصی انجام نمی‌داد فقط همگی روی صندلی‌هایشان تكانهای عجیب می‌خوردند، با موسیقی دست می‌زدند و هر از گاهی هم حرفهای مسخره و بی‌معنی رد و بدل می‌كردند.
اغلب حركاتشان هم مثل آدمهایی بود كه پاركینسون دارند و به شكلی غیرمتعارف و غیرعادی در جایی كه نشستند، دچار رعشه و لرزه می‌شوند.
هیجانشان وحشتناك بود، هذیانهایی كه می‌گفتند مشابه هم بود... می‌گویند هر كسی با قرصی كه مصرف می‌كند، آب زیادتری بنوشد، بیشتر و زودتر تحت تاثیر قرار می‌گیرد. چند نفری كه موقع خوردن قرصها، لیوانهای آب بیشتری خورده بودند، لحظه به لحظه عجیب‌تر می‌شدند. خوشبختانه، امید كمتر آب خورد و من هم وقتی دیدم وضعش وخیم‌تر شده، اجازه ندادم بیشتر آنجا بماند. به یك كلینیك پزشكی بردمش و معده‌اش را شست‌وشو دادیم...
در مسیری كه با تاكسی تلفنی می‌رفتیم، مدام حرفهای عجیب می‌زد، سرش گیج می‌رفت و كلاً وضعیت بدی داشت. كلاً باورم نمی‌شد چنین وضعیتی را تجربه كردم... هر لحظه كه به قضیه فكر می‌كنم، دچار سردردی عجیب می‌شوم...
چند هفته‌یی می‌شود كه از آن اتفاقات عجیب و شوك‌آور گذشته و هنوز امید با كسی حرف نزده...

منبع : سایر منابع