نیایش های حضرت رضا علیه السلام

بارالها!
در پیشگاه تو ایستاده ام،
و دستهایم را بسوی تو بلند کرده ام،
آگاهم که در بندگی ات کوتاهی نموده و در فرمانبری ات سستی کرده ام،
اگر راه حیا را می پیمودم از خواستن و دعا کردن می ترسیدم...
ولی … پروردگارم!
آن گاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا می خوانی ،
و آنان را به بخشش نیکو و ثواب وعده می دهی ،
... برای پیروی ندایت آمدم،
و به مهربانی های مهربانترین مهربانان پناه آوردم.
و مرا از دلهره ملاقاتت درامان دار،
و مرا از خاصّان و دوستانت قرار ده،
پیشاپیش، خواسته و سخنم را آنچه سبب ملاقات و دیدن تو می شود قرار دادم
اگر با این همه، خواسته ام را رد کنی ، امیدهایم به تو به یأس مبدّل می گردد،
همچون مالکی که از بنده خود گناهانی دیده و او را از درگاهش رانده،
و آقایی که از بنده اش عیوبی دیده و از جوابش سر باز می زند.
وای بر من اگر رحمت گسترده ات مرا فرانگیرد،
اگر مرا از درگاهت برانی ، پس به درگاه چه کسی روی کنم؟
اما...
اگر برای دعایم درهای قبول را گشوده،
و مرا از رساندن به آرزوهایم شادمان گردانی ، چونان مالکی هستی که لطف و بخششی را آغاز کرده،
و دوست دارد آن را به انجام رساند، و مولایی را مانی که لغزش بنده اش را نادیده انگاشته و به او رحم کرده است.
در این حالت نمی دانم کدام نعمتت را شکرگزارم؟
... آیا آن هنگام که به فضل و بخششت از من خشنود شده، و گذشته هایم را بر من می بخشایی ؟
... یا آن گاه که با آغاز کردن کرم و احسان بر عفو و بخششت می افزایی ؟
پروردگارا!
خواسته ام در این جایگاه، یعنی جایگاه بنده فقیر ناامید، آن است که...
گناهان گذشته ام را بیامرزی ،
و در باقیمانده عمرم مرا از گناه بازداری ،
و پدر و مادرم را که دور از خانه و خانواده و غریبانه در زیر خاکها خفته اند، ببخشی .
... تنهایی شان را با انوار احسانت از بین ببر،
و وحشتشان را با نشانه های بخششت به انس بدل کن،
و به نیکوکارشان دم به دم نعمت و شادمانی بخش،
و به گناهکارشان مغفرت و رحمت عطا کن،
... تا به لطف و مرحمتت ازخطرات قیامت درامان باشند،
به رحمتت در بهشت ساکنشان گردان،
و بین من و آنان در آن نعمت گسترده شناسایی برقرار کن،
تا مشمول شادمانی گذشته وآینده شویم.
آقایم!
اگر در کارهایم چیزی سراغ داری که مقامشان را بالا می برد و بر اکرامشان می افزاید، آن را در نامه اعمالشان قرار ده،
و مرا در رحمت با آنان شریک کن،
و آنان را مشمول رحمتت بگردان، همچنان که مرا در کودکی تربیت کردند.

تنظیم برای تبیان: مهدی ملکی

منبع : تبیان