بوسه‌‌ای پیش از مردن - A KISS BFORE DYING

سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : رابرت لارنس
کارگردان : جیمز دیردن
فیلمنامه‌نویس : جیمز دیردن، بر اساس رمانی نوشتهٔ آیرا لوین
فیلمبردار : مایک ساودن
آهنگساز(موسیقی متن) : هوارد شور
هنرپیشگان : مت دیلن، شان یانگ، ماکس فون سیدو، جیمز روسو، دایان لد، آدام هوروویتس و مارتاگمن
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه


ـ ̎جاناتان کورلیس̎ (دیلن)، دانشجوی دانشگاه پنسیلوانیا توطئه‌گری بی‌رحم است: از بچگی در فکر تصاحب اموال شرکت ̎کارلسن کاپر̎ بوده؛ ̎جاناتان̎ طی نقشه‌ای خود را بین افراد خانواده ̎تور کارلسن̎ میلیونر (فون سیدو) جا می‌زند و مخفیانه با دخترش، ̎دوروتی̎ (یانگ) رابطه برقرار می‌کند. وقتی ̎دوروتی̎ به ̎جاناتان̎ می‌گوید که اگر پدرش به رابطهٔ آن دو پی ببرد، او را از ارث و میراث محروم خواهد کرد، ̎جاناتان̎ او را به قتل می‌رساند و قتل را خودکشی جلوه می‌دهد. سپس به نیویورک می‌رود. در آنجا با ̎الن کارلسن̎ (یانگ)، خواهر دوقلوی ̎دوروتی̎ آشنا می‌شود و تصمیم می‌گیرد و را به خود علاقمند کند. این‌بار موفق می‌شود و با ̎الن̎ ازدواج می‌کند و جایگاه قدرتمندی در شرکت پدر زنش برای خود دست و پا می‌کند. از طرف دیگر، ̎الن̎ که هیچ‌گاه خودکشی خواهرش را باور نداشته، در زمینهٔ مرگش تحقیق می‌کند و پرده از قتل‌های مشابه دیگری بر می‌دارد و سرانجام هویت محبوب ناشناس خواهرش را فاش می‌سازد.
ـ بوسه‌ای پیش از مردن اقتباسی است از متفاوت‌ترین رمان لوین، نویسنده‌ای که معمولاً در پس زمینهٔ داستان‌های به ظاهر ساده اما مرموزش همیشه مایه‌ای سیاسی یا شیطانی را همراه دارد. اما در اینجا او تنها به همان مرموز بودن داستان و شوک نهائی غلبهٔ شر بر خیر بسنده کرده و شاید همین امر، سبب شد هالیوود در دو دههٔ متفاوت به سراغ این داستان برود، هر چند هر دو اقتباس ـ که اولی را گرت آزولد در ۱۹۵۶، با همکاری رابرت واگنر، جوآن وودوارد، مری آستور و جفری هانتر کارگردانی کرده ـ در برابر اقتباس‌های سینمائی دیگری که از کارهای لوین شده (مثل بچه‌ٔ رزماری رومن پولانسکی، ۱۹۶۸) آثاری در خور به شمار نمی‌روند. فیلم را دیردن ساخته؛ فیلمنامه‌نویسی که پیشتر برای فیلمنامه جاذبهٔ مرگبار ایدریان لین (۱۹۸۷) کاندیدای دریافت جایزهٔ اسکار شده و یکی دو فیلمنامه موفق دیگر هم در کارنامه‌اش دیده می‌شود. اما فیلمنامه‌آی که او از روی اثر لوین برای خودش نوشته، چندان دلچسب نیست؛ هرچند که در خیلی از لحظات به نظر می‌رسد او فیلم آزوالد را بازسازی کرده تا اینکه از روی رمان لوین اقتباس کرده باشد. از سوی دیگر انتخاب یانگ برای بازی در نقش هر دو خواهر شاید بزرگترین اشتباه دیردن بوده است. یانگ در سرتاسر فیلم میان حال و هوای دو خواهر گرفتار است و نمی‌‌تواند تفاوت‌های شخصیتی این دو را خصوصاً در صحنه‌های پایانی که باید تماشاگر را درگیر کند، باورپذیر درآورد.